Ακούγεται σαν σενάριο ταινίας sci-fi –μάλιστα θυμίζει σχετικές σκηνές από τον «Εξολοθρευτή» και το «Ρόμποκοπ»– αλλά η τεχνολογική πραγματικότητα έχει αρχίσει ήδη να προσεγγίζει την επιστημονική φαντασία του παρελθόντος. Η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει φέρει αποκαλυπτικές προειδοποιήσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά για μια γυναίκα που βρέθηκε κάτω από τρένο δύο φορές, είναι αυτή που θα της αποκαταστήσει τη χρήση του χεριού της.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο η 44χρονη Σάρα ντε Λαγκάρντ γλίστρησε σε μια βροχερή πλατφόρμα του λονδρέζικου υπόγειου σιδηροδρόμου, στον σταθμό Χάι Μπάρνετ, και βρέθηκε κάτω από το βαγόνι ενός τρένου. Εχοντας ήδη υποστεί κατάγματα στη μύτη και στα δόντια της από την πτώση, βγαίνοντας από τον σταθμό το τρένο συνέτριψε το δεξί της χέρι και πόδι.
Ανίκανη να κινηθεί, η μητέρα δύο παιδιών καλούσε σε βοήθεια για δέκα λεπτά αλλά κανείς δεν την άκουγε. Εν τω μεταξύ, ένα άλλο τρένο εισήλθε στον σταθμό, προκαλώντας της περαιτέρω καταστροφικούς τραυματισμούς. Αερομεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά οι γιατροί δεν κατάφεραν να σώσουν το χέρι και το πόδι της.
Τώρα, η 44χρονη από το προάστιο Κάμντεν του Λονδίνου πρόκειται να γίνει η πρώτη γυναίκα που θα χρησιμοποιήσει βιονικό βραχίονα αξίας 300.000 ευρώ, μέσω τεχνολογίας ΤΝ. Η Ντε Λαγκάρντ έχει περιγράψει πρόσφατα τον εαυτό της ως «80% άνθρωπος και 20% ρομπότ».
«Οι δύο κόρες μου είναι πραγματικά ενθουσιασμένες και με ρωτούν διαρκώς πόσο ισχυρό θα είναι το χέρι και τι θα μπορεί να συντρίψει» αποκαλύπτει στους Times του Λονδίνου. «Υπάρχουν δύο όψεις στην ΤΝ. Ενώ δυνητικά είναι πολύ τρομακτική, από την άλλη –και συγχωρήστε μου το λογοπαίγνιο– μπορεί να μου επιστρέψει ένα κομμάτι της ζωής μου».
«Το χέρι διαθέτει λογισμικό που με τον καιρό θα μάθει ποιες κινήσεις κάνω πιο συχνά και θα με διευκολύνει να τις πραγματοποιώ. Θα είναι σαν να κινώ το χέρι με τον εγκέφαλό μου. Η υποδοχή θα συνδεθεί στον βραχίονα και θα έχει αισθητήρες που ανιχνεύουν τις μυϊκές συσπάσεις μου, με το λογισμικό να μετατρέπει αυτές τις προθέσεις σε κινήσεις του χεριού. Εχω δει βίντεο όπου το χέρι μπορεί να κρατάει ένα αυγό με τρία δάχτυλα ή να πιάνει ένα νόμισμα από ένα τραπέζι» εξηγεί.
Μέρες πριν από το ατύχημα, η Ντε Λαγκάρντ, επικεφαλής διεθνούς επικοινωνίας σε μεγάλη εταιρεία, είχε ανεβεί στο όρος Κιλιμάντζαρο με τον σύζυγό της, Τζέρεμι, και ήταν έτοιμη να ξεκινήσει διδακτορικό. Θυμάται: «Καθώς βρισκόμουν στις γραμμές του τρένου σκεφτόμουν: “Εχω βρεθεί κυριολεκτικά από την κορυφή του κόσμου στον πάτο”. Μπορώ να θυμηθώ τα πάντα από όσα μου συνέβησαν. Η αδρεναλίνη σήμαινε ότι δεν ένιωθα πόνο».
Καθώς η Σάρα κείτονταν στις ράγες, προσπάθησε να ξεκλειδώσει το τηλέφωνό της για να καλέσει βοήθεια, «αλλά λόγω της σπασμένης μύτης μου το λογισμικό αναγνώρισης προσώπου δεν αναγνώριζε το πρόσωπό μου. Τελικά, κάποιος με ανακάλυψε και φώναξε τους παραϊατρικούς νοσοκόμους».
Η οικογένεια διαπίστωσε ότι, ενώ η παροχή προσθετικών για τα πόδια ίσχυε στο βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας, η απλή έναρξη της διαδικασίας για την απόκτηση χεριού μπορεί να διαρκούσε δύο χρόνια. Ερεύνησαν τις πιθανότητες στον τομέα της ιδιωτικής περίθαλψης και διαπίστωσαν ότι θα κόστιζε πάνω από 350.000 ευρώ. Το βιονικό χέρι δημιουργήθηκε τελικά από την Covvi, μια εταιρεία στο Λιντς, ενώ τα άλλα εξαρτήματα για την προσθετική έχουν αναπτυχθεί στο εξωτερικό.
«Σκέφτηκα ότι θα συγκεντρώναμε μόνο 10.000 λίρες (11.650 ευρώ), αλλά τα χρήματα από εισφορές άρχισαν να ρέουν. Το σχολείο της κόρης μου διοργάνωσε μια πεζοπορία για να συγκεντρώσει χρήματα και όλοι ήταν τόσο γενναιόδωροι. Ακόμη και οι άνθρωποι που δώρισαν 2 λίρες με συγκίνησαν πολύ» λέει η Σάρα.
Από τότε που συγκέντρωσε τα χρήματα, η Ντε Λαγκάρντ δέχεται εκπαίδευση για τη σωστή χρήση της συσκευής. Μέχρι στιγμής εκπαιδεύεται στην κάμψη του βραχίονα και στην περιστροφή του καρπού. Το βιονικό χέρι επρόκειτο να τοποθετηθεί αυτή την εβδομάδα, αλλά μια καθυστέρηση με τον αγκώνα μετέθεσε τη διαδικασία προς τα τέλη του μήνα.
Τον Φεβρουάριο επέστρεψε στη δουλειά της και τον περασμένο μήνα παρακολούθησε ένα συνέδριο στη Ρώμη για να δώσει μια ομιλία για το ατύχημα. «Ηταν μεγάλη υπόθεση για μένα. Πετούσα με το αεροπλάνο μόνη μου διαρκώς, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά μετά το ατύχημα. Επρεπε να μάθω να γράφω με το αριστερό χέρι, αλλά προφανώς θα μπορώ να πληκτρολογώ και με δύο δάχτυλα του προσθετικού» εξηγεί.
«Μερικές φορές κοιτάζομαι στον καθρέφτη χωρίς το προσθετικό μου και μοιάζω σαν να έχω βγει από ταινία τρόμου. Νιώθω ακόμα πόνο και υπάρχουν στιγμές που ανησυχώ για το αν θα καταφέρω να βγάλω χρήματα, ή στιγμές που απλώς δεν αντέχω άλλο» εξομολογείται. «Ωστόσο, πρέπει να συνεχίσεις να προχωράς και εγώ απλώς προσπαθώ να είμαι δυνατή για τις κόρες μου. Ξέρω ότι είμαι απίστευτα τυχερή που είμαι ακόμα εδώ για αυτές».