Με την πρώτη σταγόνα της βροχής της σκοτώθηκε το καλοκαίρι, γράφει ο Ελύτης. Και  κάπως έτσι, με τη βροχή της Δευτέρας άρχισε η φθινοπωρινή επέλαση του Μουσείου Μπενάκη που μπαίνει στην εκθεσιακή του Πρωτοχρονιά με δύο νέες εκθέσεις και αλλαγές στο χώρο του κτιρίου του επί της Πειραιώς. Εγκαίνια της [ΟUT] TOP/AS με κεντρικό άξονα την περφόρμανς (19 Σεπτεμβρίου), μεγάλη αναδρομική έκθεση για το σημαντικό Κύπριο εικαστικό Χρίστο Πετρίδη (21 Σεπτεμβρίου). Και από τις 22 Σεπτεμβρίου έκθεση για τον Γιώργο Λάππα σε συνεργασία με το Ιδρυμα ΔΕΣΤΕ στο κτίριο της Κουμπάρη.

Και ενώ ένα δάσος από οθόνες έχει στηθεί στον δεύτερο όροφο του κτιρίου για την έκθεση αφιέρωμα στην περφόρμανς και στη διπλανή αίθουσα στήνεται υποδειγματικά η έκθεση στον εκρηκτικό χρωστήρα του Χρίστου Πετρίδη και το φαντασιακό τοπίο του από τον ιστορικό τέχνης Σταύρο Καβαλλάρη, στο ισόγειο, το καφέ και το πωλητήριο μεταμορφώνονται. Το καφέ γέμισε φυτά, ένα δυνατό πετρόλ χρώμα κάλυψε τον τοίχο πάνω από το μπαρ, το ξύλινο πάτωμα έχασε την επίμονη γυαλάδα και μία σύγχρονη, μητροπολιτική αστική ατμόσφαιρα δημιουργείται. Θα είναι έτοιμο στα τέλη του μήνα οπότε και θα επανέλθουμε…

Όμως η εκθεσιακή πορεία του μουσείου άρχισε ήδη. Και άρχισε σαν να πιάνει το νήμα περίπου από εκεί το άφησε: στην μεγαλύτερη σε όλη την Ευρώπη έκθεση μακράς διάρκειας περφόρμανς που παρουσίασε σε όλο το κτίριο της Πειραιώς ο ΝΕΟΝ και το Μarina Abramovic Institute την περασμένη άνοιξη. Ετσι τώρα, σε συνεργασία με τη Διεθνή Εκθεση Prague Quadrennial of Performance Design and Space και την ομάδα deviant GaZe παρουσιάζει μια έκθεση με βίντεο, ομιλίες, εργαστήρια, ζωντανές περφόρμανς, διαλέξεις που θα βρίσκεται σε εξέλιξη ως τις 20 Νοεμβρίου. Ο επιμελητής της έκθεσης Θάνος Βόβολης την περιγράφει σαν «ένα γεγονός σε εξέλιξη που θα διαμορφώνεται κάθε μέρα».

Στον πυρήνα της έκθεσης οι οργανωτές εντοπίζουν «το νέο παραστασιακό παράδειγμα που εξελίχθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια και κυρίως στα χρόνια της κρίσης. Αυτό αφορά στις πολλές ανεξάρτητες παραγωγές με μικρό budget και στη στροφή προς τον υπαίθριο δημόσιο χώρο που χρησιμοποιείται ως εν δυνάμει παραστασιακός χώρος. Χορός, θέατρο, περφόρμανς, δράσεις στο χώρο συνυπάρχουν στην έκθεση.

Σε μια από τις οθόνες συναντά κανείς το έργο σταθμό «Πεθαίνω σα χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη που σκηνοθέτησε και μετέφερε στην εξαιρετική σκηνική συνθήκη της Πειραιώς 260 ο Μιχαήλ Μαρμαρινός. Σε δεύτερη οθόνη το περίφημο «Insenso» των Δημητριάδη-Μαρμαρινού και πάλι στην Πειραιώς, εντός και εκτός αίθουσας. Σε άλλο βίντεο μέσα στο δάσος των οθόνων της Πειραιώς συναντά κανείς προβολή και συνέντευξη των Vasistas και της Αργυρώς Χιώτη. Ενδιαφέρον έχουν –ως προς την αντίληψη των προσπαθειών των σπουδαστών- τα βίντεο με έργα φοιτητών από ΑΕΙ και ΤΕΙ που συνδέονται με τις τέχνες και την αρχιτεκτονική. Το μουσείο θα λειτουργεί από Τετάρτη ως Κυριακή και λεπτομέρειες για το πρόγραμμα κάθε μέρας μπορούν να βρουν οι ενδιαφερόμενοι στο www.benaki.gr και στη σελίδα της έκθεσης στο Facebook αλλά και υπό το hashtag #ΟutTopiasBM.

Πάντως δεν έλειψε και ένα μικρό επεισόδιο πριν καν αρχίσει η έκθεση με τη διαμαρτυρία του εικαστικού Δημήτρη Χαλάτση που απέσυρε και τα δύο έργα του επειδή όπως γράφει σε σχετική επιστολή δεν ενεκρίθη από τη διοικούσα επιτροπή η πρόταση «για την performance (διάρκειας περίπου 1 ώρας) με τον τίτλο μαλακός/ smooth η οποία αφορούσε μία δράση που θα πραγματοποιούνταν έξω από την κεντρική είσοδο του Μουσείου, όπου με κρέμα nivea θα σχημάτιζα στην επιφάνεια του κτιρίου τη φράση “Φτάνει πια με την τέχνη των πλουσίων”».

Το φαντασιακό τοπίο του Πετρίδη

Την ίδια ώρα που ο ακτιβισμός, η κίνηση, η εκτός σώματος και τοίχων έκφραση βρίσκει πεδίο αναφοράς στο [OUT]TOP/AS, στη διπλανή αίθουσα, η ήρεμη, ανυποχώρητη δύναμη του καμβά και της ζωγραφικής απλώνεται και εξιστορεί την προαιώνια αφήγησή της. Το νιώθεις καθώς περπατάς στον χώρο όπου φιλοξενείται η έκθεση «Χρίστος Πετρίδης, ένας φαντασιακός κόσμος, 1958-2013».

Εχει κάτι το καθησυχαστικό να παρατηρείς τις φόρμες στα έργα του Πετρίδη. Την ίδια ώρα που η ένταση των χρωμάτων του προκαλούν εγκεφαλικές σπίθες – σαν έκρηξη ενδορφινών. Η έκθεση πραγματοποιείται με τη στήριξη της Εταιρείας Φίλων του Κυπριακού Πολιτιστικού Κέντρου «Το Σπίτι της Κύπρου» και τον Πολιτιστικών Υπηρεσιών του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο επιμελητής της έκθεσης ιστορικός τέχνης Σταύρος Καβαλλάρης, παρατηρεί: «Καθ’ όλο το σύνολο του έργου του, ο Πετρίδης ερμηνεύει την αρχέγονη φαντασίωση, πιθανόν όσο παλιά όσο και η ανθρώπινη κουλτούρα, της ατομικής φιλοδοξίας για ψυχολογική, κοινωνική και πνευματική πλήρωση κατά τη διάρκεια της ζωής. Ετσι, δημιουργώντας έναν κόσμο καινούριο, μετουσιώνεται σε μια λυρική διαδρομή αμφίσημης ροής, φωτός και απόσκιου, ενστίκτου και διορατικότητας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News