Τι στο διάολο είναι η διαπλοκή; Τα τελευταία χρόνια αυτή η λέξη χρησιμοποιείται στον δημόσιο λόγο τόσο πληθωριστικά που τείνουμε να ξεχάσουμε την πραγματική σημασία της έννοιας η οποία επινοήθηκε πριν από κάποιες δεκαετίες από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για να περιγράψει τη διασύνδεση εκτελεστικής εξουσίας και οικονομικών συμφερόντων. Θα τη θυμηθούμε πάλι κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που ζήτησε ο Πρωθυπουργός, απαντώντας θετικά σε πρόσκληση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ναι, είχε ξαναγίνει τέτοια συζήτηση τον περασμένο Μάρτιο, αλλά φαίνεται ότι και αυτό το ξεχάσαμε.

Διαπλοκή, λοιπόν, είναι η ανάρμοστη σχέση μεταξύ της πολιτικής εξουσίας και επιχειρηματιών που προσφέρουν οικονομική και επικοινωνιακή υποστήριξη για να αποκτήσουν προνομιακή πρόσβαση στον δημόσιο πλούτο. Αν το δείτε και αλλιώς, πιο κυνικά, διαπλοκή είναι όταν οι πολιτικοί δουλεύουν για τους επιχειρηματίες – διότι το αντίθετο σπάνια συμβαίνει.

Για άλλη μια φορά η Oλομέλεια της Βουλής θα μετατραπεί σε αρένα, σε ένα τεράστιο λασπόλουτρο σε μετάδοση ΗD. Ας είναι ο ένας του δημοσίου σχολείου και ο άλλος του Κολεγίου. Και οι δύο πέτρες θα ρίχνουν. Ο Αλέξης Τσίπρας θα διατρέξει στις βρόμικες γωνιές της Μεταπολίτευσης και θα πει ότι αλλάζει τη χώρα, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο κάνοντας τους συστημικούς καναλάρχες να βάλουν επιτέλους το χέρι στην τσέπη – αν μπορεί θα ανεμίζει το νέο χαρτονόμισμα 255 εκατ. ευρώ από το βήμα της Βουλής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα του φωνάζει για νέα διαπλοκή με ατάκες που θα χωρούν στους 140 χαρακτήρες του twitter και θα ακούγονται ως τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα στην Ιθάκη, που τελικά δεν είναι Μανχάταν του Ιονίου και δεν αρκούν για να πάρει κανείς άδεια. Μάλλον ο κ. Τσίπρας θα βάλει περισσότερα γκολ – δεν έχει παρελθόν και δεν έχει καταφέρει να χτίσει μέλλον.

Το θέμα είναι αν ο σκυλοκαβγάς οδηγήσει και κάπου άλλου πέρα από την αύξηση της τηλεθέασης και την υπερχείλιση της γραφικότητας από τα παράθυρα του Κοινοβουλίου. Για να είμαστε ειλικρινείς, το ρεπορτάζ αυτής της συζήτησης μπορεί να γραφτεί από σήμερα και να υπάρχουν μόνο κενά προς συμπλήρωση. Ξέρουμε περίπου τι θα πουν, μπορούμε να μαντέψουμε και ποιοι θα πεταχτούν για τσαμπουκά και να στοιχηματίσουμε για το ποιο σημείο ο Ψαριανός θα γίνει ακόμα πιο χυδαίος σε θέματα ανατομίας με τον Σκουρολιάκο και πότε θα τελειώσει το πρόγραμμα κινητής του Καβαδέλλα. Θα φωνάξουν τόσο, αλλά δεν θα έχουν πει τίποτα.

Μία συζήτηση περί διαπλοκής θα παραμείνει στο στενό όριο του ξεκατινιάσματος αν δεν προσέλθουν με συγκεκριμένες προτάσεις θεσμικής θωράκισης του κράτους από άρχοντες και λειτουργούς που βλέπουν λάγνα προς το βάζο με το μέλι. Η διαπλοκή είναι σαν το ταγκό και το σεξ, χρειάζεται τουλάχιστον δύο. Από τη μία την πολιτική και από την άλλη τα συμφέροντα. Αν δεν προσέλθει ένας εκ των δύο, δεν υφίσταται ως έννοια και συνθήκη. Και πρόκειται για μία υπόθεση που δεν έχει να κάνει με την ηθική του ενός ή του άλλου, αλλά με το θεσμικό πλαίσιο και τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Είναι οι θεσμοί, η Δικαιοσύνη και οι ανεξάρτητες Αρχές που θέτουν το πλαίσιο, όχι το ηθικό ανάστημα του ενός και του παρελθόντος του άλλου.

Καλό θα είναι, λοιπόν, όταν εμφανιστούν στη Βουλή, να έρθουν με προτάσεις. Να πάρουν τη λάσπη που θα πετάξουν ο ένας στον άλλον και να χτίσουν κάτι ουσιαστικό. Ούτως ή άλλως από αυτήν τη συζήτηση θα βγουν με λερωμένα χέρια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News