Οταν άρχισε η κρίση στην Ελλάδα το 2010, πολλοί έλεγαν ότι επιτέλους θα επιβαλλόταν η αξιοκρατία στην αγορά εργασίας και έτσι η χώρα θα πήγαινε μπροστά.

Τελικά η χώρα πήγε πίσω και η αγορά έγινε ζούγκλα. Ή καλύτερα βούρκος.

Παρακολουθώ τις εξελίξεις στον ΔΟΛ και σκέφτομαι τους εργαζόμενους. Ο ΔΟΛ ήταν πάντα ένα προνομιακό μαγαζί για τον εργαζόμενο και επίσης λειτουργούσε ως πήχης στην αγορά εργασίας.

Ο ΔΟΛ σπανίως κλυδωνιζόταν. Κι όταν αυτό συνέβαινε, ο κλυδωνισμός δεν ακουμπούσε τους εργαζόμενους. Οποιος δούλευε στον ΔΟΛ ένιωθε εξασφαλισμένος εργασιακά – ένιωθε ότι θα μπορούσε και να συνταξιοδοτηθεί από εκεί. Ο ΔΟΛ ήταν υπερωκεάνιο, και άντεχε στα κύματα. Δεν ήταν ψαρόβαρκα για να βουλιάξει στη φουρτούνα.

Ο ΔΟΛ ήταν ο ΔΟΛ. Μαγαζί. Με δομές. Ο ΔΟΛ ήταν, ακόμα μέχρι πρόσφατα, δείκτης εργασιακού περιβάλλοντος. Αυτό, αυτό είναι, που αν χαθεί, η ελληνική αγορά εργασίας θα γίνει… Βουλγαρία.

Η κρίση έφερε μια μεγάλη καταστροφή στην ελληνική αγορά εργασίας. Απαξίωσε όλα τα ποιοτικά και αξιοκρατικά κριτήρια, τόσο για τον εργαζόμενο όσο και για τον εργοδότη.

Σήμερα ο επαγγελματίας με μόρφωση, δεξιότητες και σημαντική προϋπηρεσία που χάνει τη δουλειά του και ψάχνει να βρει άλλη, αρχίζει να στέλνει βιογραφικά με δεδομένο ότι θα δεχθεί κάθε υποτίμηση (επαγγελματική και οικονομική) προκειμένου να εξασφαλίσει τελικά ένα, έστω, ελάχιστο εισόδημα.

Από την άλλη εργοδότης μπορεί να είναι σήμερα μόνο αυτός που κατορθώνει να επιπλέει στα βρώμικα νερά. Ο συχνά τυχάρπαστος, ο οποίος αρπάζει την ευκαιρία της κρίσης και μπορεί την εξαργυρώσει χωρίς φραγμούς – για όσο…

Παρακάτω, περιγράφω τρία αληθινά περιστατικά που δείχνουν πώς ορίζεται σήμερα η κατάσταση στην ελληνική αγορά εργασίας. Μοιάζουν με φάρσα αλλά είναι η πραγματικότητα.

Ελλάδα – Παράδειγμα 1^ο

Γνωστή συγγραφέας με βραβείο καλύτερου μυθιστορήματος και λαμπρές κριτικές, με δύο πτυχία, δύο ξένες γλώσσες, δεκαετή εμπειρία στην επιμέλεια και τη διόρθωση κειμένων, είναι τρία χρόνια άνεργη και αναγκάζεται τελικά να στείλει βιογραφικό σε αγγελίες του Διαδικτύου που ζητούν επιμελητές-διορθωτές.

Ιδού η γραπτή απάντηση (χωρίς δικές μου επεμβάσεις) που έλαβε από ιδιοκτήτρια γραφείου που παρέχει έτοιμες πανεπιστημιακές εργασίες σε φοιτητές και ζητεί στην ηλεκτρονική αγγελία «επιμελητή-διορθωτή, με πτυχίο ΑΕΙ, δύο ξένες γλώσσες άπταιστα και γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών».

