Το Σάββατο 9 Ιουνίου 2012, στο κοσμοπολίτικο ξενοδοχειακό συγκρότημα Astir Palace Resort και συγκεκριμένα στο εντυπωσιακό Alexander Ballroom, εντός του Arion Resort, σε πολυτελές και συνάμα εκλεπτυσμένο ύφος έλαβε χώρα η Τελετή Επίδοσης της Χάρτας Αναγνώρισης στον Ροταριανό Oμιλο Φιλοθέης.

Σύμφωνα με την περιγραφή του προέδρου της 2470 περιφέρειας, Νίκου Μακρυγιάννη, «οι πλούσιοι κήποι της ιδιωτικής χερσονήσου και η μαγευτική γαλάζια παλέτα του Σαρωνικού Κόλπου, αποτέλεσαν το σκηνικό που χάρισε σε 248 ροταριανούς και φίλους του Ρόταρυ μια βραδιά απόδρασης που ξεπερνά τα όρια της φαντασίας. Η άψογη φιλοξενία ξεκίνησε με αφρώδη οίνο και συνεχίστηκε στις όμορφα στολισμένες ροτόντες της πολυτελούς αίθουσας Alexander (…). Το δείπνο συνόδευσε τετραμελής ορχήστρα (…) σε ρυθμούς jazz. (…) Παράλληλα, παγωμένη μπύρα έρρεε άφθονη, καθώς στις βεράντες του Αρίωνα οι καλεσμένοι απολάμβαναν μια θέα πραγματικά μαγευτική».

Θα αναρωτηθείτε τι νόημα μπορεί να έχει η, κάπως πομπώδης, περιγραφή μιας εσωτερικής γιορτής του Ροταριανού Ομίλου, ο οποίος στελεχώνεται από σοβαρούς και δραστήριους συμπολίτες μας, με έφεση στην αριστεία και στην επιχειρηματικότητα; Δεν θα είχε όντως κανένα ενδιαφέρον αν ιδρυτικό στέλεχος και, κατόπιν, πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Φιλοθέης δεν ήταν το δεξί χέρι, σήμερα, ενός συριζαίου υπουργού (του Αριστείδη Μπαλτά) που έχει δηλώσει ότι αποστρέφεται την αριστεία και, προφανώς, θεωρεί αιτία ταξικής αντιπαλότητας την ιδιωτική επιχειρηματικότητα: ο Παναγιώτης Δούρος.

Το διάστημα εκείνο, ο Παναγιώτης Δούρος, εκτός από πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Φιλοθέης, ήταν ο δεύτερος γραμματέας του Γιώργου Λούκου, διακεκριμένου διευθυντή στο Ελληνικό Φεστιβάλ (Φεστιβάλ Αθηνών και Φεστιβάλ Επιδαύρου), ο οποίος τον περιέγραφε ως «το καλό παιδί» του γραφείου. Είναι, επίσης, αδελφός της μετέπειτα περιφερειάρχη Αττικής, Ρένας Δούρου, που ήδη είχε ηγετικό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ – αλλά δεν είχε κομματικές σχέσεις με τον αδελφό της.

Ο Παναγιώτης Δούρος, πάντως, δραστηριοποιούνταν αρκετό καιρό στις δραστηριότητες των ροταριανών, το 2011 μάλιστα ανεβαίνοντας στην ιεραρχία έφτασε να γίνει Γραμματέας της 2470 περιφέρειας του Ομίλου. Φιλόδοξος και δραστήριος, πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Ροταριανού Ομίλου Φιλοθέης, στον οποίο έγινε και Πρόεδρος. Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα, σε αντίθεση με τη συστηματική και χαμηλόφωνη δουλειά που έκανε στο Φεστιβάλ. Κορυφαία στιγμή του, όταν, την άνοιξη του 2013, υποδέχτηκε στον Ροταριανό Όμιλο Φιλοθέης τον Μάκη Βορίδη. Το σχετικό προβεβλημένο με μεγάλες φωτογραφίες ρεπορτάζ από το περιοδικό «e-γέτης», για το οποίο ο Παναγιώτης Δούρος, σύμφωνα με την ταυτότητα, είναι υπεύθυνος, κάνει μνεία του γεγονότος με ενθουσιασμό. Τονίζει ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, τότε, της ΝΔ και πρώην υπουργός, στο πλαίσιο του «άδολου διαλόγου» και στη διάρκεια ομιλίας του, «έθεσε ως πυρήνα των σκέψεων που ανέπτυξε την ανταγωνιστικότητα και την αύξηση της παραγωγικότητας στην Ελλάδα δίχως προσκόμματα και όσο πιο άμεσα». Στο εμβριθές ρεπορτάζ σημειώνεται ότι ο Μάκης Βορίδης «δεν αλλάζει στάση ή επιχειρήματα», γι’ αυτό άλλωστε «καταφέρνει να συγκεντρώνει όλα τα βλέμματα».

