«Οσο μεγαλώνω, τόσο καλύτερος γίνομαι. Σαν το κόκκινο κρασί. Σου αρέσει το κόκκινο κρασί; Ε, εγώ είμαι το τέλειο παράδειγμα. Αν και τριανταπεντάρης, νιώθω 20 ετών. Πιστεύω οτι θα παίζω μέχρι τα 50 μου».
Οι «ατάκες» του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς -η συγκεκριμένη δημοσιεύτηκε στον Guardian- είναι εντυπωσιακές, όσο και τα γκολ που πετυχαίνει. Αλλά, με την υπερβολή που συνήθως τον χαρακτηρίζει, ο σουηδός φορ της Γιουνάιτεντ δεν είπε τίποτα περισσότερο από αυτό που χθες (Κυριακή) συζητούσε ολόκληρη η ποδοσφαιρική Ευρώπη: στην ηλικία που οι περισσότεροι συνάδελφοί του… κολλάνε τα τελευταία τους ένσημα, εκείνος πάει για πρώτος σκόρερ του 2016 στα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα. Οι αντοχές του είναι ένα μυστήριο της φύσης. Ή, μήπως, όχι;
Με τα δυο γκολ που σκόραρε το Σάββατο στο γήπεδο της Γουέστ Μπρομ, έφτασε τα 34 εφέτος, με τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν -μέχρι τον περασμένο Ιούνιο- και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη συνέχεια. Ο Λουίς Σουάρες είναι πρώτος (μετράει 37, με τα δυο τέρματα που πέτυχε στο χθεσινό 4-1 της Μπαρτσελόνα επί της Εσπανιόλ), όμως το ισπανικό πρωτάθλημα «έκλεισε» για τις Γιορτές. Αλλο ματς δεν έχουν να δώσουν, μέσα στο 2016, ούτε ο Μέσι (32 γκολ) με τον Ρονάλντο (31). Ετσι, ο Ιμπραϊμοβιτς δεν χάνει τη δεύτερη θέση – και έχει ακόμη δυο ευκαιρίες να πιάσει ή να προσπεράσει τον Ουρουγουανό στην κορυφή. Δεν είναι διόλου απίθανο να βάλει τρία ή περισσότερα γκολ στα παιχνίδια της Γιουνάιτεντ με τη Σάντερλαντ και τη Μίντλεσμπρο, μέχρι να βγει η χρονιά.
Στο BBC Sports ο Μουρίνιο… έσταζε μέλι για τον αγαπημένο του ποδοσφαιριστή: «Είμαι πολύ χαρούμενος για τον Ζλάταν. Είναι ένας παίκτης που δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, όμως το γεγονός οτι αποφάσισε να έρθει στο πιο δύσκολο πρωτάθλημα του Κόσμου διανύοντας τις τελευταίες σεζόν της καριέρας του, δείχνει πως διαθέτει την προσωπικότητα του Σούπερμαν. Αυτό που κάνει ο Ιμπραΐμοβιτς, στα 35 του, είναι ένα όνειρο για κάθε 25χρονο επιθετικό της Premier League».
Εκτός από χαρούμενος, ο πορτογάλος τεχνικός θα πρέπει να νιώθει και ευγνώμων. Η ομάδα του -έπειτα από 17 αγώνες στην Αγγλία- βρίσκεται στην έκτη θέση, με 30 βαθμούς. Αυτή η απογοητευτική (για το μέγεθος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) επίδοση θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερη, αν δεν υπήρχε ο σουηδός σταρ. Στο πρώτο του ματς στο «Ολντ Τράφορντ», στις 19 Αυγούστου, πέτυχε και τα δυο γκολ της νίκης (2-0) επί της Σαουθάμπτον. Στις 6 Νοεμβρίου σκόραρε δυο φορές στο «διπλό» επί της Σουόνσι (1-3). Χάρη σε δικά του τέρματα, η Γιουνάιτεντ πήρε τις ισοπαλίες (1-1) με τη Γουέστ Χαμ στις 27 Νοεμβρίου και την Εβερτον στις 4 Δεκεμβρίου. Και, μέσα σε τέσσερις μέρες, ο Ιμπραϊμοβιτς «καθάρισε» δυο φορές εκτός έδρας: στο 1-2 κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας, την περασμένη Τετάρτη, και στο 0-2 (το Σάββατο) στο γήπεδο της Γουέστ Μπρομ.