Καλησπέρα. Εκπροσωπώ το ον λινε φροντιστήριο………. (Εδώ γράφει την ηλεκτρονική διεύθυνση). Ευχαριστώ που στείλατε αρχικά. Επειδη η αγγελία μπήκε πριν κάτι ώρες και εχω λάβει ηδη περί τα 200 βιογραφικά θα σας τα πω χοντρικά και αν έχετε αποριες μιλαμε μετα στο τηλ.
Θα σας τα πω χοντρικά , αν διαφωνείτε σε κάτι παρακαλω θερμα μην απαντήσετε καν καθώς ηδη το εμαιλ κολλάει . Αν συμφωνείτε πείτε μου ενα οκ με το τηλ σας ξανα ( ξέρω οτι ειναι και μεσα δυο βιογραφικό άπλα παρακαλω να με διευκολύνετε )

Αναζητάμε εκπονητες για εξ ολοκλήρου ανάθεση όλης της εργασίας. Όχι απλή επιμέλεια. Πληρωμή με την παραδοςη μέσω τράπεζας . Τα χρήματα πάντως ειναι 100% εγγυημένα απλα πληρώνεστε στο τέλος . Εσείς φυσικα θα στέλνετε κομμάτια σταδιακά . Τυχόν διορθώσεις τις κάνετε δωρεάν . Αν ζητηθεί παρουσιάση στο πάουερποιντ πάλι ειναι δωρεάν.

Τα χρήματα ειναι λίγα δυςτυχως λόγω της δύσκολης κατάστασης. η δουλειά μας εχει πέσει κατα 60-70% οποτε εχουμε ρίξει τρομερά Τίς τιμές . Φυσικα και η ποιότητα ειναι μέτρια . Ουσιαστικά μιλαμε για παράφραση ηδη έτοιμων πηγών που πρεπει να βρίσκετε εσείς . Μπορείτε να χρησιμοποιείτε και Ίντερνετ.
θα σας πω χοντρικά τιμές που αμοιβέςτε εσείς . Φυσικα παίζουν ανάλογα με το χρόνο παράδοσης ( ποςο σύντομος ειναι ) και τις διάφορες απαιτήσεις ανα εργασια .

Αμοιβές για εργασια εξαμήνου 10 σελ 20-30 ευρω
Για εξαμήνου 20 σελ 30-40 ευρω
Για εξαμήνου 30 σελ 40-60 ευρω
Για πτυχιακη 80-100 σελ  100-250 ευρω

Αυτα πολυ χοντρικά
Αν σας ενδιαφέρει επαναλαμβάνω στείλτε ενα οκ και το κινητο σας
Αν όχι παρακαλω αγνοήστε αυτο το μηνυμα.

Ελλάδα – Παράδειγμα 2^ο

Η ίδια συγγραφέας, έστειλε βιογραφικό σε μεγάλο ταξιδιωτικό πρακτορείο, πολύ γνωστό για οργανωμένα μακρινά ταξίδια. Το πρακτορείο στην αγγελία ζητούσε «διορθωτή-επιμελητή με πτυχίο ΑΕΙ, δύο ξένες γλώσσες άπταιστα, και άριστη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών».

Το interview έγινε με τον ιδιοκτήτη του πρακτορείου. Εκείνος της αποκάλυψε στο ραντεβού ότι θέλει άνθρωπο να γράφει μόνος του, να επιμελείται και να διορθώνει 4 καταλόγους τον χρόνο, των 400 σελίδων ο καθένας. Επίσης να βρίσκει τζάμπα φωτογραφίες, να διαχειρίζεται τις αναρτήσεις στο Διαδίκτυο και να διαχειρίζεται το περιεχόμενο των social media.

«Πόσα χρήματα θα θέλατε γι’ αυτή τη δουλειά; Full time;».
«1.000 ευρώ καθαρά, μισθολόγιο».
«Α… εμείς δίνουμε τα μισά… είναι η κρίση».

Ελλάδα – Παράδειγμα 3^ο

Δημοσιογράφος με δεκάχρονη πείρα σε επιτελικές θέσεις στον ΔΟΛ και στην Καθημερινή, τα τελευταία τρία χρόνια συντηρείται οικονομικά δουλεύοντας part time ως διαχειριστής εταιρικών ιστοσελίδων και social media. Η αμοιβή του ανά εταιρεία είναι 200 ευρώ, τα οποία φυσικά δεν καταβάλλονται ποτέ στην ώρα τους… Δεν ήταν πρώτη επιλογή του να κάνει αυτή τη δουλειά, αλλά ήταν η μόνη που μπορούσε να βρει ως δημοσιογράφος.

Το περασμένο καλοκαίρι, μεγάλη και ταχύτατα ανερχόμενη συμβουλευτική εταιρεία στον χώρο της εστίασης τον προσέγγισε για να του αναθέσει τη διαχείριση του γραφείου επικοινωνίας και των social media. Η επαφή έγινε από πρώην συνάδελφο, ο οποίος παραιτούνταν από τη θέση, για να ανοίξει δικό του γραφείο επικοινωνίας.

