Οταν «γεννήθηκε» η Ελεύθερη Δημοκρατία της Λιμπερλάνδης, κάπου μεταξύ Κροατίας και Σερβίας, αντιμετωπίστηκε σαν αστείο από τα μέσα ενημέρωσης και τις κυβερνήσεις: επτά τετραγωνικά χιλιόμετρα μέσα στους βάλτους στις όχθες του Δούναβη με μοναδικό κτίσμα ένα κυνηγετικό καταφύγιο σε κακή κατάσταση δεν θυμίζουν σε τίποτα ένα κανονικό κράτος.

Το «κράτος» έχει μόλις ένα χρόνο ζωής, αλλά μπορεί από τώρα να περηφανεύεται για αρκετές διπλωματικές αποστολές που κατοχύρωσαν τη θέση του και για την εθνική του μπίρα.

Η Λιμπερλάνδη χτίζεται πάντως λίγο ανορθόδοξα. Εχει κάνει διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το σχέδιο της πρωτεύουσας, αλλά τής λείπουν οι πολίτες. Για την ώρα έχει 400.000 υποψήφιους πολίτες από όλο τον κόσμο, σύμφωνα με τον Τζέντλιτσα.

Είναι ο Βιτ Τζέντλιτσα, ιδρυτής του κράτους, όπως γράφει ο Independent.

Ας κάνουμε λίγη ακόμη γεωγραφία, γιατί μπορεί να χρειαστεί στο μέλλον.

Η Λιμπερλάνδη είναι κάπου ανάμεσα στο Βελιγράδι και το Ζάγκρεμπ σε ένα κομμάτι γης που η Σερβία και η Κροατία δεν διεκδικούν εδώ και 25 χρόνια -πράγμα αρκετά περίεργο για δύο χώρες που είχαν εμπλακεί σε έναν πολύ σκληρό, αιματηρό πόλεμο.

Ημέρα ίδρυσης της Λιμπερλάνδης είναι η 13η Απριλίου 2015, ημέρα γενεθλίων του Τόμας Τζέφερσον, πατέρα της αμερικανικής ανεξαρτησίας.

Από τότε η αστυνομία της Κροατίας έχει κάνει το σημείο μία «no man’s land», είπε στην εφημερίδα ο Τζέντλιτσα μετά από ομιλία στο Λονδίνο σε κοινό τραπεζιτών, παραγόντων της αγοράς και νεαρών Συντηρητικών.

Στο σημείο γίνονται περιπολίες ενώ έχουν γίνει και πολλές συλλήψεις όσων θέλουν να περάσουν μέσα στα σύνορα του νεαρού κράτους.

Το όραμα για τον φιλελεύθερο παράδεισο

Κινητήριοι μοχλοί σε όλο αυτό το εγχείρημα είναι, σύμφωνα με τον Independent, το χάρισμα του Τζέντλιτσα και η πίστη του στο όραμα, τα οποία πέτυχαν την (σχετική) μακροημέρευση του σχεδίου την ώρα που άλλα δεν είχαν επιτυχία.

Σε τι συνίσταται όμως αυτό το όραμα; Είναι απλό, κάτι που ζητούν πολλοί σε όλο τον κόσμο: ένα ασφαλές καταφύγιο από τη φορολογία (αν δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου, ακόμα καλύτερα) και από τις κρατικές παρεμβάσεις, όλα κάτω από έναν φιλελεύθερο μανδύα.

Η Λιμπερλάνδη θα έχει μόνο πέντε νόμους ενώ το κράτος θα κρατήσει την αρμοδιότητα για τη Δικαιοσύνη, την ασφάλεια και τις διπλωματικές επαφές.

Οι φόροι; Αν θέλετε, θα πληρώνετε. Η μαριχουάνα ελεύθερη, όπως τα όρια ταχύτητας και τα όπλα – αρκεί να μην τραυματίσετε κανένα. Τα κρατικά έσοδα θα εξασφαλίζονται από την πώληση οικονομικών υπηρεσιών και από την πώληση της δυνατής μπίρας της Λιμπερλάνδης που έχει 14% αλκοόλ.

