Μόνο αυτό το κόλπο δεν είχε δοκιμάσει ο Λιονέλ Μέσι: εκτέλεση πέναλτι «α λα Κρόιφ». Το έκανε το βράδυ της Κυριακής, στη νέα ποδοσφαιρική παράσταση της Μπαρτσελόνα (6-1 τη Θέλτα), στο «Καμπ Νου», που ήταν εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους τους ερωτευμένους με την μπάλα. Λόγω της ημέρας.

Στο 81ο λεπτό του αγώνα, Μέσι και Σουάρες τράβηξαν πάνω τους τα βλέμματα του ποδοσφαιρικού κόσμου, κλείνοντας το μάτι στον «Ιπτάμενο Ολλανδό» και θρύλο της ομάδας τους. Σε εκείνον που πρώτος δίδαξε, στη Βαρκελώνη ιδιαιτέρως, οτι αυτό το παιχνίδι είναι -πάνω απ’ όλα- θέαμα. Ενα μάθημα που, τουλάχιστον ο μικρόσωμος αργεντινός, δεν λησμόνησε ποτέ.

Το σκορ είναι 3-1 και η Μπαρτσελόνα κερδίζει πέναλτι. Ο Μέσι στήνει την μπάλα στην άσπρη βούλα, παίρνει φόρα, όμως δεν σουτάρει προς την αντίπαλη εστία. Κάνει πάσα στον Λουίς Σουάρες -ο οποίος βρισκόταν εκτός περιοχής, βεβαίως- και δίνει τη δυνατότητα στον ουρουγουανό συμπαίκτη του να πετύχει χατ-τρικ και να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ στο 4-1, προτού σκοράρουν ο Ράκιτιτς και ο Νεϊμάρ για το τελικό 6-1.

https://www.youtube.com/watch?v=HLgmHCIuZ3I

 

Η… πλάκα είναι οτι η στατιστική θα το καταγράψει ως χαμένο πέναλτι. Αλλά, ποιος νοιάζεται; Αυτό που μετράει, είναι η στιγμή. Η καταφανής χαρά που πήραν, ο Μέσι με τον Σουάρες. Η χαρά που πρόσφεραν σε εκατομμύρια θεατών και τηλεθεατών, σε όλο τον κόσμο. Αυτή τη φάση συζητούν από χθες οι απανταχού φίλαθλοι, κυρίως μέσω των social media. Αλλωστε, τι; Του Μέσι θα του λείψει το γκολ;

Το έμμεσο πέναλτι, με πάσα, είναι σήμα κατατεθέν του Γιόχαν Κρόιφ. Μια επιλογή ταυτισμένη με την ποδοσφαιρική ιδιοφυϊα του. Το είχε παρουσιάσει στον κόσμο στις 5 Δεκεμβρίου 1982, σε συνεργασία με τον Γέσπερ Ολσεν, σε ένα ματς της τότε ομάδας του -του Αγιαξ- με αντίπαλο την επίσης ολλανδική Χέλμοντ Σπορτ. Κι έκτοτε, το όνομά του συνδέθηκε άρρηκτα με αυτή την πρωτοποριακή εκτέλεση. Με μία σημαντική διαφορά: Πριν από 34 χρόνια, ο Κρόιφ πάσαρε στον δανό συμπαίκτη του κι εκείνος ανταπέδωσε την πάσα, για να σκοράρει ο ίδιος. Ενώ χθες, το γκολ ήταν δώρο του Μέσι στον Σουάρες.

https://www.youtube.com/watch?v=1sEk61PRlFs

Πολλοί ερμηνεύουν αυτή την κίνηση ως ένα μήνυμα σεβασμού και συμπαράστασης προς τον ολλανδό θρύλο, ο οποίος αγωνίζεται για τη ζωή του. Πριν από μερικές ημέρες, ο Κρόιφ μίλησε για την περιπέτειά του με ποδοσφαιρικούς όρους: «η μάχη πάει μια χαρά και ήδη κερδίζω τον καρκίνο… 2-0 στο ημίχρονο». Λέγεται, λοιπόν, οτι ο Μέσι θέλησε -με αφορμή αυτή τη δήλωση- να θυμίσει στον Κρόιφ οτι ο ίδιος και η Μπαρτσελόνα είναι δίπλα του, σε αυτόν τον αγώνα.

