Ενας άγραφτος κανόνας της ζωής μας λέει ότι μια παρουσία ή μια συγκυρία γεγονότων και καταστάσεων μπορούν να  αλλάξουν ή να επηρεάσουν καθοριστικά τη ζωή μας. Όταν κάποιος μας βοηθάει το κάνει επειδή πιστεύει σε εμάς ή υπάρχει δόλος; Ξέρει όλες τις αδυναμίες μας, έχει και τον τρόπο να του φανούν χρήσιμες και τότε μπορεί να γίνει εύκολα ένας άτυπος εχθρός. Εχθρός, πολέμιος και αντί για βοηθός και φίλος να γίνει ο ανταγωνιστής μας. Κάποιος που βλάπτει την ψυχική μας υγεία προς τέρψιν της δικής του.

Πόσο συχνά εξετάζουμε το κίνητρο μιας πράξης και όταν αυτό φανερώνεται, πέφτουμε από τα σύννεφα; Ο Πυγμαλίωνας ήταν ευεργέτης όταν κάποτε ερωτεύθηκε ένα γυναικείο άγαλμα της Αφροδίτης από ελεφαντόδοντο και ζήτησε από τη θεά Αφροδίτη να του χαρίσει μια αληθινή γυναίκα όμοια με το άγαλμα. Μετά από λίγο, είδε με έκπληξή του ότι το άγαλμα ήταν πια μια ζωντανή γυναίκα την οποία ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε. Ο Οβίδιος στις Μεταμορφώσεις του (βιβλίο Χ) διηγείται την ιστορία με κάποια παραλλαγή: ο Πυγμαλίων είναι γλύπτης, όχι βασιλιάς, και το άγαλμα είναι δικό του δημιούργημα. Την έσωσε ή στην ουσία εξασφάλισε μία μόνιμη σκλάβα που του «χρωστούσε» τη ζωή της;

Αποδεδειγμένα πολλές φορές ο ευεργέτης σου είναι και ο καταστροφέας σου όταν εσύ ως εντολέας ξεπερνάς τα όρια που σου έχει θέσει. Τα όρια δεν είναι σαφή και εσύ, ως άβγαλτο και άμυαλο παιδί μπερδεύεσαι. Φωνάζεις ή χειροκροτείς; Λατρεύεις ή μισείς; Θεοποιείς ή στοχοποιείς; Υπογράφεις εν λευκώ για τα λεφτά και τη ζωή σου ή κρατάς λογαριασμό και κατηγορείς; «Τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα είναι δανεικά. Σε έναν κόσμο όπου όλα καταλήγουν στο μηδέν ο καθένας παλεύει για τον εαυτό του, γίνεται όλο και πιο εσωστρεφής και καχύποπτος απέναντι στον συνάνθρωπο του». (Δημήτρης Κατσαρός)

«Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος» – αυτό ήταν ένα αγαπημένο ρητό του πονηρού και έμπειρου πολιτικού Ανδρέα Παπανδρέου. Το πίστευε και το είχε κορνιζαρισμένο στο γραφείο του. Υπονοούσε πολύ περισσότερα. Ο αχάριστος όχι μόνο δεν νοεί να ανταποδώσει το καλό αλλά με πλήρη αήθεια ούτε καν το αναγνωρίζει. Αυτός είναι ο ορισμός της αχαριστίας στην απλή του έκφραση. Η αλαζονεία και η υπεροψία κυβερνούν τη σκέψη και τον λόγο του. Χίλια καλά να κάνεις, λέει ο λαός, ένα να μην κάνεις είναι σαν να μην έκανες κανένα.

Who is going  make you or… brake you?

Ποιον ρόλο παίζουν οι καλοί και, με πολλά χρήματα, αδειοδοτημένοι μνηστήρες των τηλεοπτικών καναλιών; Ποιος τους έφτιαξε ή τους έσπασε; Δύσκολες απαντήσεις με μία  αόρατη διαχωριστική γραμμή και μία Τράπεζα της Ελλάδας να βγάζει, όποτε τη βολεύει τα πορίσματά της στη δημοσιότητα. Ο ακλόνητος και αμετακίνητος Στουρνάρας δεν είναι η πρώτη επιλογή του Τσίπρα. Το κέρδος και το συμφέρον,  που έχουν ιδιαίτερο βάρος στη ζυγαριά των γεγονότων (η συγκυρία) και ο κρυφός ευεργέτης θα βάλουν την πινελιά τους. Η ζωή θα μας απαντήσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News