Η τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ του 2019 ήταν η πρώτη μετά από 30 χρόνια που πραγματοποιήθηκε χωρίς τον παραδοσιακό οικοδεσπότη. Η προηγούμενη φορά ήταν το 1989, και το αποτέλεσμα ήταν σκέτο χάος, που κατέστρεψε τουλάχιστον δύο καριέρες. Πέρσι, είχε ανακοινωθεί ότι κεντρικός παρουσιαστής της διοργάνωσης θα ήταν ο κωμικός Κέβιν Χαρτ. Ο αφροαμερικανός ηθοποιός, όμως, αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την αντίδραση που προκάλεσαν στα social media τα ομοφοβικά του σχόλια.
Καθώς η φετινή 92η Τελετή Απονομής των Βραβείων Οσκαρ στο Dolby Theatre του Χόλιγουντ πλησιάζει (θα γίνει την Κυριακή 09 Φεβρουαρίου, ξημερώματα Δευτέρας 10/02 στην Ελλάδα) και πάλι χωρίς οικοδεσπότη, η βρετανική Telegraph μας υπενθυμίζει όλα όσα πήγαν στραβά (και θα μπορούσαν να ξαναπάνε) ακόμη και φορές που υπήρχε κάποιος υπεύθυνος:
1. Το Όσκαρ πηγαίνει στο «La La Land»… περιμένετε, δεν πειράζει
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο σε μια ζωντανή τηλεοπτική αναμετάδοση, ιδιαίτερα όταν συμμετέχουν κορυφαίοι σταρ από ένα φιάσκο επικών διαστάσεων, όπως αυτό που συνέβη στην απονομή του 2017 όταν η Φέι Ντάναγουεϊ και ο Γουόρεν Μπίτι κλήθηκαν να απονείμουν το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Ο Μπίτι ανοίγει τον φάκελο, διαβάζει και πασάρει αμήχανος το σημείωμα στην Ντάναγουεϊ που ανακοινώνει ως νικητή το «La La Land». Και μετά το χάος… Ευτυχώς την κατάσταση έσωσε ο πιο ψύχραιμος όλων, και αναφίβολα ο πιο θαρραλέος της βραδιάς ο παραγωγός του «La La Land» Tζόρνταν Χόροβιτζ, ο οποίος με το Οσκαρ στο χέρι κάλεσε τους συντελεστές του «Moonlight» να ανέβουν στη σκηνή για να παραλάβουν το βραβείο.
2. Ποια είναι η Αντέλ Νταζίμ;…
Η θεαματική γκάφα του Τζον Τραβόλτα στην απονομή των βραβείων της Ακαδημίας το 2014 ήταν μια από τις κορυφαίες στιγμές ντροπής στην πρόσφατη ιστορία των Όσκαρ. Να το πεις σαρδάμ ή κακή προφορά δεν γίνεται αφού το Αντέλ Νταζίμ δεν έχει καμία σχέση με το όνομα της Ιντίνα Μένζελ, την οποία κλήθηκε να παρουσιάσει στη σκηνή για να ερμηνεύσει το τραγούδι «Let it go» από την ταινία «Frozen» αλλά έχασε τα λόγια του και είπα άλλο αντί άλλων. Η προσπάθειά του εξάλλου να εξηγήσει πώς το έπαθε έκανε το γεγονός ακόμα πιο ξακαρδιστικό: «Καθώς μπαίνω στα παρασκήνια [πριν από την παρουσίαση] πέφτω πάνω στη Γκόλντι Χόουν. Είναι σέξι, χαρισματική, όμορφη» είπε αργότερα καλεσμένος στο talkshow του Τζίμι Κίμελ. Η αγκαλιές και τα φιλιά με τη Γκόλντι, λοιπόν, τον έκαναν να χάσει το μυαλό του και μαζί το όνομα της Μένζελ…
3. Τα χέρια του Τζον Τραβόλτα
Φτωχέ μου Τζον. Στα Όσκαρ του 2015, είχε την ευκαιρία να «ξεπλύνει» τη ντροπή της προηγούμενης χρονιάς αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Σε μια σειρά από ατυχείς φωτογραφίες που έγιναν πρωτοσέλιδο, ο ηθοποιός εμφανίζεται στο κόκκινο χαλί της τελετής άβολα κοντά στην Σκάρλετ Γιόχανσον, τυλίγοντας το ένα χέρι του γύρω από τη μέση της και δίνοντάς της ένα φιλί στο μάγουλο, ενώ η εκείνη έχει μια τρομακτική έκφραση. Στην πραγματικότητα (που φαίνεται στο βίντεο) τα πράγματα δεν ήταν τόσο χάλια αφού η έκφραση της Γιόχανσον εξελίσσεται αμέσως μετά σε χαμόγελο, η ίδια μάλιστα δήλωσε ότι ήταν «η ατυχής στιγμιαία αποτύπωση ενός περιστατικού που ήταν εντελώς γλυκό και ευπρόσδεκτο». Αλλά τα «περιπετειώδη» χέρια του Τραβόλτα τράβηξαν και πάλι την προσοχή εκείνη τη νύχτα, όταν συνάντησε επί σκηνής την Ιντίνα Μένζελ και ενώ όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά μετά την προσφώνηση «Αντέλν Ντεζίμ» της προηγούμενης χρονιάς, άρχισε να χαϊδεύει το πρόσωπό της… Και όταν πια πλησίασε επικίνδυνα κοντά στο πηγούνι της, τα ρίγη του κοινού πολλαπλασιάστηκαν.
