Πολύς ντόρος γίνεται αυτές τις μέρες με το θέμα αν τα ομόφυλα ζευγάρια πρέπει να επιτρέπεται να κάνουν παιδιά ή να τεκνοθετούν. Πολύς κόσμος δέχεται ότι το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι ένα δίκαιο αίτημα, αλλά διαφωνεί κάθετα με το να αποκτούν παιδιά τα ομόφυλα ζευγάρια, επειδή τάχα μου τα παιδιά θα πάθουν ζημιά. Πώς όμως το ξέρουμε αυτό; Παθαίνουν όντως κάποια βλάβη τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών ή αυτή η άποψη είναι μια σκέτη βλακεία που πηγάζει μόνο από άγνοια και ρατσισμό;

Εχουν ήδη γίνει πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες σχετικά με το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά σε ομόφυλες οικογένειες. Έχει μελετηθεί η αγωνία πολλών αν τα παιδιά γκέι γονιών έχουν περισσότερες πιθανότητες να βγουν κι αυτά γκέι ή αν θα μεγαλώσουν με συμπεριφορικά και ψυχολογικά προβλήματα. Κάποιες μελέτες μάλιστα έχουν διαρκέσει αρκετές δεκαετίες, παρακολουθώντας τα παιδιά έως και μετά την εφηβεία, για να διερευνηθεί οποιαδήποτε τυχόν βλάβη.

Η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό «όχι!» τα παιδιά δεν παθαίνουν καμία μα καμία ζημιά και δεν έχουν καθόλου περισσότερες πιθανότητες να βγουν γκέι τα ίδια αν έχουν γκέι γονείς»!

Ποσοτικές και ποιοτικές μελέτες σταθερά επιβεβαιώνουν ότι η ψυχική υγεία και η καλή ψυχολογία των παιδιών εξαρτάται από την οικογενειακή σταθερότητα, την ποιότητα της σχέσης γονέα-παιδιού και την αλληλεπίδραση των μελών της οικογένειας και όχι από τη μορφή της οικογένειας

Εμπειρικά δεδομένα από μελέτες σε ομόφυλες οικογένειες δείχνουν ότι τα παιδιά τους αναπτύσσουν ομαλή ταυτότητα φύλου και συμπεριφορά φύλου. (1)

Τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν γκέι απ’ ό,τι τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών.(2) Ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν επηρεάζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών.(3)  Τα παιδιά λεσβιακών οικογενειών δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν ομόφυλες σχέσεις ή να νιώθουν έλξη προς το ίδιο φύλο. (4)

Σε άλλη μελέτη επιβεβαιώθηκε ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των παιδιών με ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους πατέρες δεν διαφέρει από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών που έχουν ετεροφυλόφιλους μπαμπάδες. Σε δείγμα 85 γιων ηλικίας τουλάχιστον 17 ετών, πάνω από το 90% ήταν ετεροφυλόφιλοι, δηλαδή παρόμοιο ποσοστό που παρατηρείται και στις ετεροφυλόφιλες οικογένειες. (5)

Δεν υπάρχει καμία σημαντική διαφορά στο πόσο σεξουαλικά ενεργά είναι τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών σε σύγκριση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών. (6)

Οι έφηβοι ομόφυλων οικογενειών λειτουργούν εξίσου καλά και έχουν ποιοτικές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους όσο και οι έφηβοι ετεροφυλόφιλων οικογενειών.(7)  Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες δεν διαφέρουν καθόλου από τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών σε τομείς όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, η ευεξία, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ευτυχία, οι σχέσεις με τους συνομηλίκους τους ή η κοινωνική προσαρμογή τους. (8,9,10)

Ποσοτικές και ποιοτικές μελέτες σταθερά επιβεβαιώνουν ότι η ψυχική υγεία και η καλή ψυχολογία των παιδιών εξαρτάται από την οικογενειακή σταθερότητα, την ποιότητα της σχέσης γονέα-παιδιού και την αλληλεπίδραση των μελών της οικογένειας και όχι από τη μορφή της οικογένειας. (11,12)

Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες διαφορές στα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών. Για παράδειγμα, μια μελέτη έδειξε ότι οι κόρες λεσβιών μητέρων είναι πιθανότερο να επιλέξουν μη παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός ή αστροναύτης (53%) σε σύγκριση με τις κόρες ετεροφυλόφιλων μητέρων (μόνο το 21%). Τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι πιο ανεκτικά όσον αφορά τη διαφορετικότητα, ειδικά τη σεξουαλική (13)  αλλά και να υιοθετήσουν λιγότερο παραδοσιακή έμφυλη συμπεριφορά όσον αφορά το ντύσιμο ή το παιχνίδι. (14)

Μια μεταανάλυση (15) 21 επιστημονικών μελετών όσον αφορά τις διαφορές, κατέληξε στα εξής:

Πολλοί λένε ότι η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Συμφωνώ. Επειδή ακριβώς είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα (η τεκνοθεσία γενικά, όχι μόνο από ομόφυλα ζευγάρια) είναι εξαιρετικά σημαντικό όταν επικαλούμαστε την ευημερία και την ψυχική υγεία των παιδιών, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί χρειάζεται να μιλάμε με επιστημονικά στοιχεία και όχι με ασαφείς γενικότητες. Τα δε στοιχεία τα τελευταία τριάντα τόσα χρόνια επιβεβαιώνουν ότι τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών μεγαλώνουν μια χαρά.

---

[1] Patterson, C.J., & Redding, R. E. (1996). Lesbian and gay families with children: Implications of social science research for policy. Journal of Social Issues, 52(3), 29-50.

[2] Wainright, J. L., Russell, S. T., & Patterson, C. J. (2004). Psychosocial adjustment, school outcomes, and romantic relationships of adolescents with same-sex parents. Child Development, 75(6), 1886-1898; Patterson & Redding (1996).

[3] Hershberger, S. (1997). A twin registry study of male and female sexual orientation. Journal of Sex Research, 34(2), 212–222. doi: 10.1080/00224499709551886

[4] Tasker, F., & olombok, S. (1997). Growing up in a lesbian family. New York: Guilford Press.

[5] Bailey, J. M., Bobrow, D., Wolfe, M., & Mikach, S. (1995). Sexual orientation of adult sons of gay fathers. Developmental Psychology, 31(1), 124-129.

[6] Wainright et al. (2004).

[7] Wainright JL1, Patterson CJ. Peer relations among adolescents with female same-sex parents. Dev Psychol. 2008 Jan;44(1):117-26. doi: 10.1037/0012-1649.44.1.117.

[8] Avery, A., Chase, J., Johansson, L., Litvak, S., Montero, D., & Wydra, M. (2007). America’s changing attitudes toward homosexuality, civil unions, and same gendered marriage: 1977–2004. Social Work, 52(1), 71–79.

[9] Skattebol, J., & Ferfolja, T. (2007). Voices from an enclave: Lesbian mothers’ experiences of child care. Australian Journal of Early Childhood, 32(1), 10–18. http://www.earlychildhoodaustralia.org.au/

australian_journal_of_early_childhood/about_ajec.html

[10] Van Dam, M-A. A. (2004). Mothers in two types of lesbian families: Stigma experiences, supports, and burdens. Journal of Family Nursing, 10(4), 450–484. doi: 10.1177/1074840704270120

[11] Patterson, C. J., & Chan, R. W. (1998). Families headed by lesbian and gay parents. Στο M. E., Lamb (Ed.), Non-traditional families: Parenting and child development (2nd Edition). Hillsdale, NJ: Erlbaum Associates.

[12] Angharad Titlestad & Julie Ann Pooley (2014) Resilience in Same-Sex-Parented Families: The Lived Experience of Adults with Gay, Lesbian, or Bisexual Parents, Journal of GLBT Family Studies, 10:4, 329-353, DOI: 10.1080/1550428X.2013.833065

[13] Negy, C., & McKinny, C. (2006). Application of feminist therapy: Promoting resiliency among lesbian and gay families. Journal of Feminist Family Therapy, 18, 67–83. doi: 10.1300/J086v18n01_03

[14] Green, Richard, Jane Barclay Mandel, Mary E. Hotvedt, James Gray and Laurel Smith. 1986. “Lesbian Mothers and Their Children: A Comparison with Solo Parent Heterosexual Mothers and Their Children.” Archives of Sexual Behavior 15:167-84.

[15] How) Does the Sexual Orientation of Parents Matter?Author(s): Judith Stacey and Timothy J. American Sociological Review, Vol. 66, No. 2 (Apr., 2001), pp. 159-183

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News