Μία κυριολεκτικώς μελοδραματική έκφραση (της όπερας, δηλαδή) χρησιμοποίησε ο αρθρογράφος της Repubblica Πάολο Γκαριμπέρτι για να συνδέσει τα κορυφαία γεγονότα των ημερών: την τρίωρη συνάντηση των Σι και Μπάιντεν στο Μπαλί των G20 και την «ταυτόχρονη» συνάντηση δύο «αρχικατασκόπων» στην Αγκυρα, του Ναρίσκιν της ρωσικής μυστικής υπηρεσίας SVR και του Μπερνς της παγκοσμίως γνωστής CIA – το τρίτο και σκοτεινότερο σημαντικό γεγονός, η βομβιστική ενέργεια στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία το τουρκικό κράτος ενέπλεξε τους Κούρδους, δεν απασχόλησε τον αρθρογράφο.
Η φράση «πέτρινος καλεσμένος» έχει την ιστορία της στα λιμπρέτα της Δύσης από τον 15ο αιώνα και έπειτα, όμως χρησιμοποιήθηκε και στο ρωσικό μελόδραμα (που τη δανείστηκε από τον μεγάλο ποιητή και διηγηματογράφο Αλέξανδρο Πούσκιν). Υποδηλώνει την ύπαρξη φαντάσματος εντός αγάλματος, και κατ’ επέκταση σε κάποιον χώρο – εν προκειμένω, λοιπόν, στο άρθρο της Repubblica, το «φάντασμα» του Πούτιν πλανήθηκε στον χώρο, όπου τα είπαν σαν παλιόφιλοι ο κινέζος πρόεδρος με τον αμερικανό ομόλογό του. Ο Γκαριμπέρτι έγραψε ότι όχι μόνο παρίστατο στο προεδρικό τετ-α-τετ ο Πούτιν-φάντασμα, αλλά ότι «έκανε και πολύ θόρυβο». Πίσω από τα διαμειφθέντα, όπως εξήγησε, ανιχνεύεται ο Πούτιν.
Η συνάντηση Σι και Μπάιντεν χαρακτηρίστηκε από εξεζητημένη «εγκαρδιότητα», η οποία «προεβλήθη πάρα πολύ για να είναι απολύτως αυθεντική», και την ίδια ώρα πάνω-κάτω, στην Αγκυρα, οι Μπερνς και Ναρίσκιν συζήτησαν ως «ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ και της Ρωσίας, πρώτη φορά αφ’ ότου ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία».
Η ανάλυση του Ιταλού βασίστηκε στο γεγονός ότι «ο Μπερνς είναι ο έμπιστος του Μπάιντεν για τις δύσκολες αποστολές της εναλλακτικής διπλωματίας», άνθρωπος με γνώσεις για τον Πούτιν και τη Ρωσία, καθώς «μιλάει απταίστως τα ρωσικά και έχει διατελέσει πρεσβευτής στη Μόσχα από το 2005 έως το 2008». Το προειδοποιητικό μήνυμά του στον Ναρίσκιν αφορούσε τα ρωσικά πυρηνικά όπλα, όπως ήδη εγράφη, και την αμερικανική απάντηση. «Μπερνς και Ναρίσκιν συνεννοήθηκαν».
Το πόσο σημαντική θα καταστεί η συνάντηση των «αρχικατασκόπων», αυτό θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Προς το παρόν, πάντως, ο αρθρογράφος της Repubblica απαρίθμησε τρεις λόγους που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν. α) Το τάιμινγκ, δηλαδή η συγκυρία, χαρακτηρίζεται από τη ρωσική υποχώρηση και την «ανακατάληψη της Χερσώνας από τους Ουκρανούς», αμαχητί, βέβαια. β) Η επίσκεψη του Ζελένσκι στη Χερσώνα συνδέθηκε με τη δήλωσή του ότι «μπορεί να βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους του πολέμου». γ) Υποφώσκει η λάμψη από ένα μισάνοιχτο παράθυρο αμερικανορωσικής συνεργασίας. «Αυτή η απροσδόκητη μίνι Σύνοδος Κορυφής στην Αγκυρα κατέληξε να επισκιάσει και τη Σύνοδο στο Μπαλί, όπου Σι και Μπάιντεν συμφώνησαν να διαχειριστούν τον ανταγωνισμό, ώστε να αποτρέψουν τη σύγκρουση».
Ο Γκαριμπέρτι στάθηκε και στην έκφραση της σχετικής ανακοίνωσης «οι ηγέτες των δύο βασικών οικονομιών στον κόσμο»: έβγαλε, έτσι, το συμπέρασμα ότι «ο Πούτιν υποβιβάστηκε σε δύναμη δεύτερης κατηγορίας», παρά τον μετεωρισμό τού «φαντάσματός του» στο Μπαλί. Δύο τα κρατούμενα: «Για τις ΗΠΑ ο πραγματικός ανταγωνιστής τους είναι η Κίνα, και για την Κίνα η ‘‘άνευ ορίων φιλία’’ της με τη Ρωσία γίνεται σχέση υποταγής της Ρωσίας στην Κίνα».
Ο Ιταλός υπογράμμισε και τη σημασία που έχουν οι κοινές δεσμεύσεις της Κίνας και των ΗΠΑ κατά της χρήσης των πυρηνικών όπλων. Ωστόσο «οι Κινέζοι, στη δική τους δήλωση, δεν κάνουν καμία αναφορά στα πυρηνικά όπλα σε σχέση με την Ουκρανία – και σίγουρα δεν είναι ξεχασιάρηδες».
Στη σούμα του άρθρου του ο Γκαριμπέρτι ανέφερε ότι, κατόπιν όλων αυτών, «η υπερθέρμανση των σχέσεων ΗΠΑ και Κίνας έχει σβήσει σημαντικά», άρα «τα πράγματα άρχισαν να κρυώνουν» και το νερό άρχισε να κυλάει πάλι στο αυλάκι της παγκοσμιοποίησης. «Ο Πούτιν πρέπει να μετανιώσει που δεν πήγε στο Μπαλί, διότι, μετά την κατ’ ιδίαν συνάντηση των Μπάιντεν και Σι και μετά την προειδοποίηση του Μπερνς στον Ναρίσκιν, η απουσία του ‘‘τσάρου’’ δείχνει και τη διπλωματική αδυναμία του ύστερα από τη στρατιωτική ήττα του. Επειτα από το Μπαλί, ακόμη και η ‘‘απεριόριστη φιλία’’ του Πούτιν με τον Σι φαίνεται να εξαρτάται από τα συμφέροντα της Κίνας».