Το Ισραήλ θα απαντήσει στην Τεχεράνη μετά την επίθεση που δέχθηκε το Σαββατο 13/4. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ προσπάθησαν στην αρχή να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη για να μην οδηγηθούμε σε νέα κλιμάκωση με άγνωστες συνέπειες για τη Μέση Ανατολή και την παγκόσμια οικονομία.
Φαίνεται ωστόσο ότι το καλύτερο που μπορούν να πετύχουν οι Αμερικανοί είναι να περιορίσουν την κλίμακα της «εκδίκησης» του Τελ-Αβίβ. Ενώ, όπως έχει ήδη κάνει γνωστό η Τεχεράνη, το οποιοδήποτε χτύπημα θα οδηγήσει σε νέα ενέργεια από την πλευρά της.
Μια άμεση αντίδραση του Τελ-Αβίβ φέρεται να ματαιώθηκε μετά από πιέσεις του αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν και όπως όλα δείχνουν το Ισραήλ θα αναγκαστεί να δράσει μόνο του. Οι ΗΠΑ -ο πιο πιστός σύμμαχός του- έχουν δηλώσει ότι δεν θα υποστηρίξουν μια άμεση επίθεση στο Ιράν.
Περιμένοντας με αγωνία όσα θα φέρουν οι επόμενες ημέρες, το ερώτημα «πώς θα ανταποδώσει το Ισραήλ» είναι το αντικείμενο του ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Telegraph που στέκεται σε συγκεκριμένους στόχους και σε συγκεκριμένα όπλα.
Οι επιλογές και το επίπεδο ρίσκου που τις συνοδεύει κυμαίνονται από ένα ανοιχτό χτύπημα στο εσωτερικό του Ιράν έως τη στόχευση των πληρεξουσίων του εκτός της ιρανικής επικράτειας:
Στόχοι στο εσωτερικό του Ιράν
Μέσα στο ίδιο το Ιράν, γράφει η Telegraph, το Ισραήλ θα μπορούσε να πλήξει διάφορους στόχους, ιδιαίτερα εκείνους στον στρατιωτικό τομέα οι οποίοι συνδέονται με το διαβόητο Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC).
Υποψήφιος στόχος: Πυρηνικές εγκαταστάσεις. Το Τελ-Αβίβ, όπως εκτιμάται από τη βρετανική εφημερίδα, θα μπορούσε να διαταράξει και να παρεμποδίσει με ισχυρό βομβαρδισμό τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν, στοχεύοντας σε διάφορες εγκαταστάσεις και πυρηνικούς επιστήμονες. «Πιθανότατα διαθέτει πολύ ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Τεχεράνης. Το Ιράν πιστεύεται ότι έχει αυξήσει το συνολικό του απόθεμα εξαιρετικά εμπλουτισμένων πυρηνικών καυσίμων που αρκούν για περίπου τρία ατομικά όπλα», σημειώνει η Telegraph.
Επομένως, μια επιλογή είναι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις, οι οποίες ελέγχονται από το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC). Αλλωστε, όπως αναφέρουν δυτικοί αναλυτιές, μια πυρηνικά εξοπλισμένη Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι και θα είναι μια υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και τους περιφερειακούς συμμάχους τους.
Προτιμώμενο όπλο: Μια επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις θα μπορούσε να προέλθει από μια βομβαρδιστική επιδρομή των προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών F-35. Το Ισραήλ θα μπορούσε επίσης να επιτεθεί και να δολοφονήσει ανώτερους αξιωματικούς του IRGC, κάτι που έχει κάνει και στο παρελθόν.
