O Γιαΐρ Ρόζενμπεργκ, αρθρογράφος στην ιστοσελίδα του περιοδικού The Altantic και μελετητής του αντισημιτισμού, παραδέχεται πως ούτε και ο ίδιος μπορούσε να προβλέψει αυτό που συνέβη:
Το Σάββατο 7/10 «περίπου 1.500 τρομοκράτες δολοφόνησαν μωρά στις κούνιες τους, γονείς μπροστά στα παιδιά τους και παιδιά μπροστά στους γονείς τους. Εκαψαν ζωντανές ολόκληρες οικογένειες. Αποκεφάλισαν και ακρωτηρίασαν τα θύματά τους. Φορούσαν κάμερες σώματος και κατέγραφαν την καταστροφή σαν να επρόκειτο για βιντεοπαιχνίδι. Εκτέλεσαν μια γιαγιά στο σπίτι της και ανέβασαν το βίντεο στη σελίδα της στο Facebook.
»Στόχευαν σκόπιμα δημοτικά σχολεία. Απήγαγαν νήπια και έναν επιζώντα του Ολοκαυτώματος. Περιέφεραν μια κακοποιημένη, γυμνή γυναίκα στους δρόμους της Γάζας σαν τρόπαιο. Συνολικά, δολοφόνησαν περισσότερους από 1.300 Ισραηλινούς, σχεδόν όλους αμάχους, και απήγαγαν περίπου 150 άλλους, συμπεριλαμβανομένων μωρών και ηλικιωμένων. Ο αριθμός των νεκρών συνεχίζει να αυξάνεται καθώς τα σωστικά συνεργεία ανακτούν περισσότερα λείψανα και συναρμολογούν τα διαμελισμένα πτώματα για την αναγνώρισή τους».
Ωστόσο, συνεχίζει, όλα τα σημάδια ήταν εκεί. Απλά κανένας δεν τα «έβλεπε»:
♦ Το 2014 το Vanity Fair αποκάλυψε το σχέδιο για την τρομοκρατική εισβολή στο Ισραήλ μέσα από τις σήραγγες της Γάζας με βάση μαρτυρίες αξιωματούχων των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Το ρεπορτάζ περιέγραφε ένα εξελιγμένο σχέδιο της ισλαμιστικής τρομοκρατικής ομάδας για τη δολοφονία και την απαγωγή Ισραηλινών στα σύνορα με τη Γάζα. Σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν υπόγειες σήραγγες για να φτάσουν κοντά σε θύλακες αμάχων κατά την εβραϊκή Πρωτοχρονιά (Ρος Ασανά). Κάποιοι θεώρησαν τότε ότι ίσως ήταν ένα σενάριο που επινόησαν οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες για να δικαιολογήσουν τα δικά τους συνεχώς εντεινόμενα αντίμετρα.
Ετσι, όπως τονίζει ο Ρόζενμπεργκ, τα χρόνια πέρασαν, οι σήραγγες σταδιακά εντοπίστηκαν και μπλοκαρίστηκαν και επικράτησε το συμπέρασμα ότι οι σκεπτικιστές είχαν δίκιο: μια τέτοιου είδους επίθεση ήταν υπερβολικό να τη φοβάται κανείς, ακόμη και από τη Χαμάς.
«Εκανα λάθος» παραδέχεται και ο ίδιος ο αρθρογράφος του The Atlantic. «Την περασμένη εβδομάδα η Χαμάς εκτέλεσε κάτι που έμοιαζε αρκετά με την επίθεση στα σύνορα της Γάζας που είχε σχεδιάσει χρόνια πριν». Αντί για τα υπόγεια τούνελ την ημέρα του Ρος Ασανά, εισέβαλε από το έδαφος σε μια άλλη εβραϊκή γιορτή, το Σιμτσάτ Τορά.
Πριν την 7η Οκτωβρίου, συνεχίζει ο ίδιος, «υπήρχε συναίνεση ότι η Χαμάς ήταν κατά κύριο λόγο ένας ορθολογικός παράγοντας με τον οποίο μπορούσε να γίνει λογική συζήτηση». Οι πιο σκληροί, τα λεγόμενα «γεράκια», θεωρούσαν πως, παρότι η ομάδα ήταν ένας αντισημιτικός πληρεξούσιος του Ιράν, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μέσω πολιτικών και οικονομικών κινήτρων. Για τους πιο διαλλακτικούς, τα λεγόμενα «περιστέρια», η Χαμάς ήταν ένα οιονεί νόμιμο κίνημα εθνικής αντίστασης με περιστασιακές εξάρσεις βίας, που είχαν απλώς ως στόχο να τραβήξουν την προσοχή στον αγώνα του.
«Οι διαδοχικές κυβερνήσεις Νετανιάχου και οι αξιωματούχοι ασφαλείας πέρασαν τα τελευταία χρόνια αίροντας τους οικονομικούς περιορισμούς στον θύλακα, χορηγώντας χιλιάδες άδειες εργασίας στους κατοίκους της Γάζας και μεταφέροντας εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια του Κατάρ στη Χαμάς με αντάλλαγμα –όπως πίστευαν– τη σχετική ησυχία» σημειώνει ο αρθρογράφος του The Atlantic.
♦ Ενα ακόμη σημάδι που έδειχνε, κατά τον Ρόζενμπεργκ, τι ερχόταν, αλλά αγνοήθηκε, ήταν όσα περιγράφει ο καταστατικός χάρτης της Χαμάς. Δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 1988 και ξεκαθαρίζει ότι η οργάνωση αντιτίθεται στην ύπαρξη του Ισραήλ με οποιονδήποτε τρόπο. Πρόκειται, επισημαίνει, για ένα «αμάλγαμα των χειρότερων αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας της σύγχρονης εποχής», αναφέρει ότι «δεν υπάρχει καμία λύση για το Παλαιστινιακό πέρα από την Τζιχάντ (τον ιερό πόλεμο)» και προβλέπει την ίδρυση μιας ισλαμικής δημοκρατίας στην Παλαιστίνη, που θα αντικαταστήσει το Ισραήλ.
