Τον χαρακτήρα πολιτικής παρακαταθήκης του Λεωνίδα Κύρκου επιδιώκει να δώσει η δημοσιογράφος Αλίκη Χατζή στο βιβλίο της το οποίο παρουσιάστηκε το βράδυ της Τρίτης σε εκδήλωση στην ΕΣΗΕΑ.

Στο «Λεωνίδας Κύρκος: Η τελευταία μάχη» (Επίκεντρο), η συγγραφέας επικαλείται προσωπικές συζητήσεις που είχε επί χρόνια με τον ιστορικό ηγέτη της Ανανεωτικής Αριστεράς. Zώντας από κοντά μαζί του πολλά από τα πολιτικά γεγονότα της ύστερης μεταπολιτευτικής περιόδου – ειδικότερα το κρίσιμο διάστημα της ανάδειξης στην ηγεσία του Συνασπισμού του Αλέξη Τσίπρα το 2008, με την οποία διαφωνούσε πλήρως – η Χατζή υποστηρίζει ότι ο πολιτικός στόχος του Κύρκου ήταν η σύμπραξη και συμπόρευση των δυνάμεων της Σοσιαλδημοκρατίας και του Δημοκρατικού Κέντρου που βρίσκονταν στο ΠΑΣΟΚ με τις δυνάμεις της Ανανεωτικής Αριστεράς που βρίσκονταν στον τότε Συνασπισμό ή διάσπαρτες σε πολλά επίπεδα.

Το βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει την βαθειά ενόχληση και πλήρη διαφωνία του Κύρκου για τον αντιευρωπαϊκό, αντιανανεωτικό δρόμο που ακολούθησε η ηγεσία του τότε Συνασπισμού, στρεφόμενη προς την κατεύθυνση ενός σταλινικού τύπου ριζοσπαστισμού ιδίως με τη στάση που κράτησε στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 και την συγχώνευσή του με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα ωστόσο, η Χατζή μεταφέρει με αυστηρό και επικριτικό ορισμένες φορές τρόπο, τις απόψεις του Κύρκου για την επαμφοτερίζουσα, όπως τη χαρακτηρίζει, στάση που τηρούσαν τα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας του κόμματος εκείνη την περίοδο (Φώτης Κουβέλης, Σπύρος Λυκούδης, Θόδωρος Μαργαρίτης, Δημήτρης Χατζησωκράτης, Δημήτρης Παπαδημούλης κ.ά.) και την «ψυχρότητα» που είχε διαμορφωθεί στις σχέσεις του μαζί τους εξ αιτίας του ότι δεν ακολούθησαν τις παραινέσεις του.

Οπως ασφαλώς θα ανέμενε κανείς, συγκεκριμένες αναφορές της συγγραφέως έχουν προκαλέσει δυσφορία και ενοχλήσεις σε κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ καθώς αποδίδονται σε προσωπικές εκτιμήσεις της – ο Νίκος Βούτσης ήδη έσπευσε να προχωρήσει σε διαψεύσεις.

Πολλά από τα παρασκηνιακά γεγονότα στα οποία επιχειρεί να ρίξει φως το βιβλίο, αντανακλούν σε αυτά που ζούμε σήμερα με τη βαθιά κρίση να μην ξεπερνιέται και το ενδεχόμενο  χρεωκοπίας να πλανάται.

Η πρόβλεψη της κατάρρευσης

Ο Λεωνίδας Κύρκος, διηγείται η συγγραφέας, προέβλεψε, λίγους μήνες μετά την δεύτερη εκλογική νίκη Κώστα Καραμανλή το 2007, την επερχόμενη οικονομική κατάρρευση και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ενημερώθηκε από πρόσωπο με επιχειρηματική δραστηριότητα ότι η κατάσταση στην οικονομία δεν ήταν καθόλου καλή. «Στον βαθμό που δεν αλλάζουν οι αντιλήψεις στη Ευρώπη, η κυρίαρχη ελληνική πολιτική τάξη θα δοκιμασθεί. Ή θα αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας βαριάς διασωστικής προσπάθειας κι όποιος αντέξει, ή σε αντίθετη περίπτωση θα κινδυνεύσουν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να μείνουν στην Ιστορία ως διαχειριστές μιας επαχθούς  χρεοκοπίας… Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά παπαγαλίζουν μια ηθική των πεποιθήσεων και δεν εμφορούνται από καμία ηθική της ευθύνης. Αμάθητοι στην εξουσία έχουν μετατρέψει την κατεδάφιση της εξουσίας σε ιδεολογική πρόταση και πολιτική πρακτική», επεσήμανε ο Κύρκος σε συνομιλητές του, όπως αναφέρεται στο βιβλίο. Μήπως κάτι έβλεπε που δεν έβλεπαν οι υπόλοιποι;

