O αποχαιρετιστήριος αγώνας του Παναθηναϊκού στο Τop-16 ακόμα συζητιέται στην μπασκετική «πιάτσα». Ηταν, πράγματι, βαθμολογικά αδιάφορο το παιχνίδι στο «Αμπντί Ιπεκτσί»; Πειράζει που δεν νικήσαμε ή, μήπως, καλύτερα που χάσαμε; Είναι προτιμότερη η Λαμποράλ Κούτσα από την Μπαρτσελόνα, έστω χωρίς πλεονέκτημα έδρας; Ας πάψουμε να αναρωτιόμαστε. Ηρθε η ώρα των απαντήσεων. Στο κάτω κάτω, απλώς συνέβη. Δεν ήταν αποτέλεσμα επιλογής.

Παναθηναϊκός – Λαμποράλ, λοιπόν. Στην όγδοη σεζόν των play-offs της Ευρωλίγκας με τον νικητή να κρίνεται στις τρεις νίκες. Το πρώτο ματς απόψε (21:45 – novasports 2), στη Βιτόρια. Το δεύτερο -μεθαύριο- πάλι εκεί. Τα επόμενα δυο στην Αθήνα. Και το τελειωτικό, αν χρειαστεί, πίσω στην Ισπανία. Οι ειδικοί λένε πως αυτό -το εναρκτήριο- παιχνίδι είναι η πιο μεγάλη ευκαιρία της ομάδας που χρειάζεται να «σπάσει» την έδρα των αντιπάλων. Επειδή, αν δεν τα καταφέρει, υπάρχει και το επόμενο. Βολεύει τον «καμικάζι», ο οποίος δεν έχει τίποτε να χάσει στο ξεκίνημα. Αντιθέτως, οι γηπεδούχοι έχουν ιερό καθήκον να νικήσουν. Αλλιώς, έμπλεξαν. Πράγμα που τους φορτώνει με πίεση και άγχος.

Πόσω μάλλον, όταν η φιλοξενούμενη ομάδα είναι… μπαρουτοκαπνισμένη – και η γηπεδούχος «άκαπνη». Ολοι μαζί οι παίκτες της Λαμποράλ έχουν στο βιογραφικό τους λιγότερους αγώνες play-offs απ’ όσους ο Δημήτρης Διαμαντίδης μόνος του. Να, το πρώτο αβαντάζ του Παναθηναϊκού: η πείρα. Η τεχνογνωσία της διαχείρησης τέτοιων αγώνων, που έχουν πολλές ιδιαιτερότητες. Το ειδικό βάρος της φανέλας. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μην έχει τη στόφα και τη δυναμική του ένδοξου παρελθόντος του, όμως ο μύθος του δεν τον εγκαταλείπει ποτέ.

Από την άλλη, οι αριθμοί προβληματίζουν. Στις 28 σειρές αγώνων που έχουν γίνει από τη σεζόν 2008-2009 μέχρι πέρυσι, 21 φορές (75%) έχουν πάρει την πρόκριση οι ομάδες με πλεονέκτημα έδρας, και μόλις επτά (25%) εκείνες με μειονέκτημα. Ο Παναθηναϊκός έχει βρεθεί τέσσερις φορές να διεκδικεί την είσοδό του σε Final Four με μειονέκτημα έδρας, και μόνο μια από αυτές τα κατάφερε: το 2011 με 3-1 απέναντι στην Μπαρτσελόνα, φτάνοντας -τότε- μέχρι την κατάκτηση του τίτλου. Τις υπόλοιπες τρεις -διαδοχικές, μάλιστα- αποκλείστηκε: από την Μπαρτσελόνα (το 2013) και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (το 2014 και το 2015).

Η Λαμποράλ έχει αγωνιστεί μόλις μία φορά με πλεονέκτημα έδρας -με το ισχύον σύστημα- και απέτυχε. Ηταν το 2011, όταν αντιμετώπισε τη Μακάμπι. Αν και νίκησε στο πρώτο ματς, στη Βιτόρια, έχασε τα επόμενα τρία.

Κακά τα ψέματα. Οι πιθανότητες του Παναθηναϊκού είναι 50-50. Το έμψυχο δυναμικό του είναι σαφώς ανώτερο, σε όλα τα επίπεδα, από αυτό των Βάσκων, είναι καλή ομάδα – καλύτερη από την περυσινή, όμως για να προκριθεί, θα χρειαστεί να αγγίξει το άριστα. Στο προηγούμενο παιχνίδι, στο «Αμπντί Ιπεκτσί», ούτε που το πλησίασε. Ιδίως σε εκείνο το καταστροφικό δεκάλεπτο. Τέτοια σκαμπανεβάσματα, είχε φέτος πολλά. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνει ο Παναθηναϊκός, είναι να ελαχιστοποιήσει αυτά τα «κενά διαστήματα» στο παιχνίδι του. Οι Βάσκοι είναι ομάδα που τιμωρεί τέτοιου είδους αδράνειες. Ο έλεγχος του ρυθμού, από τους παίκτες του Τζόρτζεβιτς, θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς οι γηπεδούχοι θα επιδιώξουν να οδηγήσουν το ματς εκεί όπου υπερτερούν: στην ταχύτητα και την «ένταση».

