Το μέλλον της Ισπανίας, τουλάχιστον το πολιτικό μέλλον της, βρισκόταν στα χέρια περίπου 250 ατόμων την Κυριακή. Τότε συνεδρίασαν τα μέλη της επιτροπής του Κόμματος των Σοσιαλιστών (PSOE) για να προσδιορίσουν ποια στρατηγική θα ακολουθήσουν. Θα συνεχίσουν να εναντιώνονται στην επανεκλογή του Μαριάνο Ραχόι, απαγορεύοντά τους να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας; Ή θα απέχουν από την ψήφο εμπιστοσύνης, παραχωρώντας του τη θητεία, προκειμένου να μπει ένα τέλος στο πολιτικό αδιέξοδο και ώστε να μην διεξαχθούν εκλογές για τρίτη φορά μέσα σε ένα έτος;

Θα αφήσουν τον Ραχόι να κυβερνήσει. Η ομοσπονδιακή επιτροπή του PSOE, που ορίζει τη γραμμή του κόμματος μεταξύ των συνεδρίων, αποφάσισε ότι το κόμμα δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στη συγκρότηση κυβέρνησης. Οι Σοσιαλιστές είχαν ήδη εναντιωθεί στην υποψηφιότητα του Ραχόι, δύο φορές. Αυτό που έχει αλλάξει, όμως τώρα, στο εσωτερικό του κόμματος είναι η ηγεσία του. Τόσο καιρό ο Πέδρο Σάντσεθ, αρνούνταν κατηγορηματικά να επιτρέψει στον αντίπαλό του Μαριάνο Ραχόι να παραμείνει στην εξουσία – ήταν ένα είδος προσωπικής βεντέτας. Ωστόσο, πολλοί συνάδελφοί του στο PSOE διαφωνούσαν. Θεωρούσαν ότι όσο το Σοσιαλιστικό Κόμμαστέκεται εμπόδιο στη συγκρότηση κυβέρνησης –παρατείνοντας με αυτόν τον τρόπο το αδιέξοδο- θα χάνει τη στήριξη των ψηφοφόρων του. Φοβόντουσαν ότι από δεύτερο κόμμα θα έπεφταν στην τρίτη θέση, μετά τους Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας.

Μάλιστα, οι ίδιες οι τριβές για τη στρατηγική του κόμματος, σε συνδυασμό με την αναζήτηση ευθυνών για τις εκλογικές αποτυχίες του κόμματος, οδήγησαν σε έναν εσωτερικό πόλεμο που, τελικά, λύθηκε με την παραίτηση του Πέδρο Σάντσεθ, την 1^η Οκτωβρίου.

Τώρα, με μία προσωρινή ηγεσία, οι Σοσιαλιστές αποφάσισαν να απέχουν από την ψήφο εμπιστοσύνης που θα διεξαχθεί στις 29 ή 30 Οκτωβρίου. Ετσι, ο Ραχόι θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση -έπειτα από 300 μέρες πολιτικής κρίσης!- και εκείνοι θα αναλάβουν αξιωματική αντιπολίτευση.

Δεν ήταν βέβαια έκπληξη. Η πλειοψηφία των Σοσιαλιστών βουλευτών ανέμενε ότι η ομοσπονδιακή επιτροπή θα επέλεγε την αποχή, παρότι οι διαφωνίες ήταν -ακόμη είναι- βαθιές. Από τη μία, «η πλειοψηφία των Ισπανών δεν επιθυμεί να επιστρέψει στις κάλπες, με ποσοστό μεγαλύτερο του 65%, και το ίδιο ισχύει για τους σοσιαλιστές ψηφοφόρους», όπως είχε δηλώσει ο βουλευτής Ιγνάσιο Ουρκίζου. Ομως μια μικρή πλειοψηφία των ψηφοφόρων του PSOE θα προτιμούσε να διατηρηθεί το βέτο κατά του Ραχόι, στον οποίο καταλογίζουν αλαζονική συμπεριφορά και διαφθορά. Το ίδιο θα ήθελε και ένα μέρος των ψηφοφόρων οι οποίοι επιμένουν στην απειλή τους να αποσύρουν τη στήριξή τους από τους Σοσιαλιστές αν οι τελευταίοι αθετήσουν τη δέσμευσή τους ότι θα διώξουν τον Ραχόι από την πρωθυπουργία.

Το Σάββατο διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του κόμματος στη Μαδρίτη για να τους δώσουν ένα μικρό δείγμα. Κρατούσαν πανό με τις επιγραφές: «όχι στον Ραχόι» και «θέλουμε να αποφασίσουμε: το όχι σημαίνει όχι». Κι όμως, οι Σοσιαλιστές είπαν «ναι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News