Και πάλι οι δυτικοί αναλυτές πιστεύουν, σύμφωνα με την Telegraph, πως οποιοσδήποτε στρατιωτικός που είναι υπεύθυνος για την ενορχήστρωση επιθέσεων ή την καθοδήγηση διαφόρων ομάδων πληρεξουσίων κατά του Ισραήλ θα μπορούσε να βρίσκεται σε λίστα θανάτου. Η δολοφονία των ανώτερων διοικητών θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με όπλα ακριβείας που εκτοξεύονται από μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Υποψήφιος στόχος: Εργοστάσια όπλων και drone Shahed. Η στόχευση των εργοστασίων όπλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών αλλά και των γραμμών εφοδιασμού τους θα μπορούσε να είναι ένας άλλος τρόπος για να μπλοκάρει το Ισραήλ τις ιρανικές δυνατότητες στο μέλλον, ειδικά αν καταφέρει να σταματήσει ή να αναστείλει την παραγωγή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Shahed. Τα drones του Ιράν έχουν χρησιμοποιηθεί από τη Ρωσία στη συνεχιζόμενη εισβολή της στην Ουκρανία. Επομένως μια επίθεση θα μπορούσε να καθυστερήσει ή να επιβραδύνει τις στρατιωτικές ικανότητες του Ιράν, υπογραμμίζει η βρετανική εφημερίδα.
Προτιμώμενο όπλο: Η εξουδετέρωση μιας εγκατάστασης παραγωγής όπλων ή μη επανδρωμένων αεροσκαφών θα απαιτούσε πιθανότατα μια μεγάλη βομβαρδιστική επιδρομή με τη χρήση μαχητικών αεροσκαφών ή πυραύλων κρουζ μεγάλου βεληνεκούς.
Υποψήφιος στόχος: Διυλιστήρια πετρελαίου. Το Ισραήλ θα μπορούσε επίσης να στοχεύσει ιρανικά περιουσιακά στοιχεία, καθώς τα έσοδα από το πετρέλαιο στηρίζουν την οικονομία του Ιράν παρά τις πολυάριθμες διεθνείς κυρώσεις.
Προτιμώμενο όπλο: Αυτό θα μπορούσε να γίνει με σαμποτάζ στο έδαφος, μέσω αεροσκαφών ή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Ωστόσο η Telegraph εκτιμά ότι η τελευταία δεν είναι η πιο στρατηγική επιλογή καθώς δεν είναι ο πιο άμεσος τρόπος ώστε το Ισραήλ να γονατίσει τις στρατιωτικές ικανότητες του Ιράν. Θα προκαλούσε επίσης αστάθεια στις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου, η οποία θα μπορούσε να αναστατώσει τους δυτικούς συμμάχους (ιδίως τις ΗΠΑ που οδεύουν σε εκλογές) παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των ιρανικών καυσίμων βρίσκεται υπό κυρώσεις.
Στόχοι εκτός Ιράν
Μια άλλη επιλογή που θα μπορούσε να ακολουθήσει το Ισραήλ θα ήταν να πλήξει είτε ιρανικούς στόχους στο εξωτερικό, είτε να κυνηγήσει διάφορες ομάδες πληρεξουσίων που υποστηρίζονται από το Ιράν, όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο ή οι Χούθι στην Υεμένη. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει επιχειρησιακά κέντρα διοίκησης που χρησιμοποιούνται από τις εν λόγω ομάδες, ή να στοχεύσει απευθείας ανώτερους διοικητές, όπως έχει κάνει το Ισραήλ στο παρελθόν.
Ωστόσο το αν το Τελ-Αβίβ θα κινηθεί τελικά σε αυτή την επιλογή και όχι προς το έδαφος του Ιράν μένει να το δούμε, καθώς κάτι τέτοιο δεν θα ήταν διαφορετικό από αυτά που έχει ήδη κάνει στο παρελθόν. Το βέβαιο είναι ότι ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αντιμετωπίζει ήδη έντονες πιέσεις ώστε να μην υπάρξουν απώλειες αμάχων αν επιλέξει ένα χτύπημα εντός του Ιράν. Είναι προφανές ότι οι δυτικοί σύμμαχοι του Τελ-Αβίβ φοβούνται μια νέα απάντηση από την Τεχεράνη και τον κίνδυνο της περαιτέρω κλιμάκωσης.