Η αναβίωση ενός μοντέλου, που έγραψε ιστορία στο παρελθόν, δεν αποτελεί καθόλου εύκολη υπόθεση καθώς η σύγκριση είναι λογική και αναπόφευκτη και οι κριτικές όχι πάντα ευχάριστες. Η ΜΙΝΙ τα κατάφερε πάντως περίφημα με το μοντέλο νέας γενιάς, που λανσαρίστηκε το 2001 και γνωρίζει τεράστια εμπορική επιτυχία. Μάλιστα γύρω από αυτό έχει χτιστεί πλέον μία οικογένεια διαφορετικών εκδόσεων, όπως το πεντάθυρο MINI, το Crossover Countryman, το «φευγάτο»Paceman και τα πιο σπορτίφ Coupe και Cabrio.

Ωστόσο η ιστορία θα είχε γραφτεί αλλιώς, αν είχαν επιλέξει τελικά οι Βρετανοί ως βάση για το νέο μοντέλο παραγωγής τους το εντυπωσιακό πρωτότυπο Rover Mini Spiritual, που παρουσίασαν το 1997 στο Σαλόνι της Γενεύης. Ήταν η εποχή, που η Rover είχε πάρει την απόφαση να αναβιώσει το πνεύμα του θρυλικού μοντέλου του σερ Άλεκ Ισιγόνης με μία σύγχρονη σχεδιαστική φόρμα και με μοντέρνες τεχνολογίες.

Ο τότε αρχισχεδιαστής της μάρκας, Γκόρντον Σκεντ, δημιούργησε ένα μικρό μοντέλο που ενστερνιζόταν όλη τη φιλοσοφία του MINI πρώτης γενιάς, καθώς το μήκος του δεν ξεπερνούσε τα τρία μέτρα, οι τέσσερις τροχοί ήταν ακροβολισμένοι στα όρια του αμαξώματος και η παραγωγή του θα κόστιζε φτηνά. Από την άλλη πλευρά, ο Σκεντ εφάρμοσε μία πρωτοποριακή διάταξη με τον κινητήρα και τη μετάδοση κίνησης πίσω, που επέτρεπε μία εκπληκτική ευρυχωρία για ένα τόσο μικροσκοπικό αυτοκίνητο.

Το 1995 αναμετρήθηκε η βρετανική πρόταση με άλλη μία, γερμανική, που προερχόταν από τη νέα ιδιοκτήτρια της MINI, τη BMW. Στον εσωτερικό διαγωνισμό νίκησε (οποία έκπληξη) το concept car βαυαρικής προέλευσης, που ήταν περισσότερο ένα μίνι μοντέλο πολυτελείας με σπορ γονίδια και όχι ένα πρακτικό και φτηνό αυτοκίνητο πόλης στα πρότυπα του προγόνου.

Οι πεισματάρηδες Βρετανοί θέλησαν ωστόσο να δείξουν και  στον υπόλοιπο κόσμο τη συναρπαστικά έξυπνη κατασκευή τους και το έκαναν το 1997 στο Σαλόνι της Γενεύης, όπου το Rover Mini Spiritual Too αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστή της έκθεσης. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα της εποχής, η τετράθυρη έκδοση ήταν εξίσου ευρύχωρη με τη χλιδάτη σειρά 7 της BMW. Το αυτοκίνητο εντυπωσίασε και τεχνολογικά, καθώς ο τρικύλινδρος κινητήρας των 800 κ.εκ. είχε μετατεθεί κάτω από τα πίσω καθίσματα, οι αναρτήσεις Hydro Gas της British Leyland καταλάμβαναν ελάχιστο χώρο και αντί για κλασικά ελατήρια διέθεταν κούφιες, ξύλινες μπίλιες με άζωτο.

Ποτέ δεν θα μάθουμε, αν το παρολίγον νέο ΜΙΝΙ θα εξελισσόταν σε φιάσκο ή αν θα γινόταν ακόμη πιο ανάρπαστο από εκείνο, που επιλέχθηκε τελικά. Το σίγουρο είναι όμως, ότι το Rover Mini Spiritual ήταν στον πυρήνα του πολύ πιο κοντά στον πατριάρχη της δυναστείας, άσχετα αν δεν του έμοιαζε όσο ο σημερινός του διάδοχος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News