Το καλό, για την ελληνική ομάδα, είναι οτι στον τελευταίο της αγώνα στην Ευρωλίγκα (στη Γερμανία με την Μπάμπεργκ) η Λαμποράλ παρουσίασε σημάδια κόπωσης. Αυτά που πολλοί περίμεναν να δουν λίγο νωρίτερα, όταν ακόμη παιζόταν η πρόκρισή της στα προημιτελικά. Καλύτερα, που ήρθαν τώρα. Η Λαμποράλ βασίζεται στην ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και τη δύναμη. Είναι πολύ αθλητική, πιέζει αφόρητα τον αντίπαλο, προσπαθεί να καταστρέψει το παιχνίδι του. Στηρίζεται στην αντοχή και σε αυτή τη φρεσκάδα που -φαίνεται οτι- έχει χάσει. Δεν είναι τυχαίες, οι τέσσερις ήττες που έχει κάνει στα τελευταία πέντε ματς για το ισπανικό πρωτάθλημα. Πόσο να αντέξουν, πια, οι λεβέντες του Περάσοβιτς; Επί τρεις μήνες σερί παίζουν στο 100% των δυνατοτήτων τους.

Δυστυχώς, εκτός έδρας ο Παναθηναϊκός δεν είναι από τις πιο αποτελεσματικές ομάδες. Οι 5 νίκες και οι 7 ήττες του μάς κάνουν ένα ποσοστό επιτυχίας 41,7%.

Σε κάθε περίπτωση, το «μυστικό» της είναι τρεις παίκτες. Ο Γιάννης Μπουρούσης, που ουσιαστικά παίζει πλέι-μέικερ, και οι δύο Αμερικανοί κοντοί της, ο Ντάριους Ανταμς και ο Μάικ Τζέιμς, είναι αυτοί καθορίζουν το επίπεδο της απόδοσής της σε κάθε παιχνίδι. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι ο Παναθηναϊκός να καταφέρει να «φθείρει» τον Μπουρούση και να σταματήσει τους άλλους δυο. Εχει παίκτες για να το κάνει. Αλλά, για να τα καταφέρει, οφείλει να… θυμηθεί τη σκληράδα που είχε στην άμυνα, τα χρόνια που πρωταγωνιστούσε στην Ευρωλίγκα. Αυτό, έχει πολύ καιρό να μας το δείξει.

Οι αδυναμίες του Παναθηναϊκού είναι γνωστές, και δεν διορθώθηκαν με τις προσθήκες του Ουίλιαμς, του Χέινς και του Χάντερ. Οσο σπουδαία κι αν είναι η συνεισφορά τους. Ιδίως του Ουίλιαμς, που επιτρέπει στον Τζόρτζεβιτς να μη χρησιμοποιεί υπερβολικά τον Καλάθη και τον Διαμαντίδη. Η ομάδα έχει ανασταλτικό πρόβλημα, οι επιδόσεις των σέντερ της στην προσωπική άμυνα και τα ριμπάουντ είναι… άστα να πάνε, ενώ απουσιάζει ένας δεύτερος, αξιόπιστος οργανωτής του παιχνιδιού, πίσω από τον Καλάθη. Αλλά, η πιο μεγάλη παραφωνία είναι αυτή η ανεξήγητη αδυναμία του Παναθηναϊκού να φέρει τον ρυθμό ενός παιχνιδιού στα μέτρα του. Απέναντι σε ομάδες όπως η Λαμποράλ, αυτό μπορεί να κοστίσει πολύ ακριβά.

Για τον βαθμό δυσκολίας της «Fernando Buesa Arena» μιλάνε οι αριθμοί. Τρεις ομάδες, όλες κι όλες, δυο της ισπανικής λίγκας και ο Ολυμπιακός (76-82), έχουν καταφέρει να φύγουν από εκεί με ψηλά το κεφάλι. Σε σύνολο 26 αναμετρήσεων, η Λαμποράλ μετράει στην έδρα της 12-2 νίκες στο πρωτάθλημα και 11-1 στην Ευρωλίγκα. Και στις τρεις ήττες της, κοινός παρονομαστής ήταν το χαμηλό ποσοστό ευστοχίας πίσω από τα 6,75 μέτρα. Είχε 5/17 τρίποντα με την Γκραν Κανάριας, 5/22 με τον Ολυμπιακό και 6/29 με την Ουνικάχα. Ο τρόπος με τον οποίο ο Ολυμπιακός άλωσε αυτό το γήπεδο, τον Ιανουάριο (όταν ακόμη ήταν στα καλά του), είναι μία θαυμάσια ενθάρρυνση για τον Σάσα Τζόρτζεβιτς και τους παίκτες του. Πάντως, αν και στη Βιτόρια… μαρτύρησαν σχεδόν όλες οι ομάδες που πέρασαν από εκεί στο Τop-16, τα play-offs είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

