Η σκωληκοειδής απόφυση, είναι ένα μικρό τμήμα του παχέος εντέρου, υπό τύπον ενός μικρού κινητού σωληνίσκου (μήκους 8–12 cm), ο οποίος κρέμεται από το αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου (κοντά στο σημείο συνδέσεως λεπτού και παχέος εντέρου). Ο σωληνίσκος αυτός, η εντερική αυτή απόφυση, θα μπορούσε να δίνει την εικόνα ενός σκώληκα, γι’ αυτό άλλωστε οι πρώτοι ανατόμοι χρησιμοποίησαν αυτόν ακριβώς τον όρο για την περιγραφή του και έχει πλέον καταγραφεί ως σκωληκοειδής (εν είδει σκώληκος) απόφυση. Η κρατούσα επιστημονική άποψη ήταν επί πολλές δεκαετίες ότι η σκωληκοειδίτιδα είναι ένα εντελώς άχρηστο όργανο που ίσως κάποτε είχε κάποια χρήσιμη λειτουργία στον άνθρωπο αλλά στην διάρκεια της εξέλιξης η λειτουργία αυτή απενεργοποιήθηκε. Επιπλέον οι φλεγμονές στην σκωληκοειδίτιδα την καθιστούν άκρως επικίνδυνη για τον άνθρωπο… αμαυρώνοντας ακόμη περισσότερο την ύπαρξη της.

Οπως αναφέρει σε δημοσίευμα ο Independent ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Midwestern στις ΗΠΑ αποφάσισε να μελετήσει την εξέλιξη της σκωληκοειδίτιδας. Οι ερευνητές μελέτησαν τον εντερικό κόσμο 533 διαφορετικών θηλαστικών ζώων άλλα εκ των οποίων διαθέτουν σκωληκοειδίτιδα και άλλα όχι. Διαπίστωσαν ότι η σκωληκοειδίτιδα από την στιγμή που εμφανίστηκε σε κάποιο είδος δεν εξαφανίστηκε ποτέ και σε κάποια είδη έχει εξελιχθεί περί τις 30 φορές. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σκωληκοειδίτιδα έχει τουλάχιστον μια λειτουργία η οποία είναι μάλιστα χρήσιμη για τον οργανισμό. Αποτελεί ένα χώρο αποθήκευσης ωφέλιμων βακτηρίων για την λειτουργία του στομάχου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News