«Με πολύ απλά βήματα: κάνεις εγγραφή στο site, διαλέγεις παραλία, ξαπλώστρα, ημέρα και ώρα και αφού προπληρώσεις με ασφάλεια μέσω της πιστωτικής σου κάρτας είσαι έτοιμος να χαρείς ξέγνοιαστα το μπάνιο σου, τη θάλασσα και τη χαλάρωση του δικού σου καλοκαιριού!».

Αυτό περιγράφει η αγγελία της νέας εφαρμογής που υπόσχεται πως αν την κατεβάσεις στο κινητό ή στο τάμπλετ σου μπορείς να κλείνεις ανά πάσα στιγμή τη σεζλόνγκ που θέλεις, χωρίς άγχος, χωρίς γκρίνια, χωρίς καβγάδες.

Κατ’ αρχήν άγχος, γκρίνια, καβγάδες, θα έχεις πάντα. Στις διακοπές όμως αγχώνεσαι για πολύ απλά και ευχάριστα πράγματα: Θα βρω ξαπλώστρα στην παραλία ή θα πάμε στην άλλη την πιο ερημική με τα φύκια; Θα έχει μείνει κανένα ψάρι στην ταβέρνα ή θα φάμε μαγειρευτά; Θα βγάλει φρέσκο παγωτό κρέμα το ζαχαροπλαστείο στις 5 που θα γυρίσουμε από το μπάνιο; Αυτό σημαίνει διακοπές. Το μυαλό δεν σταματάει να τρέχει κι η ψυχή δεν παύει να αισθάνεται, αλλά τα θέματα με τα οποία καταπιανόμαστε είναι αγχολυτικά και συνεπώς μας απομακρύνουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Στην πόλη αναγκάζεσαι να κάνεις κράτηση σε εστιατόρια και θέατρα διότι πάντα υπάρχει η ταλαιπωρία της απόστασης, του παρκαρίσματος, της πολυκοσμίας και στο κάτω κάτω, ο χρόνος στην πόλη είναι περιορισμένος – δεν θέλεις να τον ξοδέψεις μέσα στην κίνηση του Σαββατόβραδου.

Στο νησί όμως είναι αλλιώς. Στις διακοπές το «πρόγραμμα» γίνεται «χωρίς πρόγραμμα». Ακόμα και στην περίπτωση του φαγητού χαλαρώνεις. Λες «θα βγούμε ό,τι ώρα ετοιμαστούμε». Και εκεί τελειώνει όλο το στρες της εξόδου.

Το «χωρίς πρόγραμμα» είναι το 50% της καλοκαιρινής ψυχικής χαλάρωσης. Το άλλο 50% είναι το «χωρίς κινητό» ή για να είμαι ακριβέστερη το «χωρίς smart κινητό» ‒ αυτό είναι ιστορία των τελευταίων χρόνων. Το κινητό είναι πραγματικά χρήσιμο το καλοκαίρι για ώρα ανάγκης. Από ‘κει και πέρα αρχίζεις να μετράς τα megabyte, το σήμα, τα like και τα post. Και με το μέτρα-μέτρα, δίχως να το καταλαβαίνεις, αποκτάς ένταση και άγχος και γίνεσαι δυσάρεστος σε όσους είναι μαζί σου. Γιατί να το παθαίνεις αυτό στις 7 μέρες που έχεις άδεια;

Με αυτή τη λογική, μου είναι αδύνατον να κατανοήσω τη νέα μόδα των κρατήσεων στη σεζλόνγκ, πόσω μάλλον μέσω app – άλλος ένας λόγος να ασχολούμαστε με το κινητό στις διακοπές. Οταν άρχισαν to 2003 οι κρατήσεις στην Ψαρού στη Μύκονο ακουγόταν σαν ανέκδοτο – ομοίως ως ανέκδοτο ακούγεται πάντα και το αντίτιμο. Ωστόσο ο κόσμος της Ψαρούς ξέρουμε τι είναι. Αρα ΟΚ, εφόσον είναι ΟΚ και ο ΣΔΟΕ.

Ομως πλέον στις περισσότερες παραλίες του νησιού όταν ζητάς ομπρέλα σε ρωτούν αν έχεις κράτηση κι αν δεν έχεις, σου εκθέτουν τιμοκατάλογο: πρώτη-ομπρέλα-παραλία τόσο, δεύτερη τόσο κ.ο.κ. Οπου δίπλα στο «τόσο» βάζεις από 10 έως 50 ευρώ αναλόγως τον δείκτη κοσμικότητας της πλαζ.

Και πάνω που πήγαινες να πεις, εντάξει στη Μύκονο όλα μπορούν να συμβούν, βλέπεις ότι το ίδιο συμβαίνει πλέον και στην Ιο, τη Σαντορίνη, την Κρήτη, τη Ρόδο, την Κέρκυρα, τη Τζια, τη Χαλκιδική και τελικά… η κράτηση της σεζλόνγκ γίνεται ο νέος θεσμός του cool Ελληνα για το καλοκαίρι του 2016.

Μα είμαστε σοβαροί; Σε μια χώρα που διαλύεται και ενώ η ανεργία χτυπάει ταβάνι και η αβεβαιότητα έχει γίνει σύνθημα, κάνουμε μόδα κάτι τόσο εξεζητημένο; Διότι εμείς το κάνουμε μόδα, όχι οι τουρίστες, να εξηγούμαστε. Και να μας έλειπαν οι παραλίες, να το καταλάβω. Από παραλίες όμως άλλο τίποτα!

Για να είμαι ειλικρινής, αναρωτιέμαι: είμαστε πράγματι τόσο ψώνια ή θέλουμε απλώς να φαινόμαστε; Πασχίζουμε να καθίσουμε πρώτη σεζλόνγκ παραλία για να νιώσουμε cool και μάγκες ή για να κρύψουμε κάτω από την άμμο –για τους άλλους θαμώνες της ίδιας κοσμικής παραλίας– την απλήρωτη ΔΕΗ*;

*Στη θέση της λέξης ΔΕΗ μπορείτε να βάλετε όποια άλλη ΔΕΚΟ θέλετε ή εφορία ή ενοίκιο κτλ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News