Οι πολιτικοί δεν συνηθίζουν να καταφεύγουν σε αυτήν την τακτική. Ισως θα’ πρεπε. Το φώναζαν παλιά οι χίπηδες, το τραγουδούσαν οι Beatles, το διαμηνύουν κάθε φορά οι ταινίες, το λένε με τον τρόπο τους τα μικρά παιδιά κάθε μέρα στους γονείς τους, το ψιθυρίζουν οι εραστές μεταξύ τους: Αυτό που χρειάζεται είναι η αγάπη. Ή, τουλάχιστον, ένα δείγμα της.
Ετσι μία ομάδα Ευρωπαίων αποφάσισε να πυροδοτήσει μία «βόμβα αγάπης» ανάμεσα στις οικονομικές αναλύσεις, τις εκθέσεις τραπεζών, τις προειδοποιήσεις του ΔΝΤ και τα κηρύγματα πολιτικών, στο ντιμπέιτ που πραγματοποιείται –με κορύφωση την 23η Ιουνίου- για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι απλό. Οι πολίτες κρατών-μελών της Ενωσης μπορεί να μην έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα που έχει προκηρύξει ο βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, έχουν όμως κάθε δικαίωμα να δείξουν πόσο θέλουν να παραμείνει η Βρετανία στην ευρύτερη οικογένειά τους. Πώς; Με μία αγκαλιά που αναμεταδίδεται στα social media με το hashtag #PleaseDontGoUK.
Οι υποστηρικτές του «ναι» καλούνται να αγκαλιάσουν –προσοχή, στους Αγγλους δεν αρέσουν πάντα οι τρυφερότητες- έναν βρετανό φίλο ή φίλη, να φωτογραφήσουν το στιγμιότυπο και να το αναρτήσουν στο Διαδίκτυο με μία φράση που συνοψίζει γιατί δεν θέλουν να αποχωριστεί η Ενωση τη Βρετανία. «Είναι λίγο χίπικο, αλλά λίγο χίπικο χρειάζεται. Ολοι τσακώνονται. Θέλαμε να κάνουμε κάτι θετικό, πέρα από το να μιλάμε για κανόνες και κανονισμούς», εξηγεί η Κατρίν Λοκ, μία Γερμανίδα που κατοικεί στο Λονδίνο τα τελευταία 11 χρόνια.
Μέχρι τώρα έχουν ανταποκριθεί στο κίνημα «please don’t go UK» Γάλλοι, Ιταλοί, Γερμανοί, Ισπανοί και Σουηδοί οι οποίοι ζουν στο εσωτερικό της Βρετανίας ή σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ακόμη και ο 52χρονος μουσικός Τζάρβις Κόκερ φωτογραφήθηκε με μία γερμανίδα φαν του συγκροτήματος Pulp, ενώ μία κοπέλα αγκάλιασε ένα άγαλμα που αντιπροσωπεύει την αγγλική λογοτεχνία, αυτό της Βιρτζίνια Γουλφ.
A photo posted by #hugabrit (@pleasedontgouk) on
Στις φράσεις που συνοδεύουν τις φωτογραφίες οι χρήστες μιλούν για το αγγλικό χιούμορ, τη βρετανική εκπαίδευση, τους φίλους, τη ζωή στο Λονδίνο και τα προσόντα που δίνει η ζωή στη χώρα. Ή καταφεύγουν στους στίχους του γαλλικού τραγουδιού-ύμνου στην εγκατάλειψη «Ne me quitte pas». Κάποιοι κοιτούν το θέμα πιο πρακτικά. Η Στέφι Γκριμ βρίσκεται σε μία σχέση εξ αποστάσεως τα τελευταία 20 χρόνια. Ο Σάιμον μένει στο Λονδίνο, εκείνει στο Βερολίνο. «Και τώρα ένα Brexit;», αναρωτιέται η ίδια. «Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News