«Είναι ωραία να είσαι το αφεντικό. Δεν έχω ιδέα πως να διευθύνω μια επιτροπή, είναι η πρώτη φορά. Αλλά στην τελική εγώ έχω δύο ψήφους ενώ τα υπόλοιπα μέλη έχουν μόνο μία!». Με τον αέρα της κορυφαίας ηθοποιού της γενιάς της, το χιούμορ που πάντα τη χαρακτήριζε, αλλά και έναν ενθουσιασμό ενός αθεράπευτου σινεφίλ, η σπουδαία Μέριλ Στριπ άνοιξε τις πύλες του 66ου Φεστιβάλ Βερολίνου που ξεκίνησε την Πέμπτη.

Ηταν εμφανές ότι η Μέριλ Στριπ, από τη θέση της προέδρου της Κριτικής Επιτροπής της Μπερλινάλε, περνάει μερικές από τις ωραιότερες μέρες της ζωής της: για πρώτη φορά βρίσκεται σε ένα φεστιβάλ χωρίς το άγχος της προώθησης μιας νέας ταινίας ή της υποψηφιότητας για ένα βραβείο, αλλά με μοναδική αποστολή της να δει και να βραβεύσει ταινίες – άντε και να παραστεί σε διάφορα δείπνα και events, αν και το μόνο ανοιχτό στο κοινό θα είναι ένα masterclass που θα δώσει για τους νέους κινηματογραφιστές στο Berlinale Talent Campus.

Δεκαοκτώ ταινίες συμπεριλαμβάνονται στους καταλόγους της φετινής εκδήλωσης της 66ης Μπερνινάλε. Οι -βραβευμένοι τέσσερις φορές με Οσκαρ- αδελφοί Κοέν υπογράφουν την ταινία που άνοιξε το φεστιβάλ. Η ταινία «Χαίρε Καίσαρ»(Hail Caesar, 2016) θεωρείται και «η τέλεια έναρξη για τη Μπερλινάλε του 2016» σύμφωνα με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ, Ντίτερ Κόσλικ που σημείωσε επίσης: «Είναι υπέροχο που ο Τζόελ και ο Ιθαν Κοέν ανοίγουν ξανά την Μπερλινάλε. Το χιούμορ τους, οι μοναδικοί τους χαρακτήρες και η φανταστική ικανότητα αφήγησης θα ενθουσιάσουν σίγουρα το κοινό».

Ας επιστρέψουμε όμως στην Στριπ που αναμφίβολα ήταν το πρόσωπο της φετινής Μπερνινάλε. Η 66χρονη ηθοποιός επιστρέφει σε έναν γνώριμο γι’ αυτήν χώρο από μια διαφορετική όμως θέση. Η Στριπ έχει βραβευτεί πολλές φορές στο Βερολίνο. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Berlinale Camera, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, το 2003 μοιράστηκε μαζί με την Νικόλ Κίντμαν και την Τζούλιαν Μουρ το βραβείο ερμηνείας για την ταινία «Ωρες» του Στίβεν Ντάλντρι. Το 2006 συμμετείχε στο Διαγωνιστικό Τμήμα με το «A Praire Home Companion» του Ρόμπερτ Αλτμαν ενώ το 2012 τιμήθηκε από το φεστιβάλ με Χρυσή Αρκτο για την διαχρονική της προσφορά στον κινηματογράφο.

Η Στριπ δεν απέφυγε και τις δύσκολες ερωτήσεις. Οπως αυτήν για την ισότητα των φύλων στο σινεμά αλλά και για τα περιβόητα «λευκά Οσκαρ» – τη συγκυρία εφέτος να μην έχει επιλεγει από την Ακαδημία του Χόλιγουντ έγχρωμος υποψήφιος για βραβείο ερμηνείας.

«Ειμαι πολύ αφοσιωμένη στα θέματα ισότητας. Ισότητα φύλων, φυλών, εθνοτήτων, θρησκειών. Πρέπει να υπάρχει εκπροσώπηση διαφορετικών φωνών και αυτή η επιτροπή είναι η απόδειξη. Δεν είναι κάτι συνηθισμένο. H Μπερλινάλε είναι πολύ μπροστά» τόνισε και επικαλούμενη το γεγονός ότι στην κριτική επιτροπή υπάρχουν τέσσερις γυναίκες, είπε: «Αυτή η επιτροπή είναι μια απόδειξη ότι και οι γυναίκες μπορούν να κυριαρχούν (Δεν είναι συνηθισμένο να υπάρχουν γυναίκες στα κέντρα αποφάσεων)».

Μετά φρόντισε να παραφράσει το περίφημο «Είμαι ένας Βερολινέζος» του Τζον Φ. Κένεντι: «Είμαστε όλοι Αφρικανοί, είμαστε όλοι Βερολινέζοι».

Η Μέριλ Στριπ προΐσταται της επιστροπής που καλείται να βραβεύσει τις καλύτερες ταινίες. Πέρυσι τη Χρυσή Αρκτο πήρε η ιρανική ταινία «Το ταξί στην Τεχεράνη» (Taxi Tehran,2015).

Στο φετινό φεστιβάλ θα προβληθούν 18 ταινίες ενώ εκτός συναγωνισμού θα προβληθεί και η νέα ταινία του Σπάικ Λι, «Chi-Raq», με τους Νικ Κάνον, Τεγιονά Πάρις, Αννια Ενγκελ Ανταμς, Γουέσλι Σνάιπς, Αντζελα Μπάσετ, Φελίτσια Πίρσον, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Τζένιφερ Χάντσον, Τζον Κιούζακ, Κουίνσι Γκρίφιν.

Ο κατάλογος των φετινών ταινιών του φεστιβάλ:

«24 Weeks» της Αν Ζόρα Μπερασέντ – Γερμανία
«Chang Jiang Tu» του Γιανγκ Τσάο – Κίνα
«Inhebbek Hedi» του Μοχάμεντ Μπεν Ατια – Τυνησία, Βέλγιο, Γαλλία
«Soy Nero» του Ράφι Πιτς – Γερμανία, Γαλλία, Μεξικό
«Alone in Berlin» του Βενσάν Περέζ – Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο
«Boris sans Béatrice» του Ντενίς Κοτέ – Καναδάς
«Cartas da Guerra» του Ίβο Μ. Φερέιρα – Πορτογαλία
«Α Dragon Arrives!» του Μάνι Χατζίτζι – Ιράν
«Fire at Sea» του Τζιανφράκο Ρόσι – Ιταλία, Γαλλία
«Genius» του Μάικλ Γκράντατζ – Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ
«Midnight Special» του Τζεφ Νίκολς – ΗΠΑ
«Zero Days» του Αλεξ Γκίμπνεϊ – ΗΠΑ
«A Lullaby to the Sorrowful Mystery» του Λαβ Ντιάζ – Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη
«The Commune» του Τόμας Βίντερμπεργκ – Δανία, Σουηδία, Ολλανδία
«L’ Avenir» της Μία Χάνσεν-Λαβ – Γαλλία, Γερμανία
«Being 17» του Αντρέ Τεσινέ – Γαλλία
«Death in Sarajevo» του Ντάνις Τάνοβιτς – Βοσνία και Ερζεγοβίνη
«United States of Love» του Τόμας Βασιλέφσκι – Πολωνία, Σουηδία

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News