Την επόμενη φορά που ένα κουτάβι θα σας κοιτάξει με τα μεγάλα, υγρά και εκφραστικά του μάτια, γυρίστε του το κεφάλι. Γιατί; Διότι εδώ και 33.000 χρόνια εξελίσσεται, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τα ανθρώπινα συναισθήματα και να τα χειραγωγήσει προς όφελός του.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει επιστημονική μελέτη, στην οποία φάνηκε ότι το βλέμμα του κουταβιού μπορεί να προκαλεί την αγάπη και συμπόνια του ανθρώπου, όμως από πίσω από αυτό δεν κρύβεται απολύτως κανένα συναίσθημα. Το μόνο που υπάρχει, είναι το ένστικτο της επιβίωσης.
Οι ενδείξεις για τον «κακό χαρακτήρα» του κουταβιού, βρέθηκαν στον πρόγονό του, τον λύκο, και άρχισαν να εξελίσσονται από τότε που ο σκύλος εξημερώθηκε από τον άνθρωπο, δηλαδή από τη λίθινη αποχή.
Οπως προέκυψε από την ανατομική ανάλυση, τα σκυλιά έχουν αναπτύξει μικρούς μύες γύρω από τα μάτια τους, που τους επιτρέπουν να ανατείνουν το άνω βλέφαρο (σηκώνουν τα φρύδια) σε συγκεκριμένα σημεία ξεχωριστά. Οι λύκοι δεν έχουν αντίστοιχη ανατομία.
Το βλέμμα που προκύπτει από την κίνηση των μυών γύρω από τα μάτια, θυμίζει πολύ τον τρόπο που κοιτούν τα βρέφη, όπως έχει προκύψει από προηγούμενες μελέτες. Επίσης, μπορούν με τους συγκεκριμένους μύες να σηκώσουν μόνο το σημείο στα φρύδια που βρίσκεται πάνω από τη μουσούδα. Ενα σημείο που σηκώνεται στο ανθρώπινο πρόσωπο, μόνο όταν είμαστε στενοχωρημένοι και ετοιμαζόμαστε να βάλουμε τα κλάματα.
Ως εκ τούτου, τα σκυλιά που δεν είναι καθόλου ανεξάρτητα ζώα, έχουν δημιουργήσει εξελικτικά το βλέμμα του στενοχωρημένου νεογέννητου, ώστε να αγγίζουν τη συνείδηση του ανθρώπου, για να τα πάρει αγκαλιά και να τα φροντίσει.
Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι ποτέ δεν έχουμε δει άσχημο κουτάβι. Είναι όλα όμορφα και χαριτωμένα. Μέχρι την ηλικία που θα μπορούν να επιβιώσουν μόνα τους ή σε αγέλη, δηλαδή όταν θα είναι περίπου 10 μηνών, τα σκυλιά είναι από τα πιο αξιολάτρευτα ζώα του πλανήτη.
«Η συγκεκριμένη εξέλιξη των σκύλων είχε ξεκινήσει πριν από 35.000 χρόνια και ήταν ραγδαία. Κάτι που σήμαινε την ανάγκη τους για κοινωνική αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο», υπογραμμίζει Αν Μοάροου από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.
Ο σκύλος είναι ένα από τα πιο οικεία στον άνθρωπο κατοικίδια ζώα. Εχει υμνηθεί για την έμφυτη τάση του να δέχεται τον άνθρωπο ως ηγετικό μέλος της αγέλης και να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά. Μάλιστα έχουν αναφερθεί περιπτώσεις σκύλων που θυσιάστηκαν για το «αφεντικό» τους, στην προσπάθειά τους να το προστατεύσουν.