Δυστυχώς, εκτός έδρας ο Παναθηναϊκός δεν είναι από τις πιο αποτελεσματικές ομάδες. Οι 5 νίκες και οι 7 ήττες του μάς κάνουν ένα ποσοστό επιτυχίας 41,7%. Το μόνο ενθαρρυντικό είναι, πως η επίθεσή του -από την κανονική περίοδο της διοργάνωσης κι έπειτα- εμφανίζεται βελτιωμένη σχεδόν κατά 10 πόντους. Αλλά, εκτός έδρας χάνει μεγάλο μέρος της δύναμής της και η Λαμποράλ. Αν ο Παναθηναϊκός κάνει ένα «διπλό» στη Βιτόρια, σε κάποιο από τα δύο πρώτα παιχνίδια, η πρόκριση πολύ δύσκολα θα του ξεφύγει.

Το άλλο μεγάλο όπλο των Βάσκων -πέρα από τη φοβερή έδρα τους- είναι ο Γιάννης Μπουρούσης, που έχει πραγματοποιήσει μια μυθική χρονιά. Το περασμένο καλοκαίρι, μετά το Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας και αφού είχε αποχωρήσει από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο διεθνής σέντερ  βρέθηκε να έχει στα χέρια του προτάσεις από την Κίνα με εξωπραγματικές αποδοχές. Αλλά, δεν υπέκυψε στον πειρασμό. Εκανε μια προσπάθεια να δοκιμάσει στο ΝΒΑ, με τους Νιού Γιόρκ Νικς, όμως οι επαφές δεν καρποφόρησαν. Τότε, εμφανίστηκε το ενδιαφέρον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και της Μπασκόνια – αυτής που γνωρίζουμε ως Λαμποράλ Κούτσα, από τη φίρμα της χορηγού τράπεζας των Βάσκων. Ο διεθνής σέντερ υπέγραψε στην ισπανική ομάδα, και στη Βιτόρια βρήκε το λιμάνι του και η Λαμποράλ, τον καπετάνιο της. Η Μπασκόνια έχει «χτιστεί» πάνω του.

Είναι ευτυχισμένος, και φαίνεται. Διάγει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του στην Ευρωλίγκα. Αρκεί μια ματιά στις στατιστικές του. Τα φετινά κατορθώματά του συγκρίνονται μόνο με όσα πέτυχε με τον Ολυμπιακό τη σεζόν 2008-2009. Σκοράρει περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά (14,8 πόντους, κατά μέσο όρο). Στα ριμπάουντ σαρώνει. Μαζεύει 9,2 ανά παιχνίδι. Δημιουργεί με θαυμαστή συνέπεια, καθώς μοιράζει 2,2 ασίστ ανά ματς. Τα ποσοστά του στα σουτ δυο και τριών πόντων είναι 56,5% και 37,3%, αντίστοιχα. Στις βολές, εμφανίζει το καλύτερο ποσοστό της καριέρας του (83,2%). Κι έχει 19 κλεψίματα σε 24 ματς. Αντε να τον σταματήσεις…

Η ισπανική ομάδα στηρίζεται αρκετά στο ατομικό ταλέντο των παικτών της, και ο μικρός μέσος όρος των ασίστ της είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Παρότι η Κούτσα έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση στην Ισπανία (86,1 πόντοι), δεν υπάρχει πουθενά στο ΤΟΡ 10 των ασίστ (14,1). Στην Ευρωλίγκα, αυτή η αναλογία είναι ακόμη χειρότερη. Η Κούτσα είναι τέταρτη σε παραγωγικότητα (81,8 πόντοι), αλλά μόλις 15η σε ασίστ (15). Ο Παναθηναϊκός -για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης- είναι 11ος στην επίθεση (76 πόντοι), αλλά πολύ πιο ομαδικός (4ος με 19,2 ασίστ).

Αυτοί οι αγώνες θα είναι το δυσκολότερο τεστ στην προπονητική καριέρα του Τζόρτζεβιτς. Και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τους περιμένουν πώς και πώς. Η δίψα τους να δουν την ομάδα τους να προκρίνεται στο Final Four είναι τέτοια, ώστε τα εισιτήρια του τρίτου αγώνα με τη Λαμποράλ (που θα γίνει στην Αθήνα) σχεδόν εξαφανίστηκαν μέσα σε ένα 24ωρο. Κυκλοφόρησαν τη Δευτέρα και μέχρι το μεσημέρι της Τρίτης είχαν πουληθεί περίπου 11.000. Απίστευτο. Ο τρίτος αγώνας είναι sold out, προτού καν αρχίσει το πρώτο ματς της σειράς. Το δεύτερο παιχνίδι θα διεξαχθεί, στη Βιτόρια, την Παρασκευή (21:45/ΕΡΤ2).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News