Καθώς το Παρίσι βρέθηκε αντιμέτωπο με τις καταστροφικότερες πλημμύρες των τελευταίων 35 ετώ, το Λούβρο έκλεισε για τους επισκέπτες και συνεργεία υπαλλήλων και εθελοντών άρχισαν να εργάζονται πυρετωδώς επί 24ώρου βάσεως προκειμένου να το εκκενώσουν από τα ανεκτίμητης αξίας έργα τέχνης που στεγάζει. Οπως ανακοινώθηκε, το φημισμένο Μουσείο θα παραμείνει κλειστό τουλάχιστον ως τις 7 Ιουνίου, καθώς τώρα πια λειτουργεί περισσότερο ως μια κιβωτός των θησαυρών της ανθρωπότητας εν μέσω πλημμύρας παρά ως εκθετήριο αυτών.

Οπως επισημαίνει η Λιλιά Μπλεζ των New York Times, λιγοστοί τουρίστες έβγαζαν selfies με φόντο τον πλημμυρισμένο προαύλιο χώρο του μουσείου, όπου δεσπόζει η περίφημη γυάλινη πυραμίδα του κινέζου εικαστικού Ι. Μ. Πέι, απογοητευμένοι που εξαιτίας των πλημμυρών δεν μπορούσαν να θαυμάσουν τις μοναδικές συλλογές του.

«Η συνήθως πλημμυρισμένη κόσμο πτέρυγα που στεγάζει τη “Μόνα Λίζα” και άλλα αριστουργήματα της Ιταλικής Αναγέννησης και του Μπαρόκ μοιάζει απόκοσμη μέσα στη μοναξιά της, ενώ από το βάθρο της κατέβηκε και η “Νίκη της Σαμοθράκης”» υπογραμμίζει η δημοσιογράφος που είχε το προνόμιο να παρακολουθήσει μαζί με ομάδα συναδέλφων της από τα σημαντικότερα media του κόσμου την ενημέρωση της γαλλίδας υπουργού πολιτισμού, Ωντρέ Αζουλέ και του διευθυντή του Μουσείου, Ζαν-Λικ Μαρτινέζ, σχετικά με τη διαδικασία εκκένωσης.

Η Μπλεζ περιγράφει τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στις αίθουσες με τις ελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες, όπου γύρω από την Αφροδίτη της Μήλου έχουν στοιβαχτεί σε μεγάλα ανοιχτά κασόνια τα μικρότερα κομμάτια της ανεκτίμητης συλλογής.

Στην άλλη άκρη της αχανούς αίθουσας, όπως σημειώνει η δημοσιογράφος των New York Times, το άγαλμα της θεάς Αθηνάς φαίνεται να κοιτά με απορία τα μεταλλικά κιβώτια που έχουν στοιβαχτεί γύρω της έτοιμα να μεταφερθούν στην περίπτωση που η στάθμη του Σηκουάνα συνεχίσει να ανεβαίνει. Ενώ τη συντροφεύουν και πολλά ακόμη εκθέματα που έχουν αναγκαστικά μετακομίσει εκεί από τις αίθουσες με τις ελληνιστικές αρχαιότητες.

Περίπου 150.000 αντικείμενα που βρίσκονται στις αποθήκες και 7.000 από τις αίθουσες εκθεμάτων του Μουσείου είναι συσκευασμένα και εάν απειληθούν από τα νερά πρόκειται να μεταφερθούν σε υψηλότερους ορόφους, σύμφωνα με το σχέδιο εκκένωσης που έχει εκπονηθεί το 2002 και περιλαμβάνει μεταξύ των άλλων και αντιπλημμυρικά εμπόδια, ώστε η ροή των υδάτων να επιβραδυνθεί.

