Ηταν στην πρώτη πανελλήνια δημοσιογραφική του Audi TT, μια φορά κι έναν καιρό, γύρω στο ’98, κάπου στην Πελοπόννησο. Μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα η πρώτη αρμάδα από εκείνο τα καμπυλωτά, μινιμαλιστικά, σέξι κουπέ που άλλαξαν την πορεία της γερμανικής εταιρείας. Μπορεί και γενικότερα στην κατηγορία.
Το Audi TT, αρχικά σε δύο εκδόσεις, μια προσθιοκίνητη με 180 ίππους και μια τετρακίνητη με 225, ήταν το αυτοκίνητο που δημοκρατικοποίησε το σπορ αμάξωμα. Ηταν σχετικά προσιτό, αρκετά γρήγορο, με κυβισμό (στα 1.8 λίτρα) φιλικό στο δαιμόνιο φορολογικό σύστημα, κόκπιτ από άλλο πλανήτη, εύκολο στο όριό του και τρομερά αποτελεσματικό ακόμα και στο βρεγμένο.
Νόμος: πολύς κόσμος έγινε μάγκας οδηγώντας ένα TT. Με εξαίρεση κάποια ατυχήματα που είχαν συμβεί όταν δεν είχε τοποθετηθεί ακόμη η πίσω φτερούγα που μείωνε τη θετική άνωση, το αυτοκίνητο ενέπνεε εμπιστοσύνη και φιλικότητα.
Ολα τα παραπάνω επενδεδυμένα με το πιο διαστημικό για την εποχή του σχήμα: ούτε ένα εκατοστό ευθείας, μόνο καμπύλες, μια κάψουλα-απότοκος της σχολής του Μπάουχαουζ, εργονομία, λειτουργικότητα στη φόρμα, τίποτα περιττό.
Τη συνέχεια μάλλον την ξέρετε. Το Audi TT έσπασε τα ταμεία. Εγινε αυτοκινητικό σύμβολο των ’90s, «χρυσή αγελάδα» για τη γερμανική εταιρεία και σημείο πίβοτ για τη μεταμόρφωσή της. Το TT τεμάχισε τη νεότερη ιστορία της Audi σαν τον Χριστό: σε προ και μετά ελεύσεώς του. Είχε τόση επιδραστικότητα στην εν γένει αγορά των σπορ κουπέ (αργότερα προστέθηκε και η roadster έκδοση), τόσο καταλυτικό ρόλο στην εικόνα της φίρμας και τόση αλληλουχία στο πώς άλλαξε την πορεία του ανταγωνισμού, που δικαίως θεωρείται αυτοκίνητο που σημάδεψε τις νεότερες δεκαετίες.
Αν ήταν τόσο οδηγοκεντρικό; Με τα δεδομένα της εποχής, ναι. Ακόμα και η πανέμορφη Alfa Romeo GTV με τη σοφιστικέ πίσω ανάρτηση και το μελωδικό V6 δυσκολευόταν να το ακολουθήσει σε ένα στριφτερό, κατηφορικό κομμάτι δρόμου. Η Audi είχε εφαρμόσει τη φιλοσοφία της ευκολίας, την προοδευτικότητα των αντιδράσεων στο όριο και το βατό της υπόθεσης ενός Golf σε μια σπορ συσκευασία.
Μέχρι τότε, άλλωστε, η κατηγορία δεν είχε και πολλούς εκπροσώπους, αφήνοντας το Audi TT να παίζει επί χρόνια μπάλα μόνο του. Οι Boxster ήταν πιο ακριβές, η BMW Z3 σαφώς κατώτερη στην πίεση, η Alfa άρχισε να παραπαίει σε πωλήσεις και το Audi TT, σε συνδυασμό με αυτό το τρομερό σε αντοχές και επιδεκτικό βελτιώσεων μοτέρ, άρχισε να κυριαρχεί.
Τη σκυτάλη πήραν οι επόμενες γενιές. Θυμάμαι ακόμα και την έκδοση ντίζελ, που επίσης είχα οδηγήσει στη νεότερη γενιά, ενώ στην κορυφή τα TTS και TT RS με τον εξαιρετικό πεντακύλινδρο που απογείωνε τις δυνατότητες. Να κατέβεις Ωρωπό με δαύτο; Δύσκολα σε πιάνει η συντριπτική πλειονότητα όσων κυκλοφορούν – και δεν αναφέρομαι σε Polo.
Πολλοί το ζήλεψαν αυτό το μοτέρ. Ομως η Audi είχε ήδη στην κατοχή της το «ύφασμα» από τα χρόνια του quattro και του WRC, με αποτέλεσμα να της είναι εύκολο να μεταγγίσει το ιδιαίτερο know how σε ένα αυτοκίνητο παραγωγής. Πεντακύλινδρο κόσμημα. Χωρίς βερμπαλισμούς, σκέτα νέτα.
Αν το δει κανείς συνολικά, η επιρροή του TT στα αυτοκινητικά πράγματα ήταν τεράστια, κυρίως στην πρώτη γενιά. Οταν δηλαδή η Audi αποφάσισε να βγάλει στην παραγωγή εκείνο το περίεργο κόνσπετ που είχε παρουσιαστεί στη Φρανκφούρτη, το 1995, με ελάχιστες τροποποιήσεις. Τότε, ελάχιστοι πίστεψαν πως τρία χρόνια αργότερα, το ’98, θα τολμούσε να το φέρει σχεδόν αυτούσιο στις εκθέσεις της διπλανής πόρτας.
Αντικειμενικά, λοιπόν, η επιδραστικότητα του TT ταυτίστηκε με εκείνη τη ριζοσπαστικότητα. Το λέω αυτό γιατί στη συνέχεια η εταιρεία «ακούμπησε» στο σίγουρο χαρτί της αρχικής φόρμας και οι επόμενες γενιές, ουσιαστικά, αποτέλεσαν μικρή εξέλιξή της – όχι κάτι τόσο επαναστατικό.
Αντίστοιχα, η εκλέπτυνση της σπορ οδήγησης ανέβηκε επίπεδο. Η λογική της Audi για ένα εύκολο, βατό, όχι και τόσο συμμετοχικό, είναι αλήθεια, κουπέ, άρχισε στα μάτια της βενζινοαίματης κοινότητας να μη διατηρεί τη γυαλάδα ενός πιο ακριβούς μηχανήματος οδήγησης. Για παράδειγμα, ενός Honda S2000 ή μιας Lotus Elise. Ή, τουλάχιστον, αυτό ίσχυσε για όσους μπορούσαν να εντοπίσουν τις λεπτές «κόκκινες» γραμμές που διαχωρίζουν κάποιο δυνατό ή γρήγορο αυτοκίνητο από ένα αναλυτικό ως αίσθηση ή τεχνικό οδηγικά.
Με αυτά και με εκείνα, η Audi έχει προ πολλού ανακοινώσει ότι το Audi TT όπως το ξέρουμε, ουσιαστικά έχει ολοκληρώσει την πορεία του. Μένει το τελείως τυπικό. Εξ ου και, χάριν αποχαιρετισμού, μάζεψε τα όμορφα TT της στο Nησί του Μαν, εκεί όπου γίνεται ο θρυλικός (και στατιστικά θανατηφόρος) αγώνας μοτοσικλετών «ΤΤ». Από όπου και οι φωτογραφίες που βλέπετε. Κύκνειο άσμα με καμπύλες.