4. Η Τζένιφερ Λόρενς πέφτει. Στη συνέχεια πέφτει ξανά
Η «φτωχή» Τζένιφερ Λόρενς προκάλεσε τη συμπάθεια του κοινού με την επική της τούμπα στα σκαλιά όταν πάτησε την ουρά της Dior τουαλέτας της πηγαίνοντας στη σκηνή για να παραλάβει το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου το 2013, για τον «Οδηγό Αισιοδοξίας» («Silver Linings Playbook»). Και την επόμενη χρονιά έπεσε και πάλι, αν και αυτή τη φορά στο κόκκινο χαλί, όχι παραλαμβάνοντας βραβείο…
5. «Οπρα; Ούμα…»
Εχει περάσει σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα από την 62η τελετή της Ακαδημίας Κινηματογράφου και την «κρυάδα» που έκανε ο οικοδεσπότης της απονομής, τηλεπαρουσιαστής Ντέιβιντ Λέτερμαν στον εναρκτήριο λόγο του παίζοντας με τα «παράξενα» ονόματα της Ούμα Θέρμαν και της Οπρα Γουίφρεϊ: «Οπρα; Ούμα. Ούμα; Οπρα» για να συνεχίσει αμέσως μετά λέγοντας «Εχετε συναντήσει ποτέ τον Κιάνου;», ενώ το αμήχανο κοινό προσπαθούσε να καταλάβει το αστείο του και να γελάσει. Οι New York Times τον καυτηρίασαν γράφοντας «Ο κ. Λέτερμαν έχει την αμφιλεγόμενη συνήθεια της Μεσοαμερικής να γελοιοποιεί ονόματα, ανάμεσά τους τα ονόματα όλων των μεταναστών από οδηγούς ταξί μέχρι ιδιοκτήτες καταστημάτων που ονομάζονται Μουτζιμπούρ και Σιρατζούλ». Τα πράγματα, εξάλλου, δεν ήταν ποτέ καλά μεταξύ του Λέτερμαν και της Γουίνφρεϊ αλλά μετά από το ανόητο αστείο του ξεκίνησε μια πραγματική «διαμάχη» μεταξύ τους, που συγκρίθηκε με τον Ψυχρό Πόλεμο.
6. «Ο άντρας δεν αφήνει ποτέ τη γυναίκα να μιλήσει»
Πριν πάνε να παραλάβουν το βραβείο Καλύτερου Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ το 2010, για το «Music by Prudence», ο παραγωγός Ρότζερ Ρος Γουίλιαμς και η Ελινορ Μπέρκετ, που είχε την ιδέα (για έναν μουσικό με σοβαρή αναπηρία από τη Ζιμπάμπουε), είχαν ήδη εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη, και τα είχαν βρει εξωδικαστικά. Οπως είπε η Μπέρκετ δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν ποιος θα μιλούσε αν κέρδιζαν το Οσκαρ γιατί ο Γουίλιαμς δεν της μιλούσε. Επίσης ήταν πολύ θυμωμένη γιατί δεν είχε προσκληθεί σε καμία από τις σχετικές εκδηλώσεις. Ετσι όταν κάλεσαν μόνο τον Γουίλιαμς για τη απονομή πετάχτηκε και τον διέκοψε λέγοντας: «Ο άνδρας δεν αφήνει ποτέ τη γυναίκα να μιλήσει. Κλασικό πράγμα δεν είναι αυτό;». Από την πλευρά του, ο Γουίλιαμς δήλωσε: «Η Ακαδημία είναι πολύ σαφής, μόνο ένα άτομο μπορεί να μιλήσει. Η ταινία μου ανήκει, εκείνη δεν έχει απολύτως καμία σχέση. Απλά μου έστησε ενέδρα. Σοκαρίστηκα». Το κοινό εν τω μεταξύ χαμογελούσε μπερδεμένο, μέχρι που ο διευθυντής της ορχήστρας έκανε σε όλους τη χάρη να αρχίσει η μουσική.