«Οι περισσότερες αίθουσες, περιγράφει η Μπλεζ, μοιάζουν σαν να μετακομίζει μια πολυμελής οικογένεια, με τα εκθέματα τυλιγμένα σε ειδικά προστατευτικά υλικά από αφρολέξ και πλαστικοποιημένο ύφασμα να έχουν τακτοποιηθεί σε κιβώτια, ενώ «υπ΄ ατμόν» βρίσκονται και οι σημαντικότατες συλλογές Αραβικής Τέχνης.

«Το εντεταλμένο προσωπικό βγάζει τα εκθέματα από τις προθήκες, ενώ οι υπεύθυνοι των αιθουσών με τους βοηθούς τους τα συσκευάζουν και όλη η διαδικασία επιβλέπεται στενά από τους επιμελητές του μουσείου» υπογραμμίζει ο Γιανίκ Λιντζ, επιμελητής των συλλογών Αραβικής Τέχνης.

Η Μπλέζ επισημαίνει ότι παρ΄ όλη την πολυπλοκότητά της η επιχείρηση εκκένωσης δεν έχει πολλά κοινά με εκείνην που οργανώθηκε τις παραμονές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οπότε οι γαλλικές αρχές φοβούμενες μια επέλαση των Γερμανών στο Παρίσι, συσκεύασαν και απομάκρυναν σε κρυψώνες εγκατεσπαρμένες σε ολόκληρη τη Γαλλία τα σημαντικότερα έργα του Λούβρου.

Τότε το Μουσείο είχε σχεδόν αδειάσει, με ελάχιστα εκθέματα να παραμένουν στη θέση τους (οι Ναζί ανακάλυψαν τις περισσότερες από εκείνες τις κρυψώνες, ωστόσο για λόγους που αγνοούμε -δεν πρόλαβαν ή δεν ήθελαν;- άφησαν τα έργα τέχνης εκεί που τα βρήκαν χωρίς να τα μετακινήσουν).

«Σε ένα μουσείο όπως το Λούβρο, που συγκεντρώνει τόσο υψηλού επιπέδου κομψοτεχνήματα είναι πολύ δύσκολο να αποφασιστεί ποια έργα είναι σημαντικότερα και ποια λιγότερο σημαντικά» σημειώνει η Αντέλ Ζιάν, υπεύθυνη τύπου του Μουσείου. «Για την ώρα, ωστόσο, είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο. Μέχρι το 2019, πάντως, θα έχει ετοιμαστεί ο χώρος στη Λενς, βόρεια του Παρισιού, όπου σχεδιάζουμε να μεταφέρουμε όσα έργα δεν βρίσκονται σήμερα στις αίθουσες εκθεμάτων.

Αυτό πάντως δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γαλλικές αρχές. Σύμφωνα με τους New York Times, από τις πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές το Μουσείο Ζιροντέ στο Μονταρζί, ενώ τα νερά έχουν καταστρέψει έπιπλα του 16ου αιώνα στο Σατώ ντε λα Φερτέ Σεντ Ομπέν, στην κοιλάδα του Λίγηρα, μεγάλο μέρος του Σατό ντε Σαμπόρ και τους περίφημους κήπους του Σατό ντε Φουζέρ σιρ Μπιέβρ, στα νοτιοδυτικά του Παρισιού.

Λεπτομέρειες, ίσως πει κάποιος. Κι όμως, «όταν πρόκειται για τόσο όμορφα έργα τέχνης που αποτελούν παγκόσμια καλλιτεχνική κληρονομιά, καμία απώλεια δεν μπορεί να θεωρείται δικαιολογημένη» επισημαίνει εμφανώς συγκινημένος ο πρόεδρος του Κέντρου Εθνικών Μνημείων της Γαλλίας, Φιλίπ Μπελαβάλ.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το Λούβρο βρέθηκε αντιμέτωπο με την οργή του Σηκουάνα. Οι πλημμύρες του 1910 πάντα αποτελούν σημείο αναφοράς για τους Παριζιάνους αλλά και τους υπευθύνους του Μουσείου. Το παρακάτω βίντεο από το 2015 είναι η απόδειξη

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News