Στο βιβλίο αποκαλύπτονται γεγονότα και συνομιλίες του Κύρκου με τη συγγραφέα και στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς για τη ριζική διαφωνία του σχετικά  τη στάση της ηγεσίας του τότε Συνασπισμού γύρω από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου το 2008 και τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

«Αθλιότητες τάχατες στο όνομα της Αριστεράς»

Η Αλίκη Χατζή διηγείται ότι Λεωνίδας Κύρκος βλέποντας τα βίαια επεισόδια στη γειτονιά του στα Εξάρχεια και σε όλο το κέντρο της Αθήνας, ζήτησε από τον Σπύρο Λυκούδη και τα άλλα στελέχη των τότε ανανεωτικών στον Συνασπισμό να βγάλουν  ανακοίνωση με την οποία θα διαφοροποιούνται από την επίσημη γραμμή της Κουμουνδούρου. «Από πότε εμείς καλλιεργούμε  αυτή τη κουλτούρα της αναπόφευκτης και επιθυμητής βίας;» τους ρώτησε. Οταν είδε ότι ακολουθούσαν την κομματική γραμμή πήρε τηλέφωνο στη διεύθυνση των ΝΕΩΝ και έκανε την γνωστή δήλωση: «…Να είναι απόλυτα καθαρή η ενίσχυση της νεολαίας και η καταδίκη των αθλιοτήτων που γίνονται τάχατες στο όνομα της Αριστεράς και να μην επιτρέπεται καμία σύγχυση ως προς αυτό. Προσωπικά θα έλεγα σε όσους προκαλούν καταστροφές: “Σας απαγορεύω να κάνετε χρήση της λέξης Αριστερά. Δεν έχετε καμία σχέση”».

Η παρέμβασή του έκανε έξαλλο, λέει η συγγραφέας, τον τότε επικεφαλής του γραφείου Τύπου του Συνασπισμού και σήμερα Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, ενώ ενόχλησε την ανανεωτική πτέρυγα για λόγους εσωκομματικών ισορροπιών, με αποτέλεσμα ο Λεωνίδας Κύρκος να πικραθεί.

Οταν λίγες μέρες αργότερα, πριν από τα Χριστούγεννα του 2008, είδε στην Αυγή το σχόλιο «Ω έλατο, ω έλατο τι ωραία που αρπάζεις. Η Βουλή απέχει μόλις ένα ντου» και τον τίτλο «για τους δεκαπέντε στόχους πάλης» που είχε ανακοινώσει ο Αλέκος Αλαβάνος -μεταξύ των οποίων αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, την συνθήκη της Λισαβόνας, εθνικοποίηση των τραπεζών κ.ά- ο Κύρκος εξανέστη: «Ως εδώ! Αυτό είναι ύβρις! Προσβολή! Ντρέπομαι για λογαρισμό τους!» είναι οι φράσεις που του αποδίδει η συγγραφέας. Μήπως κάτι μας θυμίζει από το πρόσφατο παρελθόν;

Η «λογοκρισία» της δήλωσης για τον Τσίπρα

Εξαιρετικό ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει η λογοκρισία που υπέστη ο Λεωνίδας Κύρκος στη δήλωση που δέχθηκε να κάνει σε συνεννόηση με τα ανανεωτικά στελέχη υπέρ του Φώτη Κουβέλη όταν αυτός αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του Συνασπισμού απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα τον οποίο είχε προτείνει ο αποχωρών Αλέκος Αλαβάνος.

Σύμφωνα με τη συγγραφέα ο Κύρκος «…κάλεσε τον Σπύρο Λυκούδη και του έδωσε την εξής δήλωση: “Υποστηρίζω με θέρμη τη υποψηφιότητα του Φώτη Κουβέλη, η οποία βγάζει τον ΣΥΝ από μία φάση αμηχανίας και περιττών αμφιθυμιών. Η υποψηφιότητα Τσίπρα ΗΤΑΝ συμπαθής αλλά, λυπούμαι να το πω εκβιαστική. Μετά τη επιβολή του Νίκου Ζαχαριάδη από τη Κομιντέρν, κανείς ελπίζω δεν δέχεται ανάλογη εκτροπή από τις καταστατικές διαδικασίες”». Η δήλωση διαβιβάστηκε στον γραφείο Τύπου του Συνασπισμού, όπου μετατράπηκε μετά την κατάλληλη «περιποίηση» των Νίκου Βούτση και Αλέκου Φλαμπουράρη ως εξής: «Υποστηρίζω με θέρμη τη υποψηφιότητα του Φώτη Κουβέλη, η οποία βγάζει τον ΣΥΝ από μία φάση αμηχανίας και περιττών αμφιθυμιών. Η υποψηφιότητα Τσίπρα ΕΙΝΑΙ συμπαθής, αλλά βιαστική»…

