Πριν μερικά χρόνια, στα lifestyle περιοδικά κυκλοφορούσε το σουρεαλιστικό σενάριο για το πώς θα ήταν η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο. Η «απόλυτη», όπως ήταν ο επιθετικός προδιορισμός που επαναλαμβανόταν κάθε τρεις και λίγο, σαν μαϊντανός για ό,τι να ‘ναι. Ισως τα θυμάστε. Το «απόλυτο» σπίτι. Οι «απόλυτες» διακοπές. Το «απόλυτο» μπαρ. Το «απόλυτο» αρσενικό, και πάει λέγοντας. Η πρότασή τους ήταν η γυναίκα-κολλάζ. Πήραν, λοιπόν, τις ποδάρες της Τζούλια Ρόμπερτς (μπορεί και της δίμετρης Νάντια Αουερμαν), τα χείλη της Αντζελίνα Τζολί, τα μάτια της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, το μπούστο της Σοφία Λόρεν, τον ποπό της Σακίρα (ή μήπως της Τζένιφερ Λόπεζ;), τις γωνίες προσώπου της Κέιτ Μος, προσθέστε ό,τι σας κλικάρει περισσότερο, τα έβαλαν στο μίξερ του φότοσοπ και, voila, μόλις είχε βγει το απαύγασμα.
Ή μήπως όχι; Γιατί, παραδόξως, η τελική εικόνα δεν ήταν και τόσο «απόλυτη», τόσο τέλεια. Η γυναίκα-φαντασίωση ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Κάτι δεν κόλλαγε στη σύνθεση. Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επιβεβαίωση πως μπορεί να πάρεις τα καλύτερα υλικά αλλά, παρ’ όλα αυτά, η συνταγή να μη δέσει.
Η τελειότητα δεν υπάρχει, το έχει πει κι ο Νταλί, τσάμπα την κυνηγάς. Μιλώντας, λοιπόν, για αυτοκίνητα, πολλές φορές μπαίνουμε στο τριπ της φαντασίωσης. Αχ και να είχε το Toyota GR86 ένα τούρμπο. Aχ και να ήταν πιο συμμετοχικό ένα Golf GTi. Να μην ήταν τρικύλινδρο το GR Yaris, να έβγαινε ακόμη ένα δίθυρο Megane RS, να είχαν στάνταρ μπλοκέ οι BMW, να έβγαιναν ακόμη υδραυλικές κρεμαγιέρες, να ξανάβγαινε το Honda S2000, αχ και να μην είχαν πλέον ανεβεί οι τιμές στον Θεό.
Δυστυχώς, το τέλειο αυτοκίνητο δεν υπάρχει. Και φυσικά, σε μια εποχή ύφεσης και γενικού μαζέματος, δεν υπάρχουν και τα χρήματα. Αν, πάντως, ονειρεύεσαι μια GT3, μια 488, μια McLaren, καλό είναι να θυμάσαι πως στις περισσότερες περιπτώσεις κανένα από δαύτα δεν είναι για να μπαινοβγαίνεις στα στενά της πόλης. Πολύ φαρδιά, πολύ χαμηλά, πολύ άγχος μη γδάρεις καμιά ζάντα στα άπειρα φρεάτια της πόλης, περιορισμένη ορατότητα, «στόχος» παντού, το παρκάρεις και σιχτιρίζεις.
Είσαι έτοιμος για συνεχή σλάλομ στη Λαυρίου; Aδερφέ, δεν είναι για εκεί η Huracan. Αντίστοιχα, σε ταξίδι; Κάνε το Αθήνα-Θεσσαλονίκη με ένα καθαρόαιμο και θα βγεις χαζός από τη βαβούρα, την κούραση και ίσως δωράκι μια πιασμένη μέση. Εννοείται πως μέσα σε μία S-Class θα είσαι μακράν πιο ξεκούραστος και ατσαλάκωτος. Αμ, έλα μου που η τελευταία δεν έχει το σασπένς των προαναφερόμενων.
Επίσης, αντίστοιχα, τα SUV, ναι, αυτά που δεν πολυσυμπαθώ, φίλε βενζινοαίματε, είναι μια χαρά αυτοκίνητα για να βάζεις μέσα την οικογένεια και να κάνεις τη δουλειά. Βλέπεις από ψηλά τη ροή, δεν πολυσκάς για λακούβες και άλλα εγκληματικά της ασφάλτου, χωράνε όλα τα συμπράγκαλα, ζεις χωρίς άγχος. Για δοκίμασε να πας σουπερμάρκετ με Lotus Exige. Θα γελάνε και οι μπανάνες.
Ολο αυτό μου θυμίζει αυτό ακριβώς που έζησε κάποτε ο φίλος μου ο Νίκος με μια Carrera GTS, με εκείνον τον μονομπούλωνο τροχό που παρέπεμπε στις αγωνιστικές κατασκευές. Ολα ήταν ωραία και όμορφα μέχρι που έμεινε στο πουθενά, κάπου στα Σκόπια, επιστρέφοντας από Βέλγιο. Πού να βρεθεί σε βουλκανιζατέρ των Σκοπίων το ειδικό μονομπούλωνο κλειδί της Porsche για να αλλάξεις λάστιχο; Κάπως έτσι ήρθε οδικώς με τον γερανό, παρέα με τον φορτηγατζή στον δρόμο για Ελλάδα.Ασ’ τα να πάνε.
Η λύση είναι ένα δώρο εξ ουρανού, μια ανοιχτή επιστολή στον Αϊ-Βασίλη, κάτι τι σχετικό που δεν αφορά ένα, δεν αφορά δύο, αλλά μία λίστα ολόκληρη, ας πούμε ένα Top 5, των αυτοκινήτων που θα ήθελες να έχεις. Και επειδή, όπως είπαμε, δεν υπάρχει το τέλειο αυτοκίνητο, είναι πιο εφικτό (sic) το απόλυτο γκαράζ. Να, όπως αυτό που πόσταρε ο «Stig», ο συνήθης ύποπτος του τηλεοπτικού Top Gear, αυτές τις μέρες.
Οπως, ίσως, φαίνεται στη φωτό, η λίστα του περιλαμβάνει εκείνη την προσθιοκίνητη (και οδηγικά πολύ «μπροστά» από την εποχή της) Alfa Romeo Alfasud, το πιο ποθητό Subaru της τελευταίας τριακονταετίας, το 22B, την τελευταία, τετράλιτρη GT3 RS στο σασί της 997 (μακράν πιο αναλυτική σε αίσθηση από τη σημερινή 992, αλλά και πιο δύσκολη επίσης), την εντυπωσιακή Ferrari Testarossa και, τέλος, ένα από τα πιο αργά, λιτά και φθηνά αυτοκίνητα του περασμένου αιώνα, το χαρισματικά απλό και ευφυές Citroën 2CV. Εσύ ποια αυτοκίνητα θα έβαζες στο γκαράζ των ονείρων σου; Λέμε, τώρα…