7. Το εικοσάλεπτο του Τζέρι Λιούις και οι οδηγίες χρήσεως πιστολιών
Παρόλο το υπέροχο ταλέντο του, ποτέ δεν βραβεύτηκε με Οσκαρ, ο Τζέρι Λιούις όμως ήταν τρεις φορές οικοδεσπότης στις τελετές των ετών 1956, 1957 και 1969, οπότε συνέβη κάτι απρόοπτο. Εχοντας την υποχρέωση να γεμίσει τηλεοπτικό χρόνο 20 λεπτών, ο Τζέρι Λιούις πήρε την μπαγκέτα από τον διευθυντή της ορχήστρας, και άρχισε να διευθύνει, ενώ ταυτόχρονα καλούσε στη σκηνή την αφρόκρεμα του Χόλιγουντ να χορέψει. Πράγματι τα ζευγάρια Νάταλι Γουντ και Ρόμπερτ Βάγκνερ, Κάρι Γκραντ και Ινγκριντ Μπέργκαν, Μορίς Σεβαλιέ και Ρόζαλιντ Ράσελ, Μπομπ Χόουπ και Ζαζά Γκαμπόρ ανέβηκαν στη σκηνή και χόρεψαν βάλς αλλά μόνο για λίγα λεπτά αφήνοντας τον παρουσιαστή στα κρύα του λουτρού. Σε απελπισία, το NBC αποφάσισε να συμπληρώσει το κενό με μια ταινία μικρού μήκους για την σωστή χρήση των πιστολιών…
8. Dressgate
Το 2013, το όνειρο της Αν Χάθαγουεϊ έγινε πραγματικότητα: κέρδισε το Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου με την ταινία «Οι Αθλιοι». Αλλά το μόνο που θυμούνται όλοι από εκείνη την απονομή είναι πόσο είχαν σκληρύνει οι θηλές της κάτω από το εφαρμοστό ροζ φόρεμά της, προκαλώντας τεράστια αίσθηση στο διαδίκτυο. Η νεαρή σταρ έφτασε στο σημείο να κάνει επίσημη δήλωση, εξηγώντας ότι ήταν επιλογή της τελευταίας στιγμής μετά από δύο φορέματα που είχε διαλέξει αλλά θα τα φορούσαν και άλλες. Και κατάταξε εκείνο το ντύσιμο ως την πιο ενοχλητική στιγμή της ζωής της.
9. Ο γυμνιστής
To timing ήταν σίγουρα το σωστό για τον Ρόμπερτ Οπελ, φωτογράφο και ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, που περίμενε τον Ντέιβιντ Νίβεν να καλέσει την Ελίζαμπεθ Τέιλορ στη σκηνή για να απονείμει το Οσκαρ της Καλύτερης Ταινίας του 1974. Τη στιγμή που ο Νίβεν μιλούσε για τη «σημαντική συνεισφορά της στην παγκόσμια ψυχαγωγία» ο Οπελ εμφανίστηκε γυμνός πίσω του κάνοντας το σήμα της ειρήνης. Ο ηθοποιός φάνηκε ευχαριστημένος από τις υστερικές κραυγές του κοινού μέχρι που συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί και είπε: «Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, …εντυπωσιακό δεν είναι να σκεφθεί κανείς ότι ο μόνος τρόπος να προκαλέσει γέλιο στη ζωή του είναι να γδυθεί και να δείξει τις μικροατέλειές του;»
10. H Αν Ρέινκινγκ και το «Against All Odds» (του Φιλ Κόλινς)
Η ηθοποιός του Μπρόντγουεϊ Αν Ρέινκινγκ εκλήθη στη σκηνή για να ερμηνεύσει το «Against All Odds» του Φιλ Κόλινς, καλύτερο Πρωτότυπο Τραγούδι του 1985, της ομώνυμης ταινίας. Και τουλάχιστον ο χορός ήταν καλός.Η επιθετική της εκτέλεση, όμως, ήταν ακόμη πιο οδυνηρή επειδή ο Φιλ Κόλινς δεν είχε το δικαίωμα να τραγουδήσει το τραγούδι του στην τελετή των Όσκαρ. Αν και το ζήτησε πολλές φορές από την Ακαδημία, του το αρνήθηκαν επειδή δεν ήταν «άνθρωπος του κινηματογράφου»… Το παρακολούθησε, λοιπόν, μαζί με το υπόλοιπο κοινό. Η ετυμηγορία του; «Ήταν απαίσιο», είπε στο περιοδικό Rolling Stone.