Η θέση απαιτούσε τη διαχείριση, από ένα άτομο, των 120 πελατών της εταιρίας. Η δουλειά φυσικά ήταν full time. Η αμοιβή ήταν 1.200 ευρώ καθαρά με μπλοκ παροχής υπηρεσιών.

Ο δημοσιογράφος δέχθηκε την πρόταση και επειδή ο φόρτος εργασίας ήταν μεγάλος εγκατέλειψε τις part time συνεργασίες για να ανταπεξέλθει. Θεώρησε ότι επιτέλους βρήκε δουλειά σε σοβαρή εταιρεία. Υπέγραψε εξάμηνη σύμβαση τον Ιούλιο. Τον Σεπτέμβριο, όμως οι συνθήκες άλλαξαν.

Ο αποχωρήσας το καλοκαίρι πρώην κάτοχος της θέσης, δεν μπόρεσε να στήσει δικό του μαγαζί, και ζήτησε από την εταιρεία να επιστρέψει στην προηγούμενη θέση του. Εκείνη τον δέχτηκε, ξεκαθαρίζοντάς του ότι δεν προτίθεται «μέσα στην κρίση» να πληρώνει δύο δημοσιογράφους για την ίδια δουλειά. Ο επιστρέψας, λοιπόν, όταν έληξε η σύμβαση του νεοπροσληφθέντος τον Δεκέμβριο του έκανε την εξής πρόταση συνεργασίας:

Εισηγήθηκα και έπεισα τον ιδιοκτήτη που είναι φίλος μου και με παρακάλεσε να επιστρέψω ότι θα σε χρησιμοποιήσω σαν personal assistant-δημοσιογράφο για να σου ανανεώσει τη σύμβαση. Θα σου δίνει 500 ευρώ τον μήνα μισθολόγιο. Θα έρχεσαι κάθε μέρα στο γραφείο οχτάωρο. Και εγώ θα σου δίνω 300 μαύρα από την τσέπη μου για να με πηγαινοφέρνεις στο γραφείο με το αυτοκίνητό σου… για τις βενζίνες σου (σ.σ. η απόσταση είναι 14 χλμ). Και να ξέρεις, όταν θα κάνεις το παραμικρό λάθος, χωρίς καμία κουβέντα θα πας στο λογιστήριο.

Εγώ μια απορία έχω: μ΄αυτή την κατάσταση, το κράτος, οι θεσμοί, και όλοι οι ρυθμιστές, νομίζουν ότι θα εισπράξουν ασφαλιστικές εισφορές; Από ποιον;

Τα μαντάτα απ΄το Ντουμπάι

Και τώρα πάμε στο καταναλωτικό βασίλειο της Μέσης Ανατολής, το αποκούμπι των τυχερών στελεχών, που έφυγαν έγκαιρα από την Ελλάδα, και γλύτωσαν αυτά τα επτά χρόνια δυνατής απαξιωτικής φαγούρας.

Τρεις προσωπικοί γνωστοί μου, πήγαν εκεί για να δουλέψουν, από το 2011 και το 2012. Μία γραφίστρια σε περιοδικό, μία οδοντίατρος σε πολυκλινική, ένας πολιτικός μηχανικός σε κατασκευαστική εταιρεία. Με το που μπήκε το 2017 απολύθηκαν και οι τρεις. Η αιτία είναι ότι υπάρχει κρίση και ότι οι περικοπές είναι απαραίτητες. Ελαβαν τις αποζημιώσεις και τώρα ξαναψάχνουν δουλειά εκεί. Προσέξτε όμως! Η οδηγία που έλαβαν από τις εταιρείες που τους απέλυσαν ήταν σαφής:

Στο Ντουμπάι δεν μιλάμε ανοιχτά για την κρίση. Σε επόμενα interviews δεν πρέπει να αναφέρετε για ποιον λόγο απολυθήκατε. Ούτε σε δημόσιους χώρους. Εάν γίνει καταγγελία ότι μιλάτε ανοιχτά για την κρίση στο Ντουμπάι θα συλληφθείτε από τις Αρχές και θα υποχρεωθείτε να καταβάλετε πρόστιμο $1.000…

Πάει και το Ντουμπάι… Μήπως στη Βουλγαρία είναι καλύτερα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News