Τo Seat Leon -μιλάω για το δεύτερης γενιάς, το εικονιζόμενο- ήταν στην Ελλάδα ένα πολύ πετυχημένο εμπορικά αυτοκίνητο. Στη δε έκδοση Cupra, όπως λέγονταν τότε οι γρήγορες εκδόσεις της Seat, ήταν κάτι σαν το μεσογειακό hot hatch. Θα το ‘λεγες και κάτι σαν το Golf GTi σε πιο φτηνή εκδοχή του. Ναι, δεν είχε το φινίρισμα του Golf (ως γνωστόν, αμφότερα ανήκουν στο ίδιο γκρουπ της VW), ούτε την αίγλη του. Όμως, ακόμα και στην πιο προσιτή εκδοχή της γκάμας, με εκείνο το γλυκό, οκταβάλβιδο, ροπάτο από χαμηλά μοτεράκι, ήταν μια χαρά – εκτός ίσως από το ότι σκόπιμα η «μαμά» γερμανική εταιρεία κρατούσε την ισπανική σε «υποφωτισμένο» ρόλο.
Ωστόσο, μάλλον ελάχιστοι θα θυμούνται μία ειδική έκδοση, τη Cupra K1, που κατασκευάστηκε σε μόλις 450 αντίτυπα, τα οποία και διατέθηκαν αποκλειστικά στη βρετανική αγορά μεταξύ 2008 και 2009. Τι την έκανε να ξεχωρίζει; Όχι κάτι συγκλονιστικό, εδώ που τα λέμε. Είχε ανασχεδιασμένους, πιο επιθετικούς προφυλακτήρες, πλαϊνές «ποδιές», μία χρωμιωμένη εξάτμιση που έβγαινε από το κέντρο, ένα σηματάκι με τον κωδικό ‘’Κ1’’ και τελειώσαμε. Βασικά, ήταν ένα διακριτικό body kit που το έκανε να διαφοροποιείται ελαφρώς αλλά να τονίζει εντόνως την αυτοπεποίθηση μερικών κατόχων που είχαν την αυταπάτη ότι οδηγούσαν κάτι ξεχωριστό. Συχνό το τρικ στις αυτοκινητοβιομηχανίες όταν δεν θέλουν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη χωρίς να εμπλακούν σε μηχανολογικές διαφοροποιήσεις. Άλλωστε, κάτω από το καπό του K1 υπήρχε και πάλι εκείνο το μηχανολογικό διαμάντι της εποχής. Ο δίλιτρος, τουρμπάτος τετρακύλινδρος με απόδοση 240 ίππων κινητήρας που έκανε σχεδόν τα πάντα σε συνθήκες γρήγορης οδήγησης. Άσχετο, αλλά φήμες λένε πως το tuning έκανε μεγάλες μπίζνες γύρω από τον TSI της Volkswagen που μεταγγιζόταν και στους Ισπανούς.
Πού είναι το περίεργο της είδησης, λοιπόν; Ότι με κάποια χρονοκαθυστέρηση και χωρίς τότε, στην εποχή του, το Κ1 να έχει χαρακτηριστεί ως έκδοση περιορισμένης παραγωγής, η εταιρεία αποφάσισε τώρα, για την ακρίβεια με την επέτειο δεκαπέντε ετών των Cupra, να το χαρακτηρίσει ως τέτοιο. Μάλιστα, στις 23 Οκτωβρίου, σε συνεργασία με τους Pistonheads, την ενδιαφέρουσα και οδηγοκεντρικής προσέγγισης βρετανική πλατφόρμα, ετοιμάζει και ένα σχετικό event, στα κεντρικά της εταιρείας, στην Αγγλία. Εκεί, λέει, θα μαζευτούν ιδιοκτήτες των Cupra K1 και θα τους δοθεί μία ειδική πιστοποίηση, τη λένε ‘’Authenticity Pack’’. Πλέον το μοντέλο θα χαρακτηρίζεται ως έκδοση περιορισμένη παραγωγής.
Συγγνώμη κιόλας, αλλά μου κάνει λιγότερο ως κίνηση ουσίας και περισσότερο ως προσπάθεια «γέφυρας» μεταξύ παραδοσιακών κατόχων των Cupra και της σημερινού στάτους-κβο. Αυτού, δηλαδή, που τα Cupra πλέον δεν είναι ειδικές εκδόσεις της Seat αλλά αυτόνομο μπραντ. Για να ‘μαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι να έχει επαναληφθεί συχνά ένα μοντέλο μαζικής παραγωγής να ανακηρύσσεται μεταχρονολογημένα ως συλλεκτικό. Χλωμό. Πόσο μάλλον για μια έκδοση που ελάχιστοι θυμούνται πέραν κάποιων πιστών της μάρκας από το 2008.
Το ηθικό δίδαγμα είναι πως το μάρκετινγκ ψάχνει και βρίσκει πατέντες για να τονώνει το ενδιαφέρον, να συσπειρώνει πελάτες και να συνδέει εμπειρίες από το χθες με το σημερινό εμπορικό παρόν. Έστω και αν χρειάζεται να ανοίξουν τα συρτάρια για να δοθεί ένα πιστοποιητικό αυθεντικότητας για κάτι που και το ίδιο το εργοστάσιο δεν είχε σκεφτεί να κάνει με ένα μοντέλο στα χρόνια που αυτό ήταν επίκαιρο. Και όχι κατόπιν εορτής.