Από τις αρχές της εβδομάδος το Μέγαρο Μαξίμου έλαβε κάποια μηνύματα από το Βερολίνο. Αρχικά ήταν το δημοσίευμα της Handelsblatt ότι οι εκκρεμότητες στην υλοποίηση του προγράμματος είναι τόσες και τέτοιες που οι αποφάσεις για την επόμενη εκταμίευση θα καθυστερήσουν σημαντικά. Και ο Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να μιλήσει για ολοκλήρωση των προαπαιτουμένων.

Εν συνεχεία ήταν η πρόσκληση της Ανγκελα Μέρκελ προς τον κ. Τσίπρα ώστε να μεταβεί ο Πρωθυπουργός στο Βερολίνο την Κυριακή σε μία συνάντηση προπαρασκευαστική της άτυπης συνόδου της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Μπρατισλάβα που έχει προγραμματιστεί για την επόμενη εβδομάδα. Ο κ. Τσίπρας αρνήθηκε, επικαλούμενος τις υποχρεώσεις του στη ΔΕΘ…

Κατόπιν αυτών, παρατηρήθηκε μία μεταστροφή στη ρητορική της κυβέρνησης εν όψει της κατά τα λοιπά πολυδιαφημισμένης συνόδου των μεσογειακών χωρών που ο κ. Τσίπρας έχει συγκαλέσει για σήμερα Παρασκευή στην Αθήνα.

Ενώ καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση λίγο πολύ επανέφερε τη ρητορική του μετώπου «κατά της λιτότητας» και της απαρχής μίας ανατροπής στην Ευρώπη, την Πέμπτη το απόγευμα κυβερνητικές πηγές, δια των γνωστών non papers, εμφανίστηκαν έως και να καθησυχάζουν το Βερολίνο ότι δεν πρόκειται και για κάποια πολιτική κοσμογονία.

«Η σύνοδος αυτή δεν στοχεύει στη διαμόρφωση ενός “μετώπου του Νότου” ή της ευρωπαϊκής περιφέρειας σε αντιπαράθεση με τον Βορρά και τον “πυρήνα” της ΕΕ. Αντιθέτως, συμπεριλαμβάνει ιδρυτικά κράτη-μέλη, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, που ταυτοχρόνως ανήκουν και στο Νότο και στον Βορρά, συμμετέχουν στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ ενισχύοντας έτσι την επιρροή της Συνόδου αυτής. Ομοίως, δεν αποτελεί ένα κλειστό πολιτικό κλαμπ σοσιαλιστικών ή αριστερών κυβερνήσεων αλλά συμπεριλαμβάνει δυνάμεις από την Αριστερά ως την Κεντροδεξιά», αναφερόταν στο κυβερνητικό σημείωμα.

Η σύνοδος φαίνεται πως ήταν εξ αρχής ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης, η οποία από τα μέσα του καλοκαιριού είχε σχεδιάσει την τακτική της και την είχε εντάξει στην προετοιμασία του εδάφους εν όψει διαπραγμάτευσης. «Μέτωπο κατά της λιτότητας», ήταν ο τίτλος που κυριάρχησε για τη σύνοδο που θα έφερνε στο ίδιο τραπέζι, στο Ζάππειο, τον Φρανσουά Ολάντ της Γαλλίας, τον Ματέο Ρέντσι της Ιταλίας, τον Ζόζεφ Μουσκάτ της Μάλτας, τον Αντόνιο Κόστα της Πορτογαλίας, τον Νίκο Αναστασιάδη της Κύπρου και φυσικά τον κ. Τσίπρα – ο ισπανός υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι είχε εξ αρχής άλλες σκοτούρες.

Λίγες ώρες πριν από την σύνοδο αυτή, οι τόνοι έπεσαν. Και η προσπάθεια φαίνεται πως στρέφεται όχι στην δημιουργία ενός μετώπου κατά της λιτότητας, αλλά στην διαμόρφωση μίας εντύπωσης: ότι κάποιοι έχουν ένα όραμα για την Ευρώπη και κάποιοι άλλοι όχι.

Στο παρασκήνιο όλων αυτών, υπάρχει μία κινητικότητα που παρατηρείται και που πιθανώς θα αναδυθεί στην δημοσιότητα τις επόμενες εβδομάδες.

Οι παράμετροι είναι πολλές, ξεκινώντας από την εκλογική αποδυνάμωση της Μέρκελ στην Γερμανία και την ενίσχυση των αντιευρωπαϊστών, περνώντας στο δημοψήφισμα της Ιταλίας, που φαίνεται ότι θα κρίνει σε κάποιο βαθμό την πορεία του Ρέντσι και στις νέες εκλογές της Ισπανίας στο τέλος του χρόνου και φυσικά στις εκλογικές αναμετρήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας τον επόμενο χρόνο.

Ολα αυτά σημαίνουν -και το αναγνωρίζουν κάποιοι και στην κυβέρνηση- ότι το μόνο πεδίο στο οποίο υπάρχει πράγματι κοινή ατζέντα όσων βρεθούν στην Αθήνα την Παρασκευή είναι το Προσφυγικό. Οι ενδείξεις από την Γερμανία είναι πως οι πιέσεις προς τον Νότο θα ενταθούν και όλοι οι άλλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν προβλήματα να αντιμετωπίσουν. Η Ελλάδα εξ ανατολών, η Ιταλία και η Μάλτα εξ Αφρικής, η Γαλλία λόγω της συγκέντρωσης μουσουλμανικών πληθυσμών. Το θέμα της λιτότητας αυτήν την περίοδο αφορά πολύ λιγότερους από όσους εμφανίζεται να πιστεύει η ελληνική κυβέρνηση.

Εξ ου και στο κυβερνητικό non paper οι μοναδικές συγκεκριμένες προτάσεις αφορούν το μεταναστευτικό για το οποίο προτάσσονται τα εξής αιτήματα:
• αποτελεσματική φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. και αποτελεσματική διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, με δυνατότητα κοινωνικής ένταξης απέναντι στην άνοδο ακραίων και ξενοφοβικών τάσεων.
• να αντικατασταθούν οι παράτυπες οδοί μετανάστευσης με νόμιμες και ασφαλείς οδούς μετανάστευσης και επανεγκατάστασης, και εφαρμογή των συμφωνιών επανεισδοχής.
• η υποστήριξη της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας η οποία έχει πετύχει τη ραγδαία μείωση των θανάτων στο Αιγαίο, η ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ασύλου και των υπηρεσιών των κρατών-μελών πρώτης γραμμής
• η ταχεία εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την μετεγκατάσταση και τη δίκαιη κατανομή των βαρών.
• η μεταρρύθμιση του «συστήματος του Δουβλίνου»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News