Δεν είναι μόνο ο αριθμός των 20 εκατομμυρίων followers που κάνει τον Ντόναλντ Τραμπ έναν από τους επιδραστικότερους χρήστες του twitter στον πλανήτη. Κυρίως είναι ότι κάθε φορά που ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ δημοσιεύει αυτά τα μινιμαλιστικά αποσπάσματα της σκέψης του στο Διαδίκτυο κινητοποιεί ένα ντόμινο αντιδράσεων σεισμικής κλίμακας.

Ούτε είναι μόνο οι πολιτικές αναταράξεις, ή τα διεθνή ειδησεογραφικά μέσα που αντιδρούν πλέον σε κάθε νέο tweet του Ντοναλντ Τραμπ σαν να πρόκειται για μια είδηση ίσης σημασίας με μια τρομοκρατική επίθεση. Είτε πρόκειται για μια εκτίμηση του νέου προέδρου πάνω σε κάτι ασήμαντο είτε επιδιώκει να στοχοποιήσει έναν «αντίπαλο» κάθε του δημοσίευση ξεκινά ένα τσουνάμι συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Ειδικοί «Τραμπολόγοι» προσπαθούν να το ερμηνεύσουν. Και τα πλάνα των αρχισυντακτών στα ηλεκτρονικά και τα παραδοσιακά μέσα αλλάζουν καθώς γίνεται αυτομάτως πρώτο θέμα.  Μόλις σήμερα Τετάρτη λίγες λέξεις του για τη θέση του δολαρίου απέναντι στο κινέζικο Γουάν («μας σκοτώνει» δήλωσε…) οδήγησε το δολάριο στη χαμηλότερη θέση των τελευταίων επτά εβδομάδων σε σχέση με το ιαπωνικό γιέν.

Και δεν είναι μόνο οι ανθρώπινες αντιδράσεις. Kάθε «κελάιδημα του λογαριασμου @realDonaldTrump κινητοποιεί και την υπερδραστηριότητα των διαδικτυακών αλγορίθμων που στέλνουν την πληροφορία για το νέο tweet σε όσους θέλουν να είναι ενήμεροι. Οι 140 χαρακτήρες ενός νέου tweet του προέδρου προκαλούν αγοραπωλησίες μετοχών και αυτόματες αποστολές ειδοποιήσεων. Εκατοντάδες χιλιάδες servers μπαίνουν σε υπερδραστηριότητα για να μεταδώσουν την πληροφορία. Υπάρχει μέχρι και ειδική εφαρμογή που ειδοποιεί τους επενδυτές κάθε φορά που ο Ντόναλντ Τραμπ γράφει κάτι για επιχειρήσεις.

Θεωρητικά είναι αδύνατον να υπολογίζει κανείς το ηλεκτρονικό τσουνάμι των shares και των ειδοποιήσεων που ξεκινούν κάθε φορά που ο λογαριασμός @realDonaldTrump εμφανίζει δραστηριότητα. Αλλά ένα δείγμα μπορεί να πάρει κανείς από την εφαρμογή IFTTT – ακρωνύμιο για τη φράση If This Then That (μτφ: Αν αυτό τότε εκείνο). Μια εφαρμογή που συνδέει διαφορετικά προγράμματα του υπολογιστή όπως το Facebook και το mail δημιουργώντας αλγόριθμους αιτίας και αποτελέσματος. Για παράδειγμα, κάποιος έχει την δυνατότητα να λαμβάνει μια ειδοποίηση για το αν θα βρέξει αύριο. Αν τον κάνουν tag σε μια φωτογραφία στο facebook η φωτογραφία αυτή αποθηκεύεται αυτομάτως στον υπολογιστή του. Ή αν κάποιος αναφέρει ένα συγκεκριμένο όνομα στο twitter  αμέσως ο χρήστης λαμβάνει ένα mail.

Το site Market Watch απευθύνθηκε στους ανθρώπους του IFTTT ρωτώντας πόσοι χρήστες έχουν δημιουργήσει αλγόριθμο συνδεδεμένο με το twitter του Ντόναλντ Τραμπ, ώστε να λαμβάνουν ειδοποιήσεις κάθε φορά που ο πορτοκαλί μεγιστάνας «κελαϊδάει» διαδικτυακά. Και η απάντηση ήταν «περίπου χίλιοι».

