Εχει πολέμιους και αρνητές, έχει όμως και λάτρεις, που δεν την αλλάζουμε ούτε με ντελικάτη γαλλική κρεμμυδόσουπα. Η ελληνική μαγειρίτσα είναι το πασχαλινό μας φετίχ, ένα φετίχ σοφό: αξιοποιεί κάθε μέρος του ζώου, όλα εκείνα που στα συνήθη μαγειρέματα περισσεύουν μα, φευ, κρύβουν όλη τη νοστιμάδα: γλυκάδια, πνευμόνια και έντερα – στο άκουσμα απωθητικά, μα στη γεύση… Oποτε την δοκιμάζω αναρωτιέμαι γιατί δεν την ετοιμάζουμε περισσότερες φορές μέσα στον χρόνο, μα καταλήγω πως είναι ωραίο που έχει τη μέρα της, που μετά την Ανάσταση ανυπομονείς να σπεύσεις με κουτάλι και ψωμί πάνω από τη γαβάθα. Eτσι ας μείνει, oι σπάνιες απολαύσεις πρέπει να προφυλάσσονται από τις κατσαρόλες του κάθε μέρα.
Η ετοιμασία της θέλει μαστοριά, είναι ελαφρώς μπελαλίδικη, όμως για τους πρωτόπειρους της κουζίνας και τους ανοργάνωτους φροντίζουν μαγέρικα και εστιατόρια ως και μετά τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου. Κοντολογίς: Πάσχα και μαγειρίτσα στην Αθήνα. Ναι, αλλά πού;
Οινομαγειρείο «η Ηπειρος» (Βαρβάκειος, Φιλοποίμενος 4, τηλ.: 210 324 0773)
Αρχή και φινάλε στο μαγειρείο Ηπειρος, στα σπλάχνα της Κεντρικής Αγοράς. Παρήγορο στέκι όταν θες μαγειρευτό φαγητό προσεγμένο, μα ειδικά η μαγειρίτσα τους έχει την πιο «σωστή» γεύση: πηχτή όσο πρέπει, ξινουλή όσο πρέπει, ούτε αλάτι ούτε πολλά πιπέρια θέλει, μια κουταλιά γιαούρτι και απογειώνεται. Μυστικό δεν υπάρχει, η επιτυχία είναι στο νόστιμο κόλπο των βλάχικων συνταγών: σιγοβράζει στη μαρμίτα για ώρα, πολλή ώρα. Για τους οργανωμένους, το μαγειρείο δέχεται την άδεια σας κατσαρόλα και σας την επιστρέφει γεμάτη για κατ’ οίκον χαρά. Αρκεί να βιαστείτε, είναι μεγάλη η λίστα.
Ταβέρνα Ροζαλία (Πλατεία Εξαρχείων, Βαλτετσίου 14, τηλ.: 210 330 2933)
Ανηφορίζουμε προς Εξάρχεια, στην ταβέρνα Ροζαλία. Είναι εκείνο το κλασικό, κλασικότατο ταβερνάκι, γεμάτο πάντα με φοιτητές (δείγμα ενθαρρυντικό για ποιότητα και τιμές), εργαζόμενους νωρίς το απόγευμα/αργά το μεσημέρι, με τη σχεδόν κρυμμένη σκεπαστή αυλή. Το γλέντι ξεκινά από μεσάνυχτα Μεγάλου Σαββάτου, με μαγειρίτσα αχνιστή και, με λίγη υπομονή, τον πρώτο μεζέ από αρνί σούβλας. Πρόγευση για το πανηγύρι της Κυριακής, αφού αρνάκι, κοντοσούβλι και κοκορέτσι βγαίνουν στον πεζόδρομο της οδού Βαλτετσίου και στήνεται γιορτή ζηλευτή.
Zonar’s (Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου 9, 210 325 1430 )
Αν το κέφι της παρέας σηκώνει κάτι ντελικάτο, πάμε Zonar’s, που στο φετινό του τρανό φρεσκάρισμα αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις. Και εδώ μαγειρίτσα μεσάνυχτα Μεγάλου Σαββάτου, μόλις μια βόλτα μακριά από τις περισσότερες εκκλησίες του κέντρου. Οι βιαστικοί και πεινασμένοι, σπεύσατε!
ΜΑΝΗΜΑΝΗ (Φαλήρου 10, Ακρόπολη, 210 921 8180)
…για όσους το βράδυ της Ανάστασης βρεθούν κοντά στου Μακρυγιάννη, κάτω από την Ακρόπολη. Εδώ συνήθως τον πρώτο λόγο κρατούν οι μανιάτικες συνταγές, όσοι πέρασαν έστω άπαξ δεν ξεχνούν τη μακαρονάδα («τσουχτές») με το τηγανητό αυγό – βάλσαμο για τον πεινασμένο και ξενύχτη. Το Μεγάλο Σάββατο το εστιατόριο παίρνει χρώμα φουλ του Πάσχα: αυγά για τσούγκρισμα και μαγειρίτσα προσεγμένη. Πέρσι εντοπίσαμε, με μεγάλη χαρά, και καυκαλήθρες ανάμεσα στα κρεμμύδια και τα μυρώνια. Να δούμε φέτος τι καλό ετοιμάζουν!
Ταβέρνα Μπεμπέκα (Διονύσου 16, Χαλάνδρι, τηλ.: 210 685 4880)
Φίλοι καλοφαγάδες, εκ Χαλανδρίου και πέριξ, ομνύουν στο ονόμά της. Συνοψίζω περιγραφές: αυλή ονειρεμένη, ατμόσφαιρα ηρεμιστική, φαγητό άριστο, χάρη στη σπιρτόζα μαγείρισσα Δέσποινα και τις φυλαγμένες οικογενειακές της συνταγές. Με τέτοια φήμη, αξίζει να δοκιμάσει κανείς τη μαγειρίτσα της, μόνο αξιόλογη μπορεί να είναι!
Και για όσους επιμένουν να την ψέγουν για άσχημη όψη και μυρωδιά, εντάξει, έχουμε και παραλλαγή χορτοφαγική με μανιτάρια, εξίσου νόστιμη. Ολοι βολευτήκαμε.
Καλή Ανάσταση!