Το Camaro Exorcist «Final Edition» αποδίδει 1.000 ίππους και επιχειρεί το κύκνειο άσμα ενός φοβιστικά δυνατού muscle car | Hennessey Special Vehicles
Θέματα

Ωμός «Εξορκιστής»: Είναι αυτό το απόλυτο muscle car;

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η κόντρα μεταξύ του Camaro Exorcist και του Challenger Dodge Damon καλά κρατεί. Μόλις βγήκε η απάντηση του πρώτου, με απόδοση 1.000 ίππων και ματσίσμο εν αφθονία
Γιάννης Κωνσταντόπουλος

Ηταν πριν από μερικά χρόνια, το 2017, όταν η αρχική έκδοση του Exorcist, στην έκτη γενιά ενός από τα πιο εμβληματικά muscle cars της αμερικανικής σκηνής, του Camaro, έκανε την εμφάνισή της. Ως γνωστόν, στη βάση της αμερικανικής ιεραρχίας βρίσκονται τα pony cars, που είναι πολύ διαδομένα στις ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες. Τα pony cars πλασάρουν τη λογική του προσιτού, εντυπωσιακού αισθητικά κουπέ, με πίσω κίνηση, μεγάλο καπό και μπόλικη φιγούρα στη γειτονιά. Από γκέτο μέχρι baby boomers. Για παράδειγμα, ως τέτοια θεωρούνται τα Mustang, τα Trans Am της Pontiac, κάτι τελείως για τα μπάζα AMC και διάφορα άλλα.

Ουσιαστικά, τα pony cars διαχωρίζονται από τα muscle cars. Τα δεύτερα, όπως υποδηλώνει και το όνομά τους, είναι ισχυρότερα, ακριβότερα και πιο ποθητά. Κάποια, ωστόσο, pony cars, αναλόγως έκδοσης, μπορεί να ακροβατούν και στις δύο κατηγορίες. Ας πούμε, το Dodge Challenger είναι μια τέτοια περίπτωση. Το θέμα μας, όμως, σήμερα είναι το τέρας που βλέπετε στις φωτογραφίες.

Δεν προέρχεται από τη «μαμά» Chevrolet (ή Chevy, όπως τη λένε χαϊδευτικά οι Αμερικανοί), αλλά από τον διάσημο στα μέρη τους οίκο βελτιώσεων Hennessey. Στο «τιμόνι» του οποίου βρίσκεται η θρυλική φιγούρα του Τζον Χένεσι, ιδρυτή και προέδρου της. Το μότο του CEO για περισσότερα από 32 χρόνια που βρίσκεται στην μπίζνα, είναι ότι «εμείς κάνουμε τα γρήγορα αυτοκίνητα ακόμα γρηγορότερα». Για την ιστορία, υπάρχει ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο βρετανικό Top Gear.

Μόλις 57 αντίτυπα θα κατασκευαστούν, συμβολίζοντας τα 57 χρόνια από τότε που εμφανίστηκε η πρώτη γενιά του Chevrolet Camaro

Οχι ότι, ακόμα και σε στοκ μορφή, το Chevrolet Camaro ZL1 με τον κτηνώδη κινητήρα LT4 V8, υπερσυμπισμένο και τρομακτικό, με τον πληθωρικό σε κυβικά και ροπή, τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται οι Αμερικανοί τα εθνικά τους μοτέρ, ήταν αργό. Ακόμα κι έτσι, λοιπόν, πριν καν βάλει το χεράκι του ο οίκος Hennessey, το ZL1 απέδιδε 650 ίππους και, κυρίως, 881 Nm.

Ομως «απέναντί» του βρισκόταν ο κακός του δαίμονας, το επίσης supercharged Challenger, και ειδικά στην έκδοση SRT Demon. Αν αναρωτιέστε γιατί ο Τζον Χένεσι βάφτισε την απόλυτη έκδοση του Camaro όπως τη βάφτισε, την απάντηση τη δίνει ο ίδιος: «Για να εκτελέσουμε τον Δαίμονα με έναν Εξορκιστή».

Το μεταφυσικό δίνει και παίρνει στα έγκατα του Camaro Exorcist «Final Edition»: μεγαλύτερος υπερσυμπιεστής, νέοι εκκεντροφόροι, εξελιγμένες κυλινδροκεφαλές, βαλβίδες εισαγωγής, εξαγωγής, βίδες μπιέλας, άλλη εισαγωγή αέρα, καταλύτες ελεύθερης ροής, επαναπρογραμματισμός και πολλά ακόμα επιτρέπουν στο muscle car της Chevrolet, ακριβώς με την ανακοίνωση της εταιρείας ότι αυτή η γενιά είναι η τελευταία που κινείται αποκλειστικά με μοτέρ εσωτερικής καύσης, χωρίς υβριδικά και άλλα χαζά, να αγγίζει παραφυσικά όρια απόδοσης. Οπως προαναφέρθηκε, πλέον στα 1.000 PS και –κρατηθείτε– στα 1.310 Nm ροπής. Βουνό.

Το μάλλον επισφαλές της υπόθεσης είναι ότι όλη αυτή η μηχανική οργή περνάει στον δρόμο από ένα κουπέ με κλασική διάταξη – μοτέρ μπροστά, κίνηση πίσω. Χωρίς, δηλαδή, τετρακίνηση, αλλά ούτε και με σοβαρό βάρος στον πίσω άξονα, όπως σχεδόν επιβάλλεται στις κεντρομήχανες αρχιτεκτονικές των Ευρωπαίων που αγγίζουν τέτοιες ιπποδυνάμεις.

Το πώς, λοιπόν, το Camaro Exorcist θα ξηλώνει άσφαλτο, γόμα από τα πίσω του λάστιχα και θα σπέρνει τρόμο στον οδηγό που θα υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές του είναι ένα άλλο παράπλευρο σενάριο. Ομως δεν είναι του παρόντος, γιατί όλο αυτό έχει να κάνει με την αμερικανική κουλτούρα επιδόσεων, με ευθείες για drag και άφθονα burn out. Σίγουρα, πάντως, με έναν εντυπωσιακό, ωμό και μυώδη τρόπο εκφοράς της ισχύος.

Για την ώρα, λοιπόν, η είδηση είναι ότι το Camaro Exorcist εκτελεί τα 0-96 χλμ./ώρα σε μόλις 2,1 δευτερόλεπτα, το κλασικό 400άρι σε 9,57 δευτερόλεπτα και έχει τελική 350 χλμ./ώρα. Μάλλον έτσι ξορκίζει τον δαίμονά του.