Το πιο επιτυχημένο πιάτο στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, γίνεται μεν με χοιρινό κρέας αλλά είναι ξενόφερτο. Είναι ένα ολόκληρο ζαμπόν, στολισμένο με γαρίφαλα και ροδέλες ανανά και αλειμμένο με ένα γλάσο από μουστάρδα, μαύρη ζάχαρη, μέλι, και χυμό ανανά στο οποίο πρόσθεσα και κρασί.

Προαιρετικά, το συνοδεύετε αν θέλετε με μια γλυκοπικάντικη σάλτσα με τσίλι ή μπούκοβο, σκόρδο και ανανά που θα δέσετε με κορνφλάουρ.

Το δοκίμασα σε σπίτι φίλων που στα ταξίδια τους μαζεύουν multi-culti συνταγές και αυτό ήταν. Ενθουσιάστηκα και έγινε το πιάτο – σήμα κατατεθέν της γιορτής μου.

Αυτο το χοιρινό είναι το πιο συνηθισμένο γιορτινό φαγητό του αμερικάνικου νότου – το τρώνε και το Πάσχα – ίσως μάλιστα έχετε δει το μπουτάκι στολισμένο και με κερασάκια μαρασκίνο.

Στη δική μου εκδοχή, η γλύκα του γλάσου και η ελαφριά οξύτητα από το κρασί, το οποίο μαζί με τα γαρίφαλα του προσθέτει μια πινελιά μεσογειακή, ισορροπούν την αλμυρούτσικη γεύση του βραστού ή καπνιστού χοιρινού.

Από κει και πέρα οι παραλλαγές είναι πολλές, για την ακρίβεια όσες θέλετε. Λίγο θυμάρι ταιριάζει υπέροχα ενώ ο ανανάς μπορεί άνετα να αντικατασταθεί με ροδέλες και χυμό πορτοκαλιού.

Δείτε ολόκληρο το κείμενο και τη συνταγή εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News