Πάντως ο Κρόιφ δεν ήταν ο πρώτος που είχε επιχειρήσει έμμεση εκτέλεση πέναλτι. Είχε προηγηθεί, το 1958, ο βέλγος Ρικ Κόπενς -σε συνεργασία με τον Αντρέ Πίτερς- σε ματς της εθνικής ομάδας του Βελγίου απέναντι στην Ισλανδία, για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οπου επίσης είχε σκοράρει ο ίδιος ο εκτελεστής – κι όχι ο συμπαίκτης του. Ο Κόπενς -που έφυγε από τη ζωή πριν από ένα χρόνο, στις 5 Φεβρουαρίου 2015, σε ηλικία 86 ετών- θεωρείται ένας από τους κορυφαίους βέλγους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, με 261 γκολ σε 389 ματς.

Μετά τον Κρόιφ και πριν από τον Μέσι, υπήρξαν και κάποιοι άλλοι που το τόλμησαν – με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συνεργασία Τιερί Ανρί – Ρομπέρ Πιρές, το 2005, οι οποίοι… τα έκαναν θάλασσα. Σε αγώνα της Αρσεναλ κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι, για την Premier League.

Πέρα από το πέναλτι – έκπληξη, χθες βράδυ η Μπαρτσελόνα οργίασε πάλι. Ο Μέσι, ο οποίος λίγες μέρες νωρίτερα είχε μπει σε κλινική για να αντιμετωπίσει μια πέτρα στο νεφρό, βγήκε από εκεί… αφιονισμένος. Κατ’ αρχάς, στο 27′, άνοιξε το σκορ με μια φοβερή εκτέλεση φάουλ, με τον αντίπαλο τερματοφύλακα -τον Αλβάρεθ- να μην ξέρει από πού του ήρθε. Στο 60′ έδωσε υπέροχη ασίστ, με λομπίτσα, στον Σουάρες για το 2-1. Στο 75′, από αυτόν ξεκίνησε το 3-1, σε μια φάση στην οποία ο Νεϊμάρ πέρασε και τον γκολκίπερ, αλλά ο Σουάρες ήταν εκείνος που έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, «κλέβοντας» τη δόξα του σκόρερ από τον Βραζιλιάνο. Οχι πως τον πειράζει… Σημεία και τέρατα έκανε, πάλι, ο Νεϊμάρ -φουντώνοντας των πόθο των μεγάλων ευρωπαϊκών κλαμπ που επιδιώκουν να τον κάνουν δικό τους. Κι έπειτα, ο Μέσι κέρδισε το πέναλτι που έγινε το «κερασάκι στην τούρτα». Η… τούρτα ολοκληρώθηκε με άλλα δυο γκολ: του Ράκιτιτς στο 84′ (με τον Σουάρες σε ρόλο δημιουργού αυτή τη φορά) και του Νεϊμάρ -επιτέλους- στο 90′, πάλι από πάσα του ουρουγουανού. Αν υπήρχε δικαιοσύνη στο ποδόσφαιρο, θα είχε σκοράρει και ο Ινιέστα, ο αφανής «εγκέφαλος» της Μπαρτσελόνα, ο οποίος μέχρι τη στιγμή που αντικαταστάθηκε -στο 78′- έδωσε άλλο ένα σεμινάριο με θέμα την τέλεια πάσα.

Με ένα δεύτερο ημίχρονο βγαλμένο από playstation (στο πρώτο η Μπαρτσελόνα ήταν μια… κανονική ομάδα), οι καταλανοί κατατρόμαξαν -πάλι- τους αντιπάλους τους. Και πήραν εκδίκηση για ήττα τους, στον πρώτο γύρο, με 4-1 στο «Μπαλαΐδος». Ο Σουάρες έφτασε τα 23 γκολ (είναι ο αρχι-σκόρερ της La Liga), ο Νεϊμάρ τα 17, ενώ ο Μέσι τα 20 στην καριέρα του με εκτελέσεις φάουλ (τα πέντε από αυτά, φέτος). Μόλις ολοκληρώθηκε το ποδοσφαιρικό φεστιβάλ στο «Καμπ Νου», η Μπαρτσελόνα επέστρεψε στην κορυφή της βαθμολογίας με +3 από την Ατλέτικο Μαδρίτης και +4 από τη Ρεάλ, έχοντας παίξει ένα ματς λιγότερο…

Για όσους μπορούν να «διαβάσουν» το ποδόσφαιρο, ο Κρόιφ δεν είναι απλώς ένας σπουδαίος παίκτης που πέρασε από τη Βαρκελώνη ή ένας καινοτόμος προπονητής που την οδήγησε σε επιτυχίες μυθικές. Ο ολλανδός έχει μια σχέση καρμική με την Μπαρτσελόνα. Και με τον Μέσι αυτοπροσώπως.