Οι περισσότεροι έχουν ζητήσει το tweet να προωθείται στο mail τους. Άλλοι να κοινοποιείται στο εσωτερικό δίκτυο της εταιρίας τους. Κάποιοι πάλι έχουν θέσει τα social media του Ντόναλντ Τραμπ στην υπηρεσία της αποταμίευσης: κάθε φορά που ανεβάζει νέο tweet ένα μικροποσό μεταφέρεται στον λογαριασμό των αποταμιεύσεών τους. Και κάποιοι έχουν προγραμματίσει τα φώτα τους να αναβοσβήνουν όποτε ο Τραμπ επικοινωνεί μέσω twitter με το κοινό του(!). Σα να λέμε ότι ένας γραφικός δισεκατομμυριούχος που πληκτρολογεί στο κινητό του από τον χρυσό πύργο του στη Νέα Υόρκη, προκαλεί άναμα και σβήσιμο ενός λαμπατέρ στο Σικάγο… Καλώς ήρθατε στον post logic κόσμο…

Ναι, πρόκειται για μια νέα εκδοχή του νόμου του χάους. Διότι σε μια παλαιού τύπου παγκόσμια κανονικότητα, τότε που η έννοια της λογικής δεν ισοδυναμούσε με βρισιά, η επίδραση που θα είχαν 140 χαρακτήρες που πληκτρολογεί ένας ιδιόρυθμος μεγιστάνας – και που παρεμπιπτόντως συχνά δεν βγάζουν κανένα λογικό (σ.σ.: ούπς…) νόημα – αποκλείεται να είχαν τέτοια επίδραση. Και κυρίως δεν θα κινητοποιούσαν περισσότερους αλγόριθμους στο IFTTT από όσους η Κιμ Καρντάσιαν, ο Κάνιε Γουέστ, ο Τζάστιν Μπίμπερ ή ο Μπαράκ Ομπάμα και η Τέιλορ Σουίφτ.

Ο πολιτικός αναλυτής των New York Times Ερικ Λίπτον διέκρινε μια απρόσμενη συνέπεια αυτής της εξωπραγματικής προσοχής που απολαμβάνει με τα tweets του ο Ντόναλντ Τραμπ. Καθόλου αισιόδοξη, αλλά πάλι τίποτα δεν φαίνεται αισιόδοξο στην εποχή της post-truth πολιτικής. «Ο Τραμπ καθορίζει την ατζέντα κάθε πρωί με υπερβολικά / ψευδή / αποσταθεροποιητικά tweets και μετά εμείς γράφουμε για αυτά κάνοντάς τον κυρίαρχο της επικαιρότητας. Γιατί;»

Και βέβαια μπορεί με τέτοια παγκόσμια παρακολούθηση της «τουιτερικής» του δραστηριότητας ο Ντόναλντ Τραμπ δεν μπορεί να διαγράψει ποτέ κάποιο tweet του αφού όλα καταγράφονται και μεταδίδονται ακαριαία. Αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία αφού φαίνεται ότι οι γκάφες του και τα αποδεδειγμένα ψέμματά του δεν επηρεάζουν τους οπαδούς του. Τους οποίους μπορεί να τους πείσει ακόμα και ότι το κατεστημένο τον υπνώτισε για να τα γράψει (σ.σ.: που λέει ο λόγος…).

Αλλά το ερώτημα που προκύπτει από την παρατήρηση του Lipton είναι πιο σημαντικό. Ο Ντόναλντ Τράμπ θα συνεχίσει να χειραγωγεί τις αγορές και να ορίζει τις πολιτικές τάσεις μέσω του λογαριασμού του και των 20 εκατομμυρίων follwers του και όταν καθίσει στο Οβάλ Γραφείο; Θα είναι δηλαδή ο πρώτος πρόεδρος που θα κάνει πολιτική, θα θέτει τα ζητήματα και θα ρυθμίζει τις δημοσκοπήσεις μέσω της άνεσης που του προσφέρουν οι 140 χαρακτήρες του twitter; Αυτό δεν μπορούν να το πουν ούτε οι αλγόριθμοι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News