Tο θρυλικό VR6 σε τετράπορτη εκδοχή της 3ης γενιάς του Golf (1991 -1997). Λύκος με ένδυμα προβάτου |
Θέματα

Το τέλος του εξακύλινδρου VR6 της VW

Μετά από τριάντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια, ο θρυλικός κινητήρας του γκρουπ της Volkswagen πέρασε στην ιστορία. Gone but not forgotten
Γιάννης Κωνσταντόπουλος

Για όσους έχουν ωραίες βενζινοκίνητες αναμνήσεις, η 12η Δεκεμβρίου 2024 δεν ήταν και τόσο ευχάριση ημερομηνία. Και τούτο γιατί ανακοινώθηκε το τέλος της παραγωγής ενός μοτέρ που πορεύτηκε με το γκρουπ επί δεκαετίες. Τι έκανε κάποτε το μεγάλο ειδησεογραφικό «μπαμ»; Μα τι άλλο από την εμφάνιση ενός εξακύλινδρου μέσα σε ένα «απλό» Golf. Ήταν το 1991, στο Διεθνές Σαλόνι της Γενεύης, όταν εκείνη η έκδοση με το λογότυπο ‘’VR6’’ κοσμούσε πίσω δεξιά το δημοφιλές hatchback.

Για την ακρίβεια, η αρχική του τοποθέτηση ήταν σε εκείνο το κουπέ της εταιρείας τον καιρό εκείνο, το Corrado, καθώς επίσης και στο 3ης γενιάς Passat. Aχ, ωραία χρόνια, όχι όπως τώρα όλα με την πρίζα στο χέρι, ίδια και απαράλλαχτα.

To όμορφο κουπέ της εταιρείας, το Corrado, είχε πρωτοεμφανίσει τον V6 κινητήρα

Τότε, τα τετρακύλινδρα σύνολα ήταν -και παρέμειναν- κανόνας για τα περισσότερα αυτοκίνητα της κατηγορίας. Όμως η Volkswagen ήθελε να μεταφέρει τη βελούδινη, πιο ακριβή σε αίσθηση αύρα των δύο επιπλέον κυλίνδρων και των 2,8 λίτρων σε ένα, κατά βάση, μικρό αυτοκίνητο. Τότε, λοιπόν, απέδιδε 174 ίππους, μαζί με τη ροπή και τον αρχοντικό τρόπο λειτουργίας ενός V6, με μικρή περιεχόμενη γωνία. Από άποψη διαστάσεων, ήταν πολύ μαζεμένος. Κάτι ανάμεσα σε κλασικό V6 και εξακύλινδρο εν σειρά. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, αρκούνταν σε μία μόνο κυλινδροκεφαλή. Βλέπετε, οι μηχανικοί της εταιρείας είχαν κάνει τα δικά τους μαγικά για να μειώσουν το κατασκευαστικό κόστος.

Στα μετέπειτα χρόνια έτυχε να οδηγήσω διάφορες εκδόσεις του τιμημένου αυτού εξακύλινδρου. Ειδικά με το Golf R32 των 241 ίππων, ακόμη θυμάμαι εκείνο το κατέβασμα από τον εσωτερικό, αρκετά «τεχνικό» δρόμο Καλύβιων-Λαγονησίου, πριν στρωθεί με νέα άσφαλτο. Στο στάνταρ τετρακίνητο (4Motion) σασί, με το χαρακτηριστικό φιλικό «πάτημα» και την ευκολία να ρυθμίζεις την τροχιά, ο VR6 μετέδιδε ένα γενναιόδωρο πλατό ροπής, βαθύ ήχο και την αίσθηση πιο ακριβής κατασκευής. Εντάξει, με λίγο περισσότερο βάρος στον μπροστινό άξονα, αλλά, είπαμε, Golf ήταν αυτό, κομμένο και ραμμένο για να προσαρμόζεται εύκολα σε γλιστερή άσφαλτο, χασίματα και στροφές με αρνητική κλίση. Ζωντανή σύνδεση με Καλυβίων, γύρω στο 2003 και είσαι συντονισμένος.

Το Passat R36 εφοδιαζόταν με την πιο ισχυρή και πιο πρόσφατη εκδοχή του εξακύλινδρου συνόλου

Όχι ότι ο τιμημένος εξακύλινδρος στουμπώθηκε μόνο κάτω από το καπό του Golf. Λογής και λογής μοντέλα της VW τον είδαν στις προδιαγραφές τους. Και πού δεν μπήκε εντός της αυτοκρατορίας του Βόλφσμπουργκ; Από το Audi TT, το VW Phaeton, το Touareg και το Skoda Superb μέχρι και στη βασική έκδοση της Porsche Cayenne – με την τελευταία μάλλον να αποτελεί τον πτωχό συγγενή της γκάμας της. Στο αποκορύφωμα της απόδοσής του, ο VR6 έφτασε τους 300 ίππους. Πήγαινε γρήγορα, με απουσία κραδασμών και γεμάτες «μεσαίες». Στρωτά και χωρίς να υποκρίνεται ότι κυνηγάει περιπτώσεις τύπου BMW M3 και λοιπών άλλων κατηγοριών.

Το λογότυπο ‘‘VR6’’ στο πίσω δεξί φτερό του δυνατότερου, μέχρι τότε, Golf (Mk3). In memoriam

Στην πορεία, τα τούρμπο τετρακύλινδρα πήραν τη σκυτάλη, η Volkswagen για να στραγγίξει και το τελευταίο ευρώ απόσβεσης τον παραχώρησε σε κάποια μοντέλα της προορισμένα στην κινεζική αγορά (όπως τα VW Talagon και Audi Q6) και, τελικά, τέτοιες μέρες η ιστορική πορεία του «στενού» V6 έλαβε τέλος. Αν ποτέ τύχει να σταθείτε δίπλα σε κάποιο Golf με το σχετικό λογότυπο, στήστε αφτί. Ακούγεται διαφορετικά. Πηγαίνει ακόμα καλύτερα στην πράξη.