Τα περισσότερα από τα 11 γκολ που έχει πετύχει μέχρι στιγμής στο Πρωτάθλημα -16 σε όλες τις διοργανώσεις- ήταν καθοριστικά. Μέσα σε λίγους μήνες, ο «βιονικός» σουηδός έχει επισκιάσει τον κατά τέσσερα χρόνια νεώτερό του Γουέιν Ρούνεϊ (τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στην Αγγλία και μέχρι πρότινος ηγέτη της ομάδας), όχι μόνο στην ενδεκάδα αλλά και στις καρδιές των φίλων της Γιουνάιτεντ. Η δική του φανέλα πουλάει περισσότερο – ούτε, καν, αυτή του Πολ Πογκμπά, της πιο δαπανηρής μετεγγραφής στα χρονικά του ποδοσφαίρου. Το δικό του όνομα τραγουδάει η κερκίδα των φανατικών οπαδών, όταν το «Ολντ Τράφορντ» αναζητά ένα γκολ. Εκείνον θεωρούν αρχηγό τους οι συμπαίκτες του. Αυτός είναι το ίνδαλμα των πιτσιρικάδων της Γιουνάιτεντ.
Ο Ιμπραΐμοβιτς, ο οποίος στις 3 του περασμένου Οκτωβρίου έσβησε τα 35 κεράκια του, δείχνει (τουλάχιστον) το ίδιο ακμαίος όσο ο Ρονάλντο στα 32 παρά κάτι, ο Μέσι στα 29 του, ο Σουάρες στα 30 του ή ο Ντιέγκο Κόστα μόλις στα 27 του (αν και έχει φάτσα σαραντάρη…), ο οποίος είναι πρώτος σκόρερ στο πολύ απαιτητικό αγγλικό πρωτάθλημα, έχοντας πετύχει δυο γκολ περισσότερα απ’ όσα ο Σουηδός. Ποιο είναι το ελιξίριο της νεότητάς του;
Το «φαινόμενο Ιμπραΐμοβιτς» δεν είναι παραφυσικό. Οφείλεται σε μια σειρά από επιλογές, σε έναν τρόπο ζωής που εξηγεί το γιατί ο Ζλάταν μπορεί ακόμη να αγωνίζεται επί 3.000 λεπτά τη σεζόν σε τόσο υψηλό επίπεδο, με τέτοιες επιδόσεις, να… σπάει τα κοντέρ στα εργομετρικά τεστ (σύμφωνα με την Daily Mirror, οι χρόνοι του στα σπριντ είναι 15%-20% καλύτεροι από εκείνους συμπαικτών του που είναι μια δεκαετία νεώτεροί του), και να έχει -μετά τα 30 του- μόνον έναν σοβαρό τραυματισμό, ο οποίος τον κράτησε εκτός αγώνων για ενάμισι μήνα το 2014-2015.
Πίσω από τη δεύτερη νιότη του κρύβεται ένα ολόκληρο επιτελείο ειδικών, τους οποίους εκείνος έχει επιλέξει εδώ και χρόνια -και τον ακολουθούν παντού- αλλά και οι δικές του, καθημερινές θυσίες στον βωμό της ποδοσφαιρικής του μακροβιότητας. Με τον ιταλό φυσιοθεραπευτή του συνεργάζεται από δεκαετίας, από την εποχή που αγωνιζόταν στην Ιντερ. Τον πήρε μαζί του στη Βαρκελώνη, στο Παρίσι και, τώρα, στο Μάντσεστερ. Το όνομα του Ντάριο Φόρτι αναφέρεται ρητώς στο συμβόλαιο που ο «Ιμπρα» υπογράφει σε όποιο σύλλογο κι αν πηγαίνει.
Το ίδιο και αυτό του ορθοπεδικού του -Ρίκαρντ Ντάχαν- που τον γνώρισε στην εθνική ομάδα της Σουηδίας. Ο γιατρός παραλαμβάνει καθημερινά τα αποτελέσματα όλων των μετρήσεων που αφορούν το σώμα του Ζλάταν, ενώ τον εξετάζει ανά δίμηνο, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού.