Σύμφωνα με τη Χαμάς, οι Εβραίοι ήταν «πίσω από τη Γαλλική Επανάσταση, την Κομμουνιστική Επανάσταση και “τις περισσότερες από τις επαναστάσεις που ακούσαμε και ακούμε”, καθώς και τους Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Ο χάρτης κατηγορεί το Ισραήλ ότι «επιδιώκει να καταλάβει ολόκληρο τον κόσμο» και αναφέρει ως απόδειξη το διαβόητο και πλέον διαδεδομένο αντισημιτικό κείμενο, τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», ένα ρωσικό μύθευμα που ισχυρίζεται ότι αποκαλύπτει μια παγκόσμια εβραϊκή συμμορία, θυμίζει ο Ρόζενμπεργκ.
«Το Ισραήλ θα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι το Ισλάμ να το εξαφανίσει» δηλώνει η Χαμάς στο δόγμα της, προσθέτοντας ότι «οι λεγόμενες ειρηνικές λύσεις και οι διεθνείς διασκέψεις έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές του Ισλαμικού Κινήματος Αντίστασης». Το 2017, η οργάνωση δημοσίευσε έναν νέο χάρτη, αλλά αρνήθηκε επιδεικτικά να αποκηρύξει τον αρχικό. Αυτό, κατά τον αρθρογράφο του The Atlantic, ήταν ένα ξεκάθαρο τέχνασμα «που κάποιοι αξιοσέβαστοι παρατηρητές, ωστόσο, πήραν τοις μετρητοίς». Νόμισαν δηλαδή ότι οι παλιές αντισημιτικές διακηρύξεις έπαψαν να ισχύουν.
Ο Ρόζενμπεργκ υποστηρίζει ότι η Χαμάς έκανε γνωστές τις προθέσεις της όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη, καθώς πριν ακόμη πάρει τον έλεγχο της Γάζας «στόχευε σκόπιμα εβραίους πολίτες για μαζικές δολοφονίες, εκτελώντας δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον εμπορικών κέντρων, νυχτερινών κλαμπ, εστιατορίων, λεωφορείων, εορταστικών συγκεντρώσεων και πολλών άλλων μη στρατιωτικών στόχων». Ενώ από τότε που η ομάδα ανέλαβε την εξουσία στη Γάζα, έχει εκτοξεύσει χιλιάδες ρουκέτες σε κοντινές πόλεις εναντίον αμάχων.
«Υπάρχουν καταφύγια στη Γάζα»
Ο αρθρογράφος αμφισβητεί τη διαδεδομένη εντύπωση ότι στη Γάζα δεν υπάρχουν καταφύγια για να προστατευθεί ο άμαχος πληθυσμός. «Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να έχετε διαβάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Γάζα διαθέτει όντως υπόγεια καταφύγια. Απλώς χρησιμοποιούνται για τη στέγαση μαχητών της Χαμάς, για επιχειρήσεις λαθρεμπορίου και ως κρύπτες όπλων. Οχι για την προστασία των αμάχων» σημειώνει ο Ροζενμπεργκ.
Προσθέτει ότι η τρομοκρατική οργάνωση αποθήκευε όπλα ακόμη και σε σχολεία των Ηνωμένων Εθνών, σκάβοντας σήραγγες κάτω από αυτά. Παράλληλα, κατέπνιγε κάθε διαφωνία στο έδαφος της Γάζας. Προφανώς και δεν έχει διεξάγει εκλογές από το 2006, ενώ το 2020, όταν ο ακτιβιστής για την ειρήνη στη Γάζα, Ραμί Αμάν, πραγματοποίησε δίωρη κλήση μέσω Zoom με ισραηλινούς αριστερούς, η Χαμάς τον έριξε στη φυλακή για έξι μήνες, τον βασάνισε και τον εξανάγκασε να χωρίσει τη γυναίκα του.
Ο Ροζενμπεργκ συνοψίζει το επιχείρημά του στο The Atlanctic με τα εξής: «Με απλά λόγια, αυτό που έκανε η Χαμάς πριν από δύο Σαββατοκύριακα δεν συνιστά απόκλιση από το παρελθόν της, αλλά το φυσικό αποκορύφωμα των δεσμεύσεών της». Και όπως πολλοί ακόμη αρθρογράφοι και διανοητές μέσα και έξω από το Ισραήλ, τονίζει ότι ο πρωθυπουργός της χώρας Μπενιαμίν Νετανιάχου, παρά τις λεκτικές διαβεβαιώσεις, «παρέβλεψε τη σοβαρότητα της γενοκτονικής απειλής που αναπτυσσόταν δίπλα του».
«Σήμερα», συνεχίζει, «μέσα στις στάχτες της χειρότερης αντιεβραϊκής βίας μετά το Ολοκαύτωμα, ορισμένοι αναλυτές έχουν παραδεχτεί το λάθος τους» να παρουσιάσουν τη Χαμάς «ως μια ορθολογική ομάδα αντίστασης». Κλείνοντας στο άρθρο του, ο Ρόζενμπεργκ υπογραμμίζει ότι ακριβώς αυτή η άρνηση να αποσυνδεθεί «ο αντιεβραϊκός σαδισμός της Χαμάς από τη νόμιμη υπόθεση του παλαιστινιακού εθνικισμού» απειλεί το εγχείρημα και αποδυναμώνει τη στήριξή του.