| Shutterstock
Θέματα

Οι Διδυμίδες κάνουν την τελευταία εμφάνισή τους για φέτος

Κορυφώνεται το βράδυ της Τετάρτης η βροχή των πεφταστεριών που θα είναι ορατή και από την Ελλάδα - Για να είναι το φαινόμενο ορατό θα πρέπει ο παρατηρητής να βρίσκεται σε σημείο όπου ο ουρανός είναι καθαρός
Protagon Team

Οσοι βρεθούν αργά το βράδυ της Τετάρτης σε μια περιοχή μακριά από τα δυνατά φώτα των πόλεων, καλό είναι να στρέψουν το βλέμμα τους προς τον ουρανό. Γύρω στα μεσάνυχτα, ένα μοναδικό θέαμα θα γίνει ορατό από κάθε σημείο της Γης, αλλά ευκρινέστερα από το Βόρειο Ημισφαίριο.

Αν, λοιπόν, δεν υπάρχει συννεφιά, θα μπορέσουμε και εμείς στην Ελλάδα να δούμε μια βροχή από περίπου 150 πολύχρωμους μετεωρίτες/ώρα, τους Διδυμίδες, οι οποίοι κάνουν την τελευταία εμφάνισή τους για φέτος.

Οι Διδυμίδες, που συνήθως διαρκούν από τις 7 έως τις 17 Δεκεμβρίου, παράγουν, μαζί με τις Περσείδες του Αυγούστου, τα εντυπωσιακότερα «πεφταστέρια» μέσα στο έτος.

Οι Διδυμίδες αποκαλούνται από τους ειδικούς «βασιλιάδες» των διαττόντων, καθώς μπορούν να «παράγουν» 60 έως 120 φωτεινά και συχνά πολύχρωμα πεφταστέρια την ώρα, δηλαδή ένα έως δύο το λεπτό, σε διάφορα σημεία του νυχτερινού ουρανού, και όχι μόνο από μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τα μετέωρά τους κινούνται σχετικά αργά σε σχέση με άλλες βροχές διαττόντων, με ταχύτητα περίπου 35 χλμ. το δευτερόλεπτο, γεγονός που τα καθιστά πιο θεαματικά (τα μετέωρα των Περσείδων κινούνται με περίπου διπλάσια ταχύτητα).

Οι Διδυμίδες έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους το 1862 και έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου φαίνεται να προέρχονται. Αντίθετα με άλλες βροχές διαττόντων, η προέλευσή τους δεν είναι η ουρά κάποιου κομήτη, αλλά μάλλον ο μυστηριώδης αστεροειδής 3200 Φαέθων, που ανακαλύφθηκε το 1982 από τη NASA και θεωρείται ένας πρώην κομήτης που έχασε την ουρά του.

Ο Φαέθων, διαμέτρου περίπου πέντε χλμ., ακολουθεί μια άκρως ελλειπτική τροχιά, η οποία κάθε περίπου ενάμιση χρόνο τον φέρνει κοντύτερα στον Ηλιο από κάθε άλλο γνωστό αστεροειδή. Το αποτέλεσμα είναι ότι, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα, «καίγεται» από την ηλιακή ακτινοβολία, καθώς η επιφανειακή θερμοκρασία του φθάνει τους 700 βαθμούς Κελσίου. Ετσι, παράγει νέες εκροές σκόνης, τις Διδυμίδες, όταν τα μετέωρα αυτά εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας. Οπως συμβαίνει σε κάθε βροχή διαττόντων, για να είναι η βροχή αυτή ορατή θα πρέπει ο παρατηρητής να βρίσκεται σε σημείο όπου ο ουρανός είναι καθαρός από νεφώσεις και με όσο το δυνατόν λιγότερη αστική φωτορύπανση.