Για τον Τζέντλιτσα η Λιμπερλάνδη θα είναι η πρωτεύουσα των αφορολόγητων κρυπτονομισμάτων τύπου bitcoin, ένα φορολογικά απάνεμο λιμάνι και φοροπαράδεισος (tax haven και tax heaven την αποκαλεί ο ίδιος), μια χώρα που ευελπιστεί ότι θα καταστήσει παρωχημένο τον ρόλο τον κλασικό ρόλο του κράτους.

Κάποιες άλλες ιδέες για τη ζωή στη Λιμπερλάνδη θα συγκινήσουν πάντως πολύ λιγότερο. Η χώρα για παράδειγμα, δεν θα παρέχει καμία κάλυψη υγείας στους πολίτες της. Η φροντίδα των φτωχών, από την άλλη, θα αφεθεί στα χέρια της φιλανθρωπίας ή της Εκκλησίας, αν και χωρίς νόμους που θα απαγορεύουν τις διακρίσεις στη βάση της θρησκείας ο ρόλος της (όποιας) Εκκλησίας μπορεί να είναι αμφίβολος στη νεαρή χώρα.

Πρόεδρος χωρίς κράτος, αλλά με… κυβέρνηση

Ωραίες οι ιδέες (κάποιες έστω), αλλά ο Τσέχος στην καταγωγή Τζέντλιτσα παραμένει ένας εξόριστος πρόεδρος, ένας ηγέτης μια ολιγομελούς κυβέρνησης νεαρών υπουργών, δύο ανδρών και δύο γυναικών. Για την ώρα δεν έχει καταφέρει να μπει στο κράτος του.

Μιλώντας στον Independent δηλώνει έτοιμος με αρκετούς Λιμπερλανδιώτες να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να διεκδικήσουν τη γη τους. Υποστηρίζει ότι θα είναι τόσοι «ώστε τίποτα δεν θα μπορούν να κάνουν οι αστυνομικοί».

Δεν μπορεί η αστυνομία να σταματήσει 5.000 άτομα που θα διεκδικήσουν με αποφασιστικότητα τη γη τους, εξηγεί και φέρνει το παράδειγμα των… προσφύγων και το πώς διασχίζουν τόσο εύκολα τα σύνορα. Οπότε θα είναι καλύτερα η Κροατία να δώσει το πράσινο φως για την κατάληψη, προσθέτει.

Δεν σταματά, όμως, και τις «διπλωματικές» προσπάθειες μιλώντας με πολιτικούς που κοιτούν με συμπάθεια την κίνησή του, ενώ έχει στήσει και ιστοσελίδα όπου δίνει τη δυνατότητα σε όσους ενδιαφέρονται να κάνουν κάποια δωρεά στο νέο κράτος.

Την ίδια ώρα δεν σταματά ούτε τους σχεδιασμούς για το κράτος, λέγοντας και ένα «ευχαριστώ» στην Κροατία και τους «συνοριακούς» ελέγχους που έχει επιβάλει: «μας προφυλάσσει την επικράτεια από άλλους που θα την ήθελαν».

Ούτε η κροατική αστυνομία, ούτε τα άλλα προβλήματα δεν πτοούν τελικά τον Τζέντλιτσα και ο κλοιός του γύρω από την αποκλεισμένη επικράτειά του όλο και σφίγγει.

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε διοργάνωσε σύσκεψη για το μέλλον της Λιμπερλάνδης, μόλις πέντε χιλιόμετρα από τα σύνορά της και ως το καλοκαίρι θα διοργανώσει και «κρατική γιορτή» σε ένα χωράφι δίπλα στα σύνορα. Αυτό μάλιστα θα είναι και μεγάλο γεγονός για τα ΜΜΕ με καλεσμένους μεγάλους καλλιτέχνες που στηρίζουν το εγχείρημα, προβλέπει.

Τότε ελπίζει να γίνει και η εισβολή στην νέα πατρίδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News