Στη Γιουνάιτεντ ο σουηδός σταρ έχει επιβάλει και τον δικό του διατροφολόγο, ο οποίος φροντίζει ώστε τα γεύματά του να συνδυάζουν τις αγαπημένες του γεύσεις με τις τροφές που χαρίζουν ενέργεια στον οργανισμό του. Ναι, ο συγκεκριμένος διατροφολόγος τού μαγειρεύει κιόλας. Τον είχε προσλάβει πριν από δυο χρόνια, όταν απαίτησε από την Παρί Σεν Ζερμέν να διώξει τον σεφ που ο γαλλικός σύλλογος εμπιστευόταν.
Οι συμπαίκτες του, σε όλες τις ομάδες από τις οποίες πέρασε, έχουν να το λένε: ποτέ ο Ζλάταν δεν υπέκυψε στον πειρασμό του «βρώμικου» φαγητού, του αλκοόλ, του τσιγάρου. Δεν ξενύχτησε, δεν το παράκανε σε τίποτα. Είναι ένας… καλόγερος των γηπέδων, που απέχει συνειδητά από κάθε αμαρτωλή -για τους αθλητές- συνήθεια. Επιπλέον, αντιθέτως με τον Ρούνεϊ, ο Ιμπραΐμοβιτς δίνει στην προπόνηση τη σημασία που πρέπει. Πολλές φορές μένει πίσω, στο αθλητικό κέντρο της Γιουνάιτεντ, για λίγη έξτρα, ατομική εκγύμναση. Η απόφασή του να τερματίσει τη θητεία του στην εθνική ομάδα της Σουηδίας, το περασμένο καλοκαίρι, οφείλεται -κι αυτή- στην προσπάθειά του να διατηρηθεί ακμαίος για όσο περισσότερο χρόνο γίνεται.
Εκτός από πάθος για την μπάλα, ο Σουηδός έχει -εφέτος- ένα κίνητρο παραπάνω: παίζει (και) για τον αγαπημένο του προπονητή, τον Μουρίνιο, ο οποίος το περασμένο καλοκαίρι «πάτησε πόδι» για να τον πάρει μαζί του στο Μάντσεστερ. Οπως έχει ομολογήσει ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής, «θα μπορούσα να πεθάνω για τον Μουρίνιο, επειδή κατάφερε να με μεταμορφώσει από γατάκι σε τίγρη, και έβγαλε από μέσα μου το φονικό μου ένστικτο». Ενας, ακόμη, λόγος είναι η παρουσία του Πεπ Γκουαρντιόλα στον μπλε τομέα της πόλης. Η αντιπάθεια που τρέφει για τον τεχνικό της Σίτι, είναι παροιμιώδης.
Οταν έφυγε από τη Μίλαν για την Παρί, το 2012, αντί μόλις 21 εκατ. ευρώ, πολλοί είχαν προφητεύσει οτι το ποδοσφαιρικό του τέλος πλησιάζει. Ο Ζλάταν, όμως, έγινε ο κυριότερος λόγος για τον οποίο το γαλλικό πρωτάθλημα έχασε κάθε ίχνος ανταγωνιστικότητας. «Ο κόσμος λέει ότι γέρασα, όμως εγώ απλά… ζεσταίνομαι. Το μέλλον δείχνει ωραίο. Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός», είχε δηλώσει ο ίδιος. Δεν έλεγε ψέματα. Κατέκτησε τέσσερα σερί Πρωταθλήματα και, το περασμένο καλοκαίρι, αντί να εξαργυρώσει τη μυθική του καριέρα στην Κίνα με τα πιο εύκολα 75 εκατομμύρια ευρώ που θα κέρδιζε στη ζωή του, τόλμησε να εκτεθεί στον ανταγωνισμό της πιο εξουθενωτικής έκδοσης αυτού του σπορ.
Ηδη, η διοίκηση της Γιουνάιτεντ είναι έτοιμη να επεκτείνει τη συνεργασία της μαζί του για ακόμη δυο χρόνια, δηλαδή μέχρι τα 37 του. Δεν είναι μόνον το ταλέντο, που τον έφερε ώς εδώ. Ο πολύ πιο προικισμένος -αλλά άσωτος- Ροναλντίνιο, ο οποίος σήμερα είναι 36 ετών, έπαψε να παίζει καλή μπάλα εδώ και οκτώ ολόκληρα χρόνια.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News