Με φόντο την παράσταση της Εξεταστικής Επιτροπής για την δανειοδότηση των ΜΜΕ, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πλέον καθημερινώς ότι καλλιεργεί ένα περιβάλλον σύγκρουσης, κατασκευάζει εχθρούς, διακινεί «πληροφορίες» και μηχανεύεται κατηγορίες. Oλα αυτά άσχετα με τη διακυβέρνηση, η οποία καρκινοβατεί (βλέπε δημόσια έσοδα, Προσφυγικό κλπ.)

Λίγες μόλις ημέρες έπειτα από την σκαιά συμπεριφορά των βουλευτών της συμπολίτευσης και της Χρυσής Αυγής προς τον εκδότη Σταύρο Ψυχάρη, ο οποίος παρέστη στην συνεδρίαση της Επιτροπής, έγινε γνωστό ότι διατάχθηκε δέσμευση της προσωπικής περιουσίας του προέδρου του ΣΚΑΪ Γιάννη Αλαφούζου για «πιθανολογηθείσα φοροδιαφυγή» της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ για τις χρήσεις από το 2000 ως το 2012.

Ο κ. Αλαφούζος είναι ως γνωστόν επικεφαλής του ομίλου του ΣΚΑΪ και αντιπρόεδρος της Καθημερινής ΑΕ. Ο τηλεοπτικός και ο ραδιοφωνικός ΣΚΑΪ και η εφημερίδα «Καθημερινή» είναι τρία από τα μέσα που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ είναι από τις ναυαρχίδες της διαπλοκής (έστω κι αν οι βουλευτές του ξημεροβραδιάζονται στις εκπομπές του καναλιού). Συνεπώς είναι ένας από τους «εχθρούς», όπως και ο κ. Ψυχάρης και το «Βήμα», και ένας από τους στόχους της κυβέρνησης, στην προφανή προσπάθειά της, όπως σημειώνουν ορισμένοι αναλυτές, να παρουσιάσει «αίμα» και θέαμα στο όποιο κοινό της.

Κατά κάποιες εκτιμήσεις, ωστόσο η τακτική αυτή είναι ένα μόνο από τα κομμάτια του καμβά που προσπαθεί να ζωγραφίζει η κυβέρνηση Τσίπρα, όσο καλλιεργεί το συγκρουσιακό περιβάλλον. Και πηγές προσκείμενες στην αντιπολίτευση επιμένουν: το περιβάλλον αυτό είναι προάγγελος εκλογών και οι «διαπλεκόμενοι» θα είναι τα λάφυρα που θα παρουσιάσει στους (απογοητευμένους λόγω μνημονίων) ψηφοφόρους του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οσο κι αν θέλει κάποιος να είναι επιφυλακτικός απέναντι σε αυτές τις θεωρίες, υπάρχουν καθημερινώς στελέχη της κυβέρνησης που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια. Αυτή την φορά και με αφορμή την υπόθεση Αλαφούζου, η επιβεβαίωση για το «αφήγημα» που επιχειρεί να συνθέσει η κυβέρνηση ήλθε από τον Παύλο Πολάκη. Σχεδόν ταυτόχρονα με τη διακίνηση της πληροφορίας, στην οποία πρωτοστάτησε η «Αυγή», η εφημερίδα-κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, ο ιδιοσυγκρασιακός υπουργός αναπληρωτής Υγείας ανήρτησε στο facebook την είδηση για τον κ. Αλαφούζο με το εξής σχόλιο (σημείωση: για λόγους ιστορικής καταγραφής αφήνουμε τα σημεία στίξης και τον μη τονισμό όπως τα έγραψε ο υπουργός): «Πως το λενε καποια τρολ, δεξια κι αριστερα: “ελα μωρε ολοι ιδιοι ειναι ,σιγα μη πιασει τους πλουσιους ο Συριζα” ΕΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ!! Υγ.Παπαγαλοι κλαψτε ελευθερα και μαντηλια για τα δακρυα εχουμε …».

Το ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ θα πιάσει τους πλούσιους» είναι ένα ακόμη στοιχείο που προστίθεται στα περιστατικά των τελευταίων ημερών. Ως προς την ανεξαρτησία δε της Δικαιοσύνης δεν τηρούνται πλέον ούτε τα προσχήματα, όπως σχολίαζαν παρατηρητές.

Ενδεικτικό είναι το ύφος της σχετικής ανακοίνωσης της ΝΔ για το θέμα του κ. Αλαφούζου. Η αξιωματική αντιπολίτευση αφήνει σαφείς αιχμές για τις μεθοδεύσεις και τη χρονική συγκυρία. Αναφέρει συγκεκριμένα: «Είναι γνωστό ότι η Νέα Δημοκρατία σέβεται όλες τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της. Αυτό ισχύει και για την παραγγελία που αφορά στον ιδιοκτήτη του “ΣΚΑΪ” κ. Γιάννη Αλαφούζο. Ο έλεγχος πρέπει να γίνει. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε ότι με βάση τον κυβερνητικό σχεδιασμό επίκειται, στο αμέσως επόμενο διάστημα, η χορήγηση αδειών στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Και, βέβαια, είναι καλά γνωστό ότι στο πεδίο αυτό οι έως τώρα χειρισμοί της Κυβέρνησης έχουν έντονη οσμή απόπειρας χειραγώγησης της ενημέρωσης. Κατά συνέπεια, οι μεθοδεύσεις της και η χρονική συγκυρία δημιουργούν εύλογο προβληματισμό».

Αλλά, όπως είπαμε, το αφήγημα ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ θα πιάσει τους πλούσιους» είναι απλά ένα από τα περιστατικά του τελευταίου διαστήματος. Η νέα ρητορική του Πρωθυπουργού περί διαγραφής του χρέους, η αρχαιολογική αριστεροσύνη στο Ελληνικό, τα εγκαίνια νοσοκομείων και αεροδρομίων, οι ρυθμίσεις των χρεών και οι προνομιακές δανειοδοτήσεις των δημοσίων υπαλλήλων, η ψήφιση της απλής αναλογικής και η δήθεν συνταγματική αναθεώρηση: Ολα αυτά, με όρους πολιτικής επιστήμης, συνθέτουν είτε σκηνικό εκλογών, είτε περιβάλλον διαρκούς σύγκρουσης με στοιχεία κοινωνικής και δήθεν ταξικής εκδίκησης.

Τι από τα δύο θα επιβεβαιωθεί, θα φανεί κατά τα όσα ψιθυρίζονται εντός και πέριξ της Βουλής, μόλις περάσει το καλοκαίρι και η κυβέρνηση κριθεί για τις μνημονιακές της επιδόσεις, όπου φαίνεται ότι δεν τα πάει και τόσο καλά…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News