11. Η ομιλία της Τζούλια Ρόμπερτς
Αθλια ή αξιολάτρευτη; Η κριτική επιτροπή δεν είπε κουβέντα, αλλά σίγουρα η ομιλία της ήταν αδέξια: Η Ρόμπερτς ευχαρίστησε όσους γνώρισε στη ζωή της αλλά δεν μπήκε στον κόπο να αναφερθεί, πόσο μάλλον να ευχαριστήσει, την αληθινή Εριν Μπρόκοβιτς, που ενέπνευσε την ταινία η οποία της χάρισε το 2001 το Οσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου: «Θέλω να αναγνωρίσω τόσους πολλούς ανθρώπους που έκαναν την Εριν Μπρόκοβιτς Εριν Μπρόκοβιτς», είπε για να συμπληρώσει αμέσως μετά «που την έντυσαν τόσο ωραία», κάτι που προφανώς θεώρησε σημαντικότερο…
12. Η Γκόλντι Χόουν και η σκλαβιά
Μα γιατί έπρεπε η Γκόλντι Χόουν να ανακοινώσει τον τίτλο της ζοφερής Καλύτερης Ταινίας του 2014 με τέτοιο γελοίο ενθουσιασμό; Διάβασε τον τίτλο «12 χρόνια σκλάβος» με ένα τεράστιο χαμόγελο (σαν να είχε κατεβάσει προηγουμένως τρία μαρτίνι) και το έκανε να ακουστεί σαν παρωδία του Μελ Μπρουκς. Αυτό τουλάχιστον γράφει η Telegraph.
13. Η χειρότερη Καλύτερη Ταινία του κόσμου
Το 1953, το Οσκαρ καλύτερης ταινίας κέρδισε η ταινία «Το όγδοο θαύμα» του Σέσιλ ΝτεΜιλ, ενώ αγνοήθηκαν οι εξαιρετικές: «Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές» του Φρεντ Τσίνεμαν (εξαιτίας του μακαρθισμού) και «Ενας ήσυχος άνθρωπος» του Τζον Φορντ. Η τελετή προβλήθηκε στην τηλεόραση μέσω μιας διπλής τηλεοπτικής εκπομπής. Μετά από την ανακοίνωση της Μέρι Πίκφορντ, υπήρξε ένα ευγενικό, πλην όμως σοκαρισμένο χειροκρότημα, από το κοινό της Καλιφόρνια, ενώ το κοινό της Νέας Υόρκης έμεινε τόσο σιωπηλό ώστε μπορούσε να ακουστεί κάποιος που είπε: «Ποιος αποφασίζει αυτά τα πράγματα τέλος πάντων;»
14. «Κανείς δεν είπε ότι τα παιδιά ήταν πραγματικά κωφά»
Το 1976, παραλαμβάνοντας το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της ως νοσοκόμα Ράτσεντ στη «Φωλιά του Κούκου» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, η Λουίζ Φλέτσερ εκφώνησε μέρος του λόγου της στη νοηματική γλώσσα προς τιμήν των γονιών της που ήταν κωφοί. Και ήταν τόσο συγκινητική που η Ακαδημία αποφάσισε να επαναφέρει τη νοηματική γλώσσα στην τελετή. Δύο χρόνια αργότερα όταν η τραγουδίστρια Ντέμπι Μπουν ανέβηκε στη σκηνή για να τραγουδήσει το υποψήφιο για το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού «You light Up My Life», την συνόδευαν έντεκα κοριτσάκια που υποτίθεται ότι ερμήνευαν το τραγούδι στη νοηματική. Ομως, δεν ήταν κωφά, ούτε γνώριζαν τη νοηματική γλώσσα εκτός από κάτι βασικά που τους έμαθαν την τελευταία στιγμή για τις ανάγκες της παρουσίασης. Οι κινήσεις τους, λοιπόν, δεν έβγαζαν κανένα νόημα, οπότε προκλήθηκε χάος ανάμεσα στους θεατές, αναγκάζοντας τους διοργανωτές να απολογηθούν, και τελικά να ζητήσουν συγγνώμη. Ηταν εντάξει, δήλωσε ο εκπρόσωπος Ακαδημίας, «επειδή κανείς δεν είπε ότι τα παιδιά ήταν πραγματικά κωφά. Ενας γιατρός από την Κλινική «Tracy Clinic For The Deaf», τα προσέλαβε». Φυσικά, η «Alliance for Deaf Artists» προσβλήθηκε, όπως, και ένας μεγάλος αριθμός τηλεθεατών.
