Ο Ζάκχαρ δεν μπορεί να κρύψει τον φόβο και τον πόνο του αλλά ούτε και την ελπίδα. Εως πριν από έξι μήνες ήταν ένας νεαρός πολιτικός μηχανικός, «αλλά μετά είδα τους Ρώσους να ισοπεδώνουν τα σπίτια μας, να σκοτώνουν τους ανθρώπους μου, περιλαμβανομένου και του καλύτερού μου φίλου. Θέλω να εκδικηθώ», ανέφερε, συνομιλώντας με τον Αντονέλο Γκουερέρα της La Repubblica.
Σύντομα πρόκειται να μεταβεί για πρώτη φορά στο μέτωπο κατά της Μόσχας, στην ανατολική Ουκρανία. «Φυσικά και φοβάμαι μην πεθάνω. Αλλά θα πολεμήσω μέχρις εσχάτων. Τα παιδιά και τα εγγόνια μου πρέπει να ζήσουν σε μια ανεξάρτητη και ευημερούσα Ουκρανία», είπε. Πρώτα, όμως, πρέπει να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Οχι στην Ουκρανία, αλλά στη Βρετανία, μας πληροφορεί ο ιταλός δημοσιογράφος.
Ο Ζάκχαρ περιλαμβάνεται μεταξύ των πρώτων από τους 10.000 ουκρανούς στρατιώτες που προσφέρθηκε να εκπαιδεύσει ο βρετανικός στρατός κατά τους επόμενους τρεις μήνες σε διάφορες τοποθεσίες που τελούν υπό τον έλεγχο του υπουργείου Αμυνας της Βρετανίας. «Ούτως ώστε να μετατραπούν σε πολεμικές μηχανές κατά των Ρώσων στο μέτωπο, σχεδόν 2.000 χιλιόμετρα μακριά από εδώ, όπου θα επιστρέψουν έπειτα από μια εξαντλητική πορεία έξι εβδομάδων, επτά ημέρες την εβδομάδα, από τις 6.30 το πρωί έως τις 11.00 το βράδυ», γράφει ο Γκουερέρα στην ανταπόκριση από την νοτιοανατολική Αγγλία, όπου επισκέφτηκε μία από τις τέσσερις συνολικά στρατιωτικές βάσεις, στις οποίες εκπαιδεύονται οι στρατιώτες από την Ουκρανία.
Εως σήμερα στην πατρίδα τους για να πολεμήσουν τους ρώσους εισβολείς έχουν επιστρέψει περίπου 2.000 άνδρες. «Υπάρχουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, από 18 έως 57 ετών, αλλά κατά μέσο όρο είναι ηλικίας μεταξύ 20 και 30 χρόνων», είπε ο βρετανός ταξίαρχος Τζάστιν Στένχαους. «Αυτή η ομάδα είναι νεότερη και πιο άπειρη από την προηγούμενη. Το πιο δύσκολο είναι να τους μάθουμε πώς να κρατάνε πάντα σωστά το Ak-47, ούτως ώστε να αποφεύγονται οι (αυτο)τραυματισμοί».
Αμφότεροι οι βρετανοί στρατιωτικοί καθώς και οι συνάδελφοί τους από τον Καναδά, την Ολλανδία, τη Δανία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία, που τους συνδράμουν στο έργο τους, δεν έχουν καμιά αμφιβολία όσον αφορά τις προθέσεις των Ουκρανών που εκπαιδεύουν. «Αυτοί οι νέοι ουκρανοί νεοσύλλεκτοι έχουν απίστευτη επιθυμία να μάθουν, πολύ περισσότερη από άλλους ξένους στρατιώτες που εκπαιδεύσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Είναι συγκινητικοί», δήλωσαν οι βρετανοί στρατιωτικοί.
Στη βάση όπου μετέβη ο δημοσιογράφος της La Repubblica, το όνομα της οποίας δεν αποκαλύπτει για λόγους ασφαλείας, στήθηκε μια ολόκληρη πόλη σε εμπόλεμη κατάσταση για την καλύτερη εκπαίδευση των άπειρων ουκρανών στρατιωτών στον αστικό πόλεμο. «Κανονικά σπίτια, από τούβλα ή τσιμέντο, με επίπλωση δεκαετίας του 1980, ένα ταχυδρομείο, πινακίδες στα ουκρανικά. Μοιάζει με σκηνικό ταινίας αλλά είναι ο χώρος εκπαίδευσης των Ουκρανών», αναφέρει ο Γκουερέρα στο ρεπορτάζ του. Εκεί εκπαιδεύεται ο Νικ, ένας 26χρονος φοιτητής που χαίρει της αμέριστης στήριξης των γονιών του αλλά και η 35χρονη Σνεγιάνα, η όποια πίστευε από το 2015 πως κάποια στιγμή οι Ρώσοι θα εισέβαλαν στην πατρίδα της.
Βρετανοί στρατιώτες μαθαίνουν στους νεοσύλλεκτους του Κιέβου πώς να εισέρχονται σε ύποπτες κατοικίες και να τις ελέγχουν, πώς να αμύνονται και να επικοινωνούν μεταξύ τους. «Αυτές είναι βασικές πτυχές του αστικού πολέμου, στο πλαίσιο του οποίου οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι», σημείωσε ο ταγματάρχης Κρεγκ Χάτον. «Αλλά σε αυτή τη βάση εστιάζουμε επίσης στη σκοποβολή μάχης, στα αντιεκρηκτικά, στις πρώτες βοήθειες. Και αναπροσαρμόζουμε συνεχώς τις τακτικές, τις τεχνικές και τις διαδικασίες εκπαίδευσης (TTP-Tactics, Techniques, Procedures) με βάση πληροφορίες που λαμβάνουμε από τις μυστικές υπηρεσίες και από τους Ουκρανούς που εκπαιδεύουμε», πρόσθεσε.
Εως σήμερα το Λονδίνο έχει προσφέρει στο Κίεβο στρατιωτική βοήθεια ύψους 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ σε προηγμένα οπλικά συστήματα. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται πυραυλικά συστήματα NLAW, Javelin και Brimstone, στη χρήση των οποίων οι Ουκρανοί εκπαιδεύονται σε μια άλλη βάση στη Βρετανία. Αλλά δεν αρκούν μόνο τα όπλα για την απελευθέρωση των εδαφών που ελέγχονται από τις ρωσικές δυνάμεις. Εξίσου σημαντική είναι η εκπαίδευση των ουκρανών στρατιωτών στον αστικό πόλεμο, στη μάχη σώμα με σώμα και πόρτα-πόρτα, και για αυτό το Λονδίνο προσφέρθηκε να βοηθήσει.
Αλλωστε το Κίεβο χαίρει της στρατιωτικής υποστηρίξεως της Βρετανίας εδώ και πολλά χρόνια, από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας το 1991, χρονιά κατά την οποία έφτασαν στη χώρα οι πρώτοι ουκρανοί στρατιώτες για να εκπαιδευτούν. Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 τέθηκε σε εφαρμογή το πρόγραμμα «Operation Orbital», στο πλαίσιο του οποίου ειδικές μονάδες του βρετανικού στρατού εκπαίδευσαν σχεδόν 23.000 ουκρανούς στρατιώτες, στο Κίεβο, στην Οδησσό και στο Μικολάιβ.