[Με επιστολή του στο Protagon ο Νίκος Βούτσης έσπευσε να διαψεύσει τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο της Χατζή:

«Με αφορμή δημοσίευμα της ιστοσελίδας σας, στο οποίο αναφέρεται «Όταν οι Βούτσης-Φλαμπουράρης “λογόκριναν” τον Λεωνίδα Κύρκο» θέλω να σας διευκρινίσω ότι:

Και στα δύο σημεία, στα οποία αναφέρεται το δημοσίευμα και με αφορούν, δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας τόσο για δήθεν λογοκρισία σε δήλωση του Λεωνίδα Κύρκου, που αφορά στην εκλογή του Α. Τσίπρα ως προέδρου του ΣΥΝ όσο και για απαρέσκεια μου σε δηλώσεις του σε σχέση με τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008.

Από τον Αύγουστο του 2007 δεν ήμουν υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του Συνασπισμού και με είχε αντικαταστήσει ο Ανδρέας Καρίτζης, ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2007, στις οποίες ήμουν υποψήφιος.

Οσον αφορά τον Α. Φλαμπουράρη να γνωρίζετε ότι ήταν υπεύθυνος Γραφείου Τύπου επί Μ. Δαμανάκη το 1993….

Προφανώς, εκφράζω την απορία και την έκπληξη μου για τις αναφορές αυτές που γίνονται στο βιβλίο της Κας Α. Χατζή, όπως επίσης και για τη σκοπιμότητά τους»].

Το «όχι» Κουβέλη στον Παπανδρέου

Από το βιβλίο γίνεται ακόμα γνωστό ότι ο Λεωνίδας Κύρκος έμαθε από κοινό πρόσωπο εμπιστοσύνης, την επομένη την εκλογικής νίκης του ΠΑΣΟΚ το 2009, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, με τον οποίο είχε αναπτύξει στενή σχέση και επαφή πριν και μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, πρότεινε στον Φώτη Κουβέλη να αναλάβει το υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο Κουβέλης είχε ζητήσει να το σκεφτεί και δεν απαντούσε στα τηλέφωνα. Ο Λεωνίδας Κύρκος πήρε την πρωτοβουλία να τον προτρέψει να αποδεχθεί και τηλεφώνησε στο σπίτι του, όπου είπε -υποστηρίζει η συγγραφέας- στη σύζυγο του κ. Κουβέλη να το τολμήσει και θα τον στήριζε ο ίδιος. Αρκετές ώρες αργότερα ο Φώτης Κουβέλης επικοινώνησε μαζί του λέγοντας: «Δεν μπορώ να το κάνω Λεωνίδα. Θα αρνηθώ».

Το Ζάππειο του Λεωνίδα

Για την ιστορία ενδιαφέρον έχει η διήγηση της Χατζή για την περίφημη εκδήλωση στο Ζάππειο τον Ιανουάριο του 2010 όπου ο Λεωνίδας Κύρκος επεδίωξε να φέρει σε διάλογο όλες τις φιλοευρωπαϊκές πολιτικές οικονομικές και κοινωνικές προσωπικότητες. Σχεδόν το κατάφερε αν και δεν έλειψαν ορισμένες παρεξηγήσεις από κάποιους που δεν προσκλήθηκαν (Γιάννης Βαρβιτσιώτης , Δημήτρης Σιούφας κ.α). Ηταν παρόντες εκεί ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και οι υπουργοί της κυβέρνησης του, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, επιχειρηματίες μεταξύ των οποίων και ο Δημήτρης Μελισσανίδης για τον οποίο η συγγραφέας υποστηρίζει ότι δεν είχε προσκληθεί από τον Κύρκο, ενώ δεν παρέστησαν ο Κάρολος Παπούλιας, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος , η τότε Επίτροπος της ΕΕ Μαρία Δαμανάκη – άλλοι για λόγους ασθενείας άλλοι γατί το ξανασκέφτηκαν κι άλλοι για βρίσκονταν στο εξωτερικό. Οπως γίνεται αντιληπτό δεν είχε προσκληθεί ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News