Είναι γνωστό ότι η Κίνα δεν τα πάει καλά με το κλίμα και τα (ανθρωπογενή) φαινόμενα της φύσης. Αντιμετωπίζει αυξανόμενα επίπεδα αιθαλομίχλης. Πολλές πόλεις της πλήττονται ανά καιρούς ανεμοθύελλες. Αλλά νέα επιστημονική έρευνα που αξιοποίησε δορυφορικές φωτογραφίες έδειξε ότι υπάρχει κάτι άλλο, κυριολεκτικά υπόγειο, που απειλεί την πρωτεύουσα και τους 20 εκατ. κατοίκους που φιλοξενεί.

Το Πεκίνο «βουλιάζει». Πιο σωστά, τα εδάφη της πόλης υποχωρούν κατά τόπους, κάθε έτος κατά 11 εκατοστά. Πιο επιστημονικά, η υπερβολική άντληση των υπόγειων υδάτων έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή υποχώρηση του επιπέδου του υδροφόρου ορίζοντα γεγονός που οδηγεί στην καθίζηση του εδάφους. Αυτό έδειξαν δορυφορικές εικόνες που εξέτασαν μελετητές σε επιστημονική έρευνα που δημοσίευσαν στο περιοδικό «Remote Sensing», προειδοποιώντας για τις ανησυχητικές συνέπειες που θα έχει το φαινόμενο, ιδίως σε υποδομές όπως σε σιδηροδρόμους υψηλής ταχύτατης και υψηλά κτίρια της πόλης.

Οι συγγραφείς της έρευνας, μία ομάδα επτά επιστημόνων και μηχανικών, κινεζικής και άλλης καταγωγής, χρησιμοποίησαν για τη μελέτη τους έναν τύπο δορυφορικού ραντάρ, τον InSAR που εξετάζει της αλλαγές στα επίπεδα της γης. Πιο έντονα «συμπτώματα» εμφανίζονται στο επιχειρηματικό κέντρο της πόλης, την περιφέρεια Τσαογιάνγκ, η οποία από το 1990 αναβαθμίζεται με ουρανοξύστες και αυτοκινητόδρομους. Το γεγονός ότι η καταβύθιση του εδάφους δεν είναι ομοιόμορφη, σύμφωνα με τους επιστήμονες της μελέτης, θέτει ακόμη μεγαλύτερες απειλές στις υποδομές της πόλης.

Πώς έφτασε σε αυτό το επίπεδο η απειλή; Το φαινόμενο «καλλιεργείται» τα τελευταία 1.000 χρόνια. Κάτω από την ξηρή πεδιάδα του Πεκίνου, την τελευταία χιλιετία έχουν συγκεντρωθεί μεγάλες ποσότητες υπόγειων υδάτων. Και εδώ μπαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πηγάδια γεώτρησης μέσα και γύρω από την κινεζική πρωτεύουσα. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται για την άρδευση γεωργικών καλλιεργειών. Μολονότι το κράτος ελέγχει την εγκατάσταση των πηγαδιών και έχει τη δυνατότητα να την περιορίζει ή διαρρυθμίζει βάσει κανονισμών, σύμφωνα με κορυφαίο κινέζο περιβαλλοντολόγο που επικαλείται η Guardian, το κράτος δεν εφαρμόζει πάντοτε τους κανονισμούς.

«Υπάρχουν κανόνες, αλλά η εφαρμογή τους είναι αμφισβητήσιμη», δήλωσε ο Μα Γιουν, διευθυντής του Ινστιτούτου Δημοσίων και Περιβαλλοντολογικών Ζητημάτων του Πεκινουά, προσθέτοντας ότι δεν τον ξάφνιασαν τα πορίσματα της έρευνας για την υποχώρηση των εδαφών στο επιχειρηματικό κέντρο του Πεκίνου, δεδομένης της εκρηκτικής πολεοδομικής ανάπτυξής του τα τελευταία χρόνια.

Ηδη οι επιστήμονες της έρευνας έχουν αρχίσει μία νέα μελέτη για να αναλύσουν ποιες ακριβώς θα είναι οι επιπτώσεις της καθίζησης εδαφών στις δομές. Και ήδη, πριν τη δημοσίευση της έρευνάς τους, έχουν γίνει κάποια βήματα για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα άντλησης υδάτων. Τον Ιανουάριο του 2015, οι Αρχές του επιχειρηματικού κέντρου ανακοίνωσαν τα σχέδιά τους για να ανασταλεί η λειτουργία 367 πηγαδιών γεώτρησης. Την ίδια χρονιά εγκαινιάστηκε ένα μεγάλο έργο κατασκευής ενός εκτεταμένου δικτύου καναλιών και τούνελ 2.400 χιλιομέτρων, που φέρνει από μακριά περίπου 45 δισ. κυβικά μέτρα νερού στην πόλη, με στόχο να μειωθούν οι τοπικές γεωτρήσεις.

Ωστόσο, οι ειδικοί δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα κατά πόσο αυτό το νερό που μεταφέρεται από μεγάλη απόσταση θα οδηγήσει στην αύξηση του υδροφόρου ορίζοντα κάτω από το Πεκίνο ώστε να επιβραδυνθεί η «βύθιση» της πόλης.

Η Κίνα δεν είναι μόνη της στην αντιμετώπιση «υπόγειων» φαινομένων. Η Πόλη του Μεξικού «βυθίζεται» κατά 28 εκατοστά τον χρόνο, ενώ αντίστοιχους ρυθμούς καταγράφει και η Τζακάρτα. Και τα επίπεδα του εδάφους της Μπανγκόκ υποχωρούν ετησίως κατά 12 εκατοστά, σύμφωνα με τους επιστήμονες του Remote Sensing. Ναι, αλλά όπως είπαμε στην αρχή, η Κίνα έχει και όλα τα άλλα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News