15. «Ντροπή σε σας, κύριε Μπους!»
Μια από τις στιγμές των Οσκαρ που έχει μείνει αξέχαστη είναι και η στιγμή που ο Μάικλ Μουρ παραλαμβάνοντας το Οσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, το 2003, για τον «Ακήρυχτο πόλεμο» («Bowling for Columbine») έσπασε κάθε πρωτόκολλο φωνάζοντας με ενθουσιασμό από τη σκηνή του Kodak Theatre: «Ντροπή σας κ. Μπους!». Και το επανέλαβε δύο φορές πριν τον διακόψει η μουσική, ενώ κάποιοι από το κοινό τον αποδοκίμαζαν, άλλοι παρακολουθούσαν αμήχανα και κάποιοι, όπως ο Μάρτιν Σκορτσέζε τον χειροκροτούσαν θερμά.
16. Η ερωτευμένη με τον αδελφό της Αντζελίνα Τζολί
Σε μερικές οικογένειες – για παράδειγμα, των Λάνιστερ στο «Game of Thrones», είναι απολύτως αποδεκτό ένα παθιασμένο φιλί στα χείλη ανάμεσα σε αδέλφια. Αλλά όταν η Αντζελίνα Τζολί φίλησε στο στόμα τον αδελφό της Τζέιμς Χέιβεν, στα Οσκαρ του 2000, προκάλεσε αμηχανία στους πάντες. «Εχω πάθει σοκ. Είμαι τόσο ερωτευμένη με τον αδερφό μου αυτή τη στιγμή… Απλά με έπιασε και είπε ότι με αγαπάει και ξέρω ότι είναι τόσο χαρούμενος για μένα», δήλωσε αφού παρέλαβε το Οσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου για το «Girl Interrupted». Και τον φίλησε με πάθος στα χείλη. Αργότερα βέβαια και τα δύο αδέλφια δήλωσαν ότι τόσο το φιλί όσο και η ομιλία της Τζολί είχαν «παρερμηνευτεί».
17. Η Κιμ Νόβακ πάσχει από «Ιλιγγο»
Πρώτα εγκατέλειψε το Χόλιγουντ και μετακόμισε στην εξοχή. Μετά κατηγόρησε τους δημιουργούς του «The Artist» για «βιασμό» επειδή σφετερίστηκαν τη μουσική της ταινίας «Δεσμώτης του Ιλίγγου» («Vertigo»). Έτσι, ήταν αναμενόμενο ότι η Κιμ Νόβακ θα ήταν το «άγριο χαρτί» των Οσκαρ 2014. Το πρώτο σοκ προκλήθηκε από το πρόσωπό της (παραμορφωμένο από απανωτά lifting), με το μόνιμο χαμόγελο τύπου Τζόκερ του Χιθ Λετζερ. Ακόμη πιο περίεργη ήταν η προφανής άγνοιά της για το πώς λειτουργούν τα μικρόφωνα, πράγμα που έκανε τον συνπαρουσιαστή της Μάθιου ΜακΚόναχι να βάλει ευγενικά το χέρι του γύρω από τον ώμο της σε μια προσπάθεια να την τραβήξει προς την σωστή κατεύθυνση. Και όταν επιτέλους τα κατάφερε να παρουσιάσει το Οσκαρ Κινουμένων Σχεδίων ήταν εξαιρετικά ειρωνική.
18. Ο Μπομπ Χόουπ εξοργισμένος με το βραβείο μιας ταινίας
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ο κωμικός ηθοποιός και τραγουδιστής Μπομπ Χόουπ υποστήριξε ενεργά την αμερικανική κυβέρνηση, τον στρατό και τον πόλεμο, διασκέδαζε, εξάλλου, τα στρατεύματα. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη ότι δεν του άρεσε καθόλου το «Hearts and Minds», το σκληρό ντοκιμαντέρ του Πίτερ Ντέιβις, για τις τεχνικές προπαγάνδας που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Οπότε το 1975, όταν ήταν παρουσιαστής της τελετής, και η ταινία τιμήθηκε το Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ το πιθανότερο είναι ότι δεν ενθουσιάστηκε. Οταν ο συμπαραγωγός της ταινίας Μπερτ Σνάιντερ βρήκε την ευκαιρία να διαβάσει ένα πολιτικά φορτισμένο μήνυμα του πρεσβευτή των Βιέτ Κονγκ, Ντιν Μπα Τι, με το οποίο έστελνε «φιλικούς χαιρετισμούς σε όλους τους Αμερικανούς», ο Χόουπ αποφάσισε ότι τα πράγματα είχαν ξεφύγει εντελώς. Και ζήτησε από τον συνοικοδεσπότη του, Φρανκ Σινάτρα, να διαβάσει μια συγγνώμη στο κοινό: «Η Ακαδημία λέει “Δεν είμαστε υπεύθυνοι για οποιεσδήποτε πολιτικές αναφορές στο πρόγραμμα και λυπούμαστε που συνέβη απόψε”». Ωστόσο η Ακαδημία δεν είχε πει τίποτα: το βιαστικά γραμμένο σημείωμα ήταν δουλειά αποκλειστικά του Χόουπ.
19. Ο χορός της «Διάσωσης του Στρατιώτη Ράιαν»
Η επική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν» κατάφερε να κερδίσει 11 υποψηφιότητες και πέντε νίκες στα 71α Βραβεία Όσκαρ τον Μάρτιο του 1999. Όμως, κατά τη διάρκεια της τελετής, η ταινία κέρδισε ακόμη περισσότερους πόντους χάρη σε ένα απίθανο χορευτικό tap dancing της χορογράφου Ντέμπι Αλεν (η οποία είχε επιμεληθεί τις χορογραφίες και των υπολοίπων υποψηφίων). Δυστυχώς, online είναι διαθέσιμο μόνο ένα μικρό απόσπασμα από το βίντεο του χορού.
20. Μηδενικής χημείας οικοδεσπότες
Στην τελετή του 2011, οι Αν Χαθαγουέι και Τζέιμς Φράνκο, επιλέχθηκαν προφανώς για να προσελκύσουν ένα νεότερο κοινό. Η παρουσίαση όμως κατέληξε σε φιάσκο αφού τα ανόητα αστειάκια τους, η απόλυτη έλλειψη χημείας μεταξύ τους, και οι ρόλοι της ενθουσιώδους και «υπερκινητικής» από τη μια πλευρά και του «βαρύ κι ασήκωτου» από την άλλη έκαναν το κοινό να πλήξει αφόρητα.
21. Όταν η Τζούλια καβάλησε τον Ουάσιγκτον
Και «το Όσκαρ πάει – αγαπώ τη ζωή μου! – στον Ντένζελ Ουάσιγκτον», κράυγασε με ενοχλητικό συναισθηματισμό η Τζούλια Ρόμπερτς ανακοινώνοντας τον νικητή του Α’ ανδρικού ρόλου του 2002. Και σαν να μην έφτανε η υπερβολικά ενθουσιώδης εισαγωγή της, όταν ο Ουάσινγκτον ολοκλήρωσε την (αξιοπρεπή) ομιλία του, τον άρπαξε από τον λαιμό αναγκάζοντάς τον να την μεταφέρει εκτός σκηνής στην πλάτη του.
22. «Είδαμε τα βυζιά σας»
Οπωσδήποτε ο κωμικός Σεθ Μακ Φάρλαν δεν ήταν μια «ασφαλής» επιλογή οικοδεσπότη για τα Βραβεία της Ακαδημίας το 2013. Αλλά το άνοιγμα του Μακ Φαρλαν με το τραγούδι «We Saw Your Boobs», απαριθμώντας τις ταινίες στις οποίες πολλές από τις ηθοποιού, που ήταν παρούσες στην τελετή, είχαν εμφανιστεί τόπλες, κατόρθωσε να προσβάλει πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων πολλών υποψηφίων.
23. Η Χιονάτη και ο Ρομπ Λόου
Οι διάφορες παραστάσεις και τα σκετς που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια των τελετών των Οσκαρ δεν είναι πάντα επιτυχημένα ούτε καταφέρνουν να διασκεδάσουν το κοινό. Αλλά το 1989, τα πράγματα έπιασαν «χαμηλό» όλων των εποχών όