Το ερώτημα των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών είναι πιο καίριο από ποτέ: τι θα κάνουν όταν η Ανγκελα Μέρκελ, η γυναίκα που τερμάτισε την πολιτική ηγεμονία των Σοσιαλδημοκρατών του Γκέρχαρντ Σρέντερ, θα αποχωρήσει από την κεντρική σκηνή. Πολλοί θεωρούν λογική τη διαδοχή της από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε – αλλά αυτός τον Σεπτέμβριο του 2017 θα είναι πια 75 ετών. Και κάποιοι αναλυτές – όχι λίγοι – εκτιμούν πως μια λύση θα ήταν ο Γενς Σπαν.

O Σπαν είναι μια χωρίς άλλο ξεχωριστή προσωπικότητα της γερμανικής πολιτικής σκηνής, καθώς πρόκειται για έναν πολιτικό που έχει παραδεχθεί δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος και έχει χτίσει τη δημοτικότητά του ασχολούμενος με θέματα όπως είναι τα οικονομικά και η υγεία. Ο μόλις 35 ετών Σπαν, σύμφωνα με τον ιστότοπο Politico, έχει τις δυνατότητες να ανανεώσει την εικόνα του κόμματος διατηρώντας παράλληλα ευχαριστημένο τον συντηρητικό πυρήνα του.

Τα τελευταία γκάλοπ δείχνουν το κόμμα της Μέρκελ να δέχεται ισχυρά πλήγματα και την ίδια να κατηγορείται ανοιχτά από τους ψηφοφόρους για τις πολιτικές που ακολουθεί σε θέματα όπως η μετανάστευση, η ενέργεια και την κοινωνική πολιτική. Μπορεί ακόμη να μην είναι γνωστό αν η 61χρονη Μέρκελ θα διεκδικήσει για τέταρτη φορά να κατέλθει στις εκλογές , ωστόσο, ήδη, στους διαδρόμους του κόμματος άρχισαν να συνωθούνται οι πιθανοί διεκδικητές της αρχηγίας – άλλωστε το τελευταίο γκάλοπ κατέδειξε ότι δύο στους τρεις Γερμανούς δεν θέλουν να ξαναδούν την φράου Μέρκελ ξανά στην καγκελαρία.

Ο Σπαν αυτή τη στιγμή είναι ειδικός γραμματέας στο υπουργείο Οικονομικών υπό τον Σόιμπλε με αρμοδιότητα τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό. Και έχει δείξει πως διαθέτει τη φιλοδοξία να διεκδικήσει τη θέση της Μέρκελ. Μπήκε στο κόμμα σε ηλικία 15 ετών και επτά χρόνια χρονιά μετά  ξεκίνησε την μάχη για να εισέλθει στην Μπούντεσταγκ.  Φυσικά και τα κατάφερε. Οταν τον ρώτησαν για το γεγονός ότι έγινε πολύ νωρίς βουλευτής, είπε: «Οπως έλεγε και ο Αντενάουερ “ορισμένες φορές χρειάζεται να γίνεις αρκετά αντιδημοφιλής πριν αρχίσουν να σε παίρνουν στα σοβαρά”».

Οι κακές γλώσσες

Οι κακές γλώσσες μέσα στο CDU λένε πως η Μέρκελ βρίσκει τον Σπαν υπέρμετρα φιλόδοξο σε σημείο αναίδειας. Ο Σόιμπλε τον έκανε βοηθό του αδιαφορώντας για τις φιλοδοξίες τους, καθώς του αρέσει το γεγονός ότι είναι πάντα προετοιμασμένος στις συναντήσεις και την ικανότητα να τα βάζει με τους αρνητές των αποφάσεων του υπουργείου Οικονομικών.

Ο Σπαν δεν είναι δείχνει να τρέφει ιδιαίτερα συναισθήματα για τον Σόιμπλε, παραδέχεται όμως ότι είναι πολιτικός από την πείρα του οποίου μπορεί να μάθει πολλά.

Το 2013, μετά την επανεκλογή της Μέρκελ, ο Σπαν ήταν σίγουρος ότι θα χριζόταν υπουργός Υγείας, ωστόσο παρέμεινε υπεύθυνος του κόμματος σε θέματα υγείας στη Βουλή. Ωστόσο, δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια και ξεκίνησε να χτίζει συμμαχίες για να ανέλθει μέσα στο κόμμα και συγκεκριμένα στην εκτελεστική επιτροπή του.

Στην ομιλία του, δεν άφησε κανέναν παραπονούμενο: επανέλαβε τις βασικές ιδέες των Συντηρητικών, ενώ δεν δίστασε να μιλήσει και για την παρουσία των μουσουλμάνων στη Γερμανία με το δικό του τρόπο: «Θέλω να μπορώ να περπατάω χέρι χέρι με το αγόρι μου στο Βερολίνο και να μην φοβάμαι ότι θα δεχθώ επίθεση ή προσβολή». Ο κόσμος τον χειροκρότησε και φυσικά ο Σπαν κέρδισε μια από τις επτά θέσεις της εκτελεστικής επιτροπής του CDU.

Το κόμμα, στην παρούσα φάση, προσπαθεί να προσελκύσει νέους σε ηλικία ψηφοφόρους, οι οποίοι δείχνουν να συμφωνούν με τις προοδευτικές απόψεις της Μέρκελ ως προς το Προσφυγικό και τον τομέα της πυρηνικής ενέργειας. Από την άλλη, όμως, δεν θέλει να χάσει τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους που αρχίζουν να αλληθωρίζουν επικίνδυνα προς το AfD.

Ο Σπαν λέει: «Αν συντηρητικός είναι κάποιους που θέλει να διατηρήσει κάποιες αρχές και αξίες, τότε, ναι, είμαι ένας συντηρητικός».

Η ομοφυλοφιλία του και η περίπτωση του Βεστερβέλε

Βέβαια, το γεγονός ότι είναι ομοφυλόφιλος κάνει πολλά παλαιά στελέχη του κόμματος να ανασηκώνονται με ενόχληση από τις καρέκλες τους. Ο Σπαν δεν δείχνει να ποντάρει στην ερωτική του προτίμηση, αλλά δεν επιθυμεί και να την κρύψει. Την πρώτη φορά που το έκανε ανοιχτά ήταν το 2012 σε μια συνέντευξη.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η γερμανική κοινή γνώμη έχει αποδείξει πως είναι αρκετά ανεκτική σε θέματα σεξουαλική προτίμησης των πολιτικών της. Η περίπτωση του πρόσφατα θανόντος Γκίντο Βεστρεβέλε (απεβίωσε σε ηλικία μόλις 54 ετών χτυπημένος από τη λευχαιμία) είναι ενδεικτική. Ο εν λόγω πολιτικός έφτασε μέχρι τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, μια άκρως σημαντική θέση, παρά το γεγονός ότι είχε αποκαλύψει δημοσίως ότι έχει σχέσεις με άνδρα. Αυτή η σεξουαλική προτίμησή, όμως, δεν στάθηκε ανασχετικός παράγοντας για την πολιτική του καριέρα. Κάτι αντίστοιχο φαίνεται να συμβαίνει και με τον Σπαν.

Την ίδια στιγμή, υπάρχουν και άλλα στελέχη της γενιάς του Σπαν που προσπαθούν να οικοδομήσουν ένα προφίλ μοντέρνου συντηρητικού. Η Τζούλια Κλόκνερ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Πολ Ζιέμιακ είναι ένα άλλο.

Σύμφωνα με τον καθηγητή πολιτικών επιστημών στα Πανεπιστήμια του Λάιπζιγκ και Μαγδεμβούργου, Χέντρικ Τρούγκερ, «Πριν από 20-30 χρόνια, πολιτικοί σαν τον Σπαν ή την Κλόκνερ θα ήταν στο κέντρο του CDU. Τώρα ανήκουν στο σκληρό συντηρητικό πυρήνα, καθώς το κόμμα έπλευσε προς τα αριστερά υπό την Μέρκελ».

Η ιστορία έχει δείξει ότι οι επίδοξοι διάδοχοι της Μέρκελ θα πρέπει να είναι έτοιμοι για τα πάντα. Ο Σπαν θέλει να διεκδικήσει την αρχηγία μόνο αν η Μέρκελ αποφασίσει να αποχωρήσει. Σε αντίθετη περίπτωση ξέρει πως δεν θα μπορεί να τα βάλει μαζί της. Η μάχη θα είναι αιματηρή γι’ αυτόν. Επί του παρόντος, διεξάγει πόλεμο χαρακωμάτων. Την ίδια στιγμή που εκθειάζει τις αρετές της, δεν παραλείπει να την κριτικάρει για κάποιες αποφάσεις της. Ποτέ, όμως, δεν υπαινίσσεται ότι επιθυμεί να αποχωρήσει. Πάντως, στο θέμα του Προσφυγικού της επιτέθηκε από τα… δεξιά δείχνοντας την πλήρη αντίθεσή του με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων. Ηταν ένα πρώτο δείγμα γραφής.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News