Περιποιημένος, με αμφίεση που περιλαμβάνει σακάκι και καλόγουστη γραβάτα, ο Παναγιώτης Δούρος είναι ωραίος σαν σταρ. Φωτογραφίζεται πλάι στον Μάκη Βορίδη με την υπερηφάνεια ενός παράγοντα της δημόσιας ζωής που δεξιώνεται μια γνωστή πολιτική φυσιογνωμία. Εκείνη την ώρα, ο Μάκης Βορίδης δεν είναι ο «τσεκουράτος» αποδέκτης του ιδεολογικού μίσους του τυπικού συριζαίου, αλλά ένας ευκλεής προσκεκλημένος.

Τι σχέση, όμως, μπορεί να έχει ο πρώτος Πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Φιλοθέης, ένας ευσταλής νέος, με τον ΣΥΡΙΖΑ; Εχει και παραέχει. Και οι δύο φορείς, με τους κατάλληλους χειρισμούς, ανοίγουν δρόμους.  Και ο Παναγιώτης Δούρος έχει φιλοδοξίες ανόδου, πράγμα ευνόητο, τις οποίες σύντομα θα αρχίσει να υλοποιεί. Κάνοντας τρεις ζωές (η μία, ενός ταπεινού και συνεπούς γραφειοκράτη στο φεστιβάλ· η δεύτερη, ενός φιλόδοξου και κοινωνικού στελέχους Ροταριανού Ομίλου σε πλούσια γειτονιά της πρωτεύουσας· η τρίτη, αδελφός της Ρένας Δούρου, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, και υποστηρικτής του αγώνα της, που εκκινεί από τις ρίζες της καταγωγής του, τις ταπεινές δυτικές συνοικίες), η μία τον οδήγησε ψηλά. Οχι εκείνη του γραμματέα (αν και σίγουρα μέτρησε η τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει) ούτε του ροταριανού, αλλά του συριζαίου.

Ως γραμματέας συριζαίος (πιθανόν και αδελφός της συριζαίας περιφερειάρχη Αττικής) κατάφερε να σαγηνεύσει τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Πολιτισμού, Νίκο Ξυδάκη, ο οποίος τον έχρισε διευθυντή του γραφείου του – θέση την οποία κράτησε και το διάστημα της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Ο επόμενος υπουργός, ο Αριστείδης Μπαλτάς, του εμπιστεύτηκε με τη σειρά του την ίδια θέση. Ως γραφειοκράτης του υπουργείου, έχει διακριθεί στον αντίποδα των όσων προωθεί ως ροταριανός. Του χρεώνονται οι σκοτεινές καρατομήσεις του Σωτήρη Χατζάκη από το Εθνικό Θέατρο, του Γιώργου Λούκου από το Φεστιβάλ Αθηνών και, κατά ασφαλέστατες πληροφορίες, και του Δημήτρη Εϊπίδη από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (που φάνηκε ως εθελοντική αποχώρηση). Για την πιο πρόσφατη πάντως, απομάκρυνση του Γιάννη Μάνου από το Μέγαρο Μουσικής δεν είναι σαφές ακόμα αν έπαιξε ουσιαστικό ρόλο.

Τρεις ζωές, η μία συμπληρώνει την άλλη, κι όλες μαζί οδηγούν κατευθείαν στα κέντρα της εξουσίας – των όψεων που, όπως φαίνεται, γοήτευαν ανέκαθεν τον Παναγιώτη Δούρο, ο οποίος ήξερε να περιμένει, κρατώντας ασύνδετες τη μία ζωή από τις άλλες δύο. Εξαιτίας αυτής της μεθόδου τριχοτόμησης της κοινωνικής ζωής του (γραμματέας, ροταριανός, συριζαίος), πολλές πτυχές της ζωής του έμεναν αθέατες – ή αταύτιστες. Γι’ αυτό, άλλωστε, πολλοί ξαφνιάστηκαν όταν, το περασμένο καλοκαίρι, έκανε χλιδάτο γάμο σε πολυτελές κτήμα στην Κηφισιά. Στις εκλεκτές παρουσίες εκείνης της βραδιάς συγκαταλέγονται ο νυν  και ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς και Νίκος Ξυδάκης, καθώς  και ο Αλέκος Φλαμπουράρης.

Ο Μάκης Βορίδης ήταν γκεστ της άλλης, της τρίτης, της πιο κρυφής ζωής του. Αλλά προφανώς ένας άνθρωπος της εξουσίας δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν να κρύβει όψεις των επιλογών που έκανε για τη ζωή του ανάλογα με το κοινό με το οποίο συνδιαλέγεται ή ανάλογα με τις περιστάσεις. Στο κάτω κάτω, ο κοσμοπολιτισμός του ροταριανού θα του χρησιμεύσει περισσότερο από τον αριστερό καλλιτεχνικό συντηρητισμό όταν θα επιχειρεί να συνδιαλλαγεί με τον εκκεντρικό φίλο του, Γιαν Φαμπρ, με τον οποίο θα κάνει παρέα όσο αντέξει – ο Γιαν Φαμπρ…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News