Δεν τα βλέπετε, τα κοινά στοιχεία; Το υπομονετικό passing game. Η ασφυκτική πίεση στο μισό γήπεδο της αντίπαλης ομάδας. Οι αδιάκοπες κινήσεις χωρίς την μπάλα. Η σημασία του κενού χώρου στο παιχνίδι. Ολα αυτά που κάποτε ονομάστηκαν «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο» και γοήτευσαν τους φιλάθλους, στη σύγχρονη και εξελιγμένη τους έκδοση. Η Μπαρτσελόνα είναι η συνέχεια της ολλανδικής ποδοσφαιρικής επανάστασης του Αγιαξ, του Μίχελς και του Κρόιφ. Οχι η ομοιοτυπία της. Διότι, όσο ο χρόνος περνά, τελειοποιείται όλο και περισσότερο. Τότε, στις πρώτες έγχρωμες εικόνες των γηπέδων, οι εκφραστές της ήταν ο Κρόιφ και η παρέα του. Σήμερα, στην εποχή των smartphones που αστράφτουν στις εξέδρες, είναι ο Μέσι με τους δικούς του.

Δεν το βλέπετε, πόσο μοιάζουν; Κρόιφ και Μέσι έχουν σαρώσει τους τίτλους, έχουν καταρρίψει τα ρεκόρ, έχουν δημιουργήσει νέες γενιές φιλάθλων, έχουν καθοδηγήσει τις δυο ομάδες -σημεία αναφοράς στην ιστορία του ποδοσφαίρου, όμως -ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος- δεν ξεχώρισαν για τις νίκες, για τα τρόπαια που κατέκτησαν. Το στιλ του Κρόιφ είναι που θυμάται ο κόσμος. Το στιλ του Μέσι είναι που θαυμάζει. Τον τόσο απλό -και συνάμα μαγικό- άγγιγμά τους στην μπάλα. Την ικανότητά τους να κάνουν το απρόβλεπτο. Το ομαδικό πνεύμα τους. Την άρνησή τους να αφήσουν τους θεατές να φύγουν από την εξέδρα, χωρίς να τους έχουν χορτάσει μπάλα. Στις ομοιότητές τους προσθέστε και τη μοναδική αποτυχία τους: να κατακτήσουν ένα Μουντιάλ. Ο Κρόιφ το άγγιξε το 1974 στη Γερμανία. Ο Μέσι, το 2014 στη Βραζιλία. Τους γλίστρησε μέσα από τα χέρια. Αν και, για τον αργεντινό, υπάρχει ακόμα καιρός…

Ο Κρόιφ δημιούργησε ένα πρότυπο ποδοσφαιριστή, με δυνατότητες εξωπραγματικές και αντίληψη του παιχνιδιού μοναδική. Ο Μέσι, λες και βγήκε από αυτό το ποδοσφαιρικό καλούπι. Με τον τρόπο του, ο ίδιος ο ολλανδός έχει αναγνωρίσει τον αργεντινό ως ποδοσφαιρικό του τέκνο. Οταν, με αφορμή την απονομή της «Χρυσής Μπάλας», του ζητήθηκε να πάρει θέση στη διαμάχη για το ποιος είναι ο καλύτερος: ο Μέσι ή ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Απάντησε ξεκάθαρα, ως συνήθως: «Εμένα πάντα μου άρεσαν οι μικρόσωμοι, τεχνίτες παίκτες. Ο Κριστιάνο είναι γκολτζής. Δεν θα είναι ποτέ αυτός που θα κάνει την ομάδα να παίξει καλά. Είναι εκείνος που αναλαμβάνει τα τελειώματα. Αντίθετα, ο Μέσι είναι πιο πολύ παίκτης ομάδας. Δίνει πάσες, βγάζει περισσότερες ασίστ. Για μένα, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή κι έναν γκολτζή. Λίγος κόσμος το βλέπει αυτό, και είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Επειδή κανείς δεν θα το καταλάβει»…

Είμαι σίγουρος πως, αν ο Κρόιφ βρισκόταν μπροστά σε κάποια τηλεόραση -χθες βράδυ- την ώρα που ο Μέσι πάσαρε το πέναλτι στον Σουάρες, ένα μεγάλο χαμόγελο φώτισε το πρόσωπό του.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News