Το ματς Κισσαμικός – Παναθηναϊκός (0-4) ήταν διαδικαστικό. Απ’ αυτά που παίζονται επειδή πρέπει να παιχτούν. Ακόμη κι αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε νικήσει 3-0 στον πρώτο αγώνα, η συμπαθής ομάδα των Χανίων δεν θα μπορούσε να απειλήσει την πρόκρισή του στους «οκτώ» του Κυπέλλου Ελλάδας. Ετσι, το ενδιαφέρον του αγώνα μονοπώλησαν οι νεαροί ποδοσφαιριστές που ο Μαρίνος Ουζουνίδης χρησιμοποίησε «αβέρτα» -εκ του ασφαλούς- και η επιστροφή του Βίκτωρα Κλωναρίδη.

Δευτερόλεπτα μετά τη λήξη της αναμέτρησης, ο προπονητής κοντοστάθηκε μπροστά στην κάμερα του συνδρομητικού καναλιού και έκανε μια βαρυσήμαντη δήλωση: «Τα νέα παιδιά έδειξαν ότι σιγά σιγά θα έρθουν κι αυτά πιο κοντά στην πρώτη ομάδα. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι. Γιατί αυτός είναι, ίσως, ο δρόμος που πρέπει να τραβήξουμε». Εάν όσα είπε τα εννοούσε, με αυτές τις τρεις προτάσεις περιέγραψε τον Παναθηναϊκό του κοντινού μας μέλλοντος: οι δαπανηρές μεταγραφές του 2016 (στη διάρκεια του οποίου, ο αλήστου μνήμης Αντρέα Στραματσόνι αγόρασε 19 αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές) δεν θα συνεχιστούν το 2017. Μοιραία, η ομάδα θα στραφεί στους πιτσιρικάδες της, ώστε να συμπληρωθεί το ρόστερ που, ήδη, έχει αρχίσει να αδειάζει.

Ο Ευαγγέλου θα πάρει περισσότερα παιχνίδια, ο Χατζηγιοβάνης θα υπολογίζεται πιο πολύ στο rotation, ο Μίγγος και ο Πίσπας θα προαχθούν, κι έπειτα θα προωθηθούν όσοι έπονται στην ιεραρχία. Πιθανότατα, θα αποκτηθούν και κάποιοι νεαροί που δεν προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου. Ο Παναθηναϊκός φαίνεται αποφασισμένος να επιστρέψει στο πρότζεκτ που είχε εκπονήσει το καλοκαίρι του 2013, αλλά η βιασύνη για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος το άφησε στη μέση – με τα γνωστά αποτελέσματα.

Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, ο Γιάννης Αλαφούζος συνειδητοποιεί ότι το «ξήλωμα» εκείνης της ομάδας που στηριζόταν στο ελληνικό, νεανικό ταλέντο, ήταν το μεγαλύτερο λάθος του. Με τις «τυφλές» οικονομικές υπερβάσεις που ακολούθησαν, ο Παναθηναϊκός δεν τα πήγε καλύτερα – το αντίθετο. Ο αφελληνισμός της ομάδας αποδείχτηκε καταστροφικός. Μοιάζει απίστευτο, όμως χθες (Τετάρτη) στα Χανιά, το γκολ του Κλωναρίδη ήταν το πρώτο που σκόραρε έλληνας ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού σε επίσημο ματς της εφετινής σεζόν. Ελληνικής καταγωγής, έστω, γιατί ο Κλωναρίδης έχει βελγική ιθαγένεια. Κανένα από τα 38 προηγούμενα γκολ της ομάδας, σε 36 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, δεν μπήκε από ελληνικό πόδι (ή κεφάλι).

Αυτό θα αλλάξει τώρα, και οι μετεγγραφές του Ιανουαρίου έδωσαν ένα σαφές πρώτο δείγμα. Η ΠΑΕ φρόντισε να ξεφορτωθεί κάποιους από τους -ανεπιθύμητους πια- ξένους της, ενώ αποκτήθηκαν μόνον ο Δημήτρης Κουρμπέλης και ο Βίκτωρας Κλωναρίδης (ως δανεικός και με ελάχιστο κόστος). Για το προσεχές καλοκαίρι, ο τεχνικός διευθυντής, Νίκος Λυμπερόπουλος, ετοιμάζει ένα παιδομάζωμα Ελλήνων -ως επί το πλείστον- παικτών, τους οποίους παρακολουθεί στενά από καιρό.

Η στροφή του Παναθηναϊκού δεν υπαγορεύτηκε μόνον από αγωνιστικούς λόγους, αλλά και από οικονομικούς. Πρόκειται, στην ουσία, για ένα «Μνημόνιο 2», αντίστοιχο με εκείνο του 2013. Οι εσφαλμένες (και δαπανηρές) επιλογές από το καλοκαίρι του 2015 κι έπειτα, άνοιξαν -πάλι- στο ταμείο της ΠΑΕ μια απειλητική «μαύρη τρύπα». Η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική, όσο παρουσιάζεται, όμως η αυστηροποίηση των κανονισμών για την αδειοδότηση των ομάδων (από την περίοδο 2017-2018) υποχρεώνει τον Παναθηναϊκό να λάβει, από τώρα, τα μέτρα του. Η κυριότερη αλλαγή αφορά την «καθαρή θέση» μιας ποδοσφαιρικής εταιρείας, δηλαδή την αντιπαραβολή της περιουσίας της με το σύνολο των υποχρεώσεών της (τα δάνεια, τις οφειλές της κ.λπ.). Το 2015, ο ισολογισμός της ΠΑΕ Παναθηναϊκός είχε αρνητική «καθαρή θέση» ύψους τριών εκατομμυρίων ευρώ. Και το 2016, αυτό το ποσό ξεπέρασε τα 10 εκατ. ευρώ.

Το πράγμα διορθώνεται με δυο τρόπους: είτε με μια γενναία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, είτε με περιστολή των δαπανών, με παράλληλη αύξηση των εσόδων (π.χ. από πωλήσεις παικτών). Ο κ. Αλαφούζος διάλεξε τον δεύτερο δρόμο. Δεν θέλει, ή δεν μπορεί, να χρηματοδοτήσει άλλο την ΠΑΕ από την τσέπη του, και -μέχρι να ενδιαφερθεί για τον Παναθηναϊκό ένας πιο πλούσιος ή πιο… large επιχειρηματίας- κανένας δεν δικαιούται να τον κατηγορήσει, που δεν ρίχνει άλλα λεφτά.

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού υποδέχτηκαν θετικά την παρουσία των «μικρών» στην ενδεκάδα, όπως δείχνει μια σύντομη περιήγηση στα social media. Η ομάδα τους πέτυχε την πιο ευρεία νίκη της από την ημέρα που ανέλαβε ο Ουζουνίδης, έπαιξε καλύτερα από άλλες φορές, και δύο απ’ αυτούς -ο Χατζηγιοβάνης και ο Πίσπας- σκόραραν τα πρώτα τους επαγγελματικά γκολ. Ολα ανθηρά. Αλλά, ας μη γελιόμαστε. Το αν οι φίλοι του «Τριφυλλιού» είναι, πράγματι, διατεθειμένοι να δείξουν την υπομονή που απαιτεί ένα τέτοιο μακράς πνοής πρότζεκτ και να το στηρίξουν, θα φανεί όταν το πράγμα θα… στραβώσει. Οταν ο νεανικός Παναθηναϊκός χάσει ένα ματς ή μια πρόκριση. Μόνον τότε θα μετρήσουμε σωστά, αν και πόσους πιτσιρικάδες μπορούν ν’ αντέξουν, για ένα καλύτερο «αύριο».

Η Ιστορία δείχνει ότι, στην Ελλάδα, η κυρίαρχη αντίληψη για το ποδόσφαιρο κάτι τέτοια δεν τα σηκώνει. Η βιασύνη για το (καλό) αποτέλεσμα καταπίνει κάθε άλλη σκοπιμότητα. Δείτε τι τραβάει ο Πάουλο Μπέντο στον Ολυμπιακό. Μαθημένος σε αυτή τη νοοτροπία από τη δεκαετία που εργάστηκε στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας -ένα κλαμπ που έχει κάνει επιστήμη την εξέλιξη νέων ποδοσφαιριστών- ο πορτογάλος προπονητής κατηγορείται από τους οπαδούς της ομάδας του, επειδή δίνει διαρκώς και συστηματικά ευκαιρίες στους πιτσιρικάδες της: έξι συμμετοχές στον Μανθάτη, 11 στον Ρέτσο, οκτώ στον Ανδρούτσο. Οι περισσότεροι πελάτες του «Γεώργιος Καραϊσκάκης», δεν χάνουν ευκαιρία να τον γιουχάρουν για τις επιλογές του.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής: εάν δεν αντέχει τα λάθη και την απειρία των «μικρών» ο χορτασμένος από τίτλους Ολυμπιακός, που έχει ήδη εξασφαλίσει και το εφετινό Πρωτάθλημα, πόση υπομονή μπορεί να δείξει ο «διψασμένος» για επιτυχίες Παναθηναϊκός; Και η απάντηση, μάλλον αυτονόητη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News