Η Τζασίντα Αρντεν στην τελευταία δημόσια εμφάνισή της ως πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, στις 25 Ιανουαρίου. Στα έξι χρόνια που κυβέρνησε, μετέτρεψε το πολύ ιδιαίτερο ενδυματολογικό στιλ της σε πολιτικό όπλο | Hagen Hopkins/Getty Images
Θέματα

Τζασίντα Αρντερν: Οταν το γυναικείο στιλ γίνεται πολιτικό ατού

Η πρώην πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας και μαζί της μια νέα γενιά γυναικών πολιτικών, όχι μόνον απενοχοποιούν το προσωπικό ενδυματολογικό τους στιλ, αλλά μαθαίνουν και να το εργαλειοποιούν στην πολιτική τους καριέρα
Protagon Team

Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία θα θυμόμαστε για καιρό την Τζασίντα Αρντερν: Υπήρξε η πολιτικός που κατάφερε να περάσει η Νέα Ζηλανδία από την πανδημία χωρίς ιδιαίτερες απώλειες. Η πρωθυπουργός που χειρίστηκε με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία και επιτυχία δύο τραγικά γεγονότα – μαζικές δολοφονίες σε τζαμιά. Στα 37 της, υπήρξε μία από τους νεαρότερους πρωθυπουργούς που εξέλεξε ποτέ η χώρα της. Απέκτησε παιδί ενόσω βρισκόταν στη θέση αυτή και τελικά παραιτήθηκε όταν ένιωσε πως «φτάνει, ως εδώ ήταν».

Δεν είναι και λίγα έξι χρόνια στην εξουσία. Σε αυτά μπορούμε, όμως, να προσθέσουμε και κάτι ακόμη, ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή που όλο και περισσότερες γυναίκες αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας: η Αρντερν όχι απλώς απενοχοποίησε το πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό ενδυματολογικό στιλ της, αλλά το μετέτρεψε σε όπλο για την πολιτική καριέρα της, ανοίγοντας τον δρόμο για πολλές συναδέλφους της, τη νέα γενιά γυναικών στον πολιτικό στίβο.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο έκανε κάτι μάλλον ασυνήθιστο για αρχηγό κράτους: συμμετείχε σε μια επίδειξη μόδας. Περπάτησε στην πασαρέλα της επίδειξης World of Wearable Art, φορώντας μια κάπα πάνω από ένα μακρύ μπλε φόρεμα και ξυπόλυτη. Σύμφωνα με τους New York Times, έμοιαζε με «εξωγήινη ιέρεια από το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel», αλλά και σαν αυτό που έκανε να μην ήταν κάτι σπουδαίο.

Ηταν όμως. Διότι κατάφερε δύο πράγματα ταυτόχρονα: να τραβήξει την προσοχή και να δώσει το σήμα για την επανεκκίνηση ενός πολύ σημαντικού οικονομικού τομέα της Νέας Ζηλανδίας, μετά την πανδημία.

Φορώντας μαύρη μαντίλα μετά την πολύνεκρη επίθεση ενός Αυστραλού σε δύο τζαμιά τον Μάρτιο του 2019, η Αρντερν επέδειξε την αλληλεγγύη της προς τη μουσουλμανική κοινότητα (Lynn Grieveson – Newsroom/Getty Images)

Η Αρντερν είναι η πρώτη γυναίκα πολιτικός που κατά τη διάρκεια της θητείας της έδειξε να κατανοεί απόλυτα ότι η μόδα είναι ένα πολύ σημαντικό πολιτικό εργαλείο. Και τη χρησιμοποίησε ως τέτοιο, με τόση άνεση και ευκολία, που οι περισσότεροι δεν κατάλαβαν καν ότι το έκανε.

Η Αρντερν δεν είναι μόνη της σε αυτό: η φινλανδή πρωθυπουργός Σάνα Μαρίν, με τα δερμάτινα μπουφάν και τα τζιν της, αλλά και η αμερικανίδα βουλευτής Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ, με το κόκκινο κραγιόν και τους μεγάλους κρίκους, «φοράνε» με μεγάλη άνεση το δικό τους στιλ, απαλλαγμένες από το άγχος της πολιτικής «στολής» των προκατόχων τους. Η εποχή των πανομοιότυπων ταγέρ της Μάργκαρετ Θάτσερ και της Ανγκελα Μέρκελ, ή ακόμη και της Κάμαλα Χάρις, φαίνεται να τελειώνει.

Οι νέες αυτές πολιτικοί όχι μόνο δεν φοβούνται να διαφέρουν, αλλά δείχνουν να κατανοούν ότι στην εποχή της εικόνας το στιλ παίζει μεγάλο ρόλο και μπορεί να εργαλειοποιηθεί υπέρ τους. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για τις γυναίκες καριέρας που επί δεκαετίες ζούσαν με τον φόβο ότι θα στοχοποιούνταν αν φορούσαν κάτι «πολύ γυναικείο» και κατέληγαν κατά κανόνα να υιοθετούν μια παραλλαγή της ανδρικής στολής εργασίας.

Η Αρντερν φάνηκε από την αρχή της θητείας της, το 2017, ότι το «είχε πάρει αλλιώς». Εκανε την γκαρνταρόμπα σύμμαχό της και χρησιμοποίησε τη μόδα ως ένα μέσο σύνδεσης με τις εκλογικές της περιφέρειες, σε προσωπικό επίπεδο.

«Απέδειξε ότι οι γυναίκες σε ηγετικές θέσεις μπορούσαν να είναι προσιτές» λέει στους New York Times η Εμίλια Γουίκστεντ, σχεδιάστρια μόδας γεννημένη στη Νέα Ζηλανδία, της οποίας δημιουργία φορούσε η Αρντερν όταν επισκέφθηκε τον Μπόρις Τζόνσον, στο πρώτο ταξίδι της στη Βρετανία. «Και το έκανε εν μέρει μέσω των ρούχων της».

H Tζασίντα Αρντερν, φορώντας μια κάπα μαορί -σύμβολο δύναμης και σεβασμού- συνομιλεί με τη βασίλισσα Ελισάβετ στο δείπνο της Κοινοπολιτείας στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ, τον Απρίλιο του 2018 (Victoria Jones – WPA Pool/Getty Images)

Η Αρντερν, κατά τη διάρκεια της θητείας της φόρεσε σχεδόν αποκλειστικά δημιουργίες σχεδιαστών από τη Νέα Ζηλανδία, ακόμη και όταν φωτογραφήθηκε για την αμερικανική Vogue ή όταν η Μέγκαν Μαρκλ την επέλεξε για το εξώφυλλο της βρετανικής Vogue, αλλά και για εκείνο του περιοδικού Time.

Ορισε, δε, τους «νεοζηλανδούς σχεδιαστές» όσο το δυνατόν ευρύτερα, φορώντας μια παραδοσιακή φτερωτή κάπα των Μαορί kahu huruhuru –σύμβολο δύναμης και σεβασμού– στο δείπνο της Κοινοπολιτείας στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ το 2018, αλλά και με το φτερό που έφερε στην κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ τον Σεπτέμβριο, παραγγελία από τον μαορί σχεδιαστή Κίρι Νέιθαν. Οι συμβολισμοί της, σε δύο μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, ήταν ξεκάθαροι.

Προφανώς συμβολική ήταν και η εμφάνισή της με μαύρη μαντίλα, ώστε να δείξει την αλληλεγγύη της προς τη μουσουλμανική κοινότητα, όταν ένας Αυστραλός πυροβόλησε 51 άτομα σε δύο τζαμιά, στο Κράιστσερτς. Η μαντίλα, ένα τόσο ευαίσθητο και αμφιλεγόμενο ζήτημα, έγινε στην περίπτωσή της μια χειρονομία συμφιλίωσης.

Οταν, τον περασμένο Απρίλιο, άνοιξαν ξανά τα σύνορα της χώρας για τους Αυστραλούς, καθώς η πανδημία υποχωρούσε, και η Αρντερν εμφανίστηκε στο αεροδρόμιο για να τους υποδεχτεί, εξήγησε ότι είχε εσκεμμένα φορέσει ένα πράσινο φόρεμα, επειδή το πράσινο και το χρυσό είναι τα εθνικά χρώματα της Αυστραλίας. Το είπε γελώντας, αλλά αυτό δεν έκανε καθόλου φαιδρό το εγχείρημα.

Εξάλλου, αυτοσαρκαζόταν συχνά για τα ρούχα της. Το 2018 δήλωσε στο αμερικανικό περιοδικό New Yorker ότι φορούσε δύο ζευγάρια λαστέξ όταν εμφανίστηκε στο «The Late Show». Το 2020 δημοσίευσε στο Instagram ένα κοντινό πλάνο της με ροζ σακάκι και τη λεζάντα: «Γιατί παρατηρείς ότι έχεις λερωθεί με κρέμα μωρού ακριβώς τη στιγμή που δεν μπορείς να αλλάξεις ρούχα;».

Επίσης, κατά τη διάρκεια της καραντίνας είχε δημοσιεύσει μια άλλη φωτογραφία, με τη λεζάντα «τελειώνω τη βραδιά με το ίδιο φούτερ που φοράω για μέρες». Διότι η ταύτιση με το κοινό είναι για τους πολιτικούς ένα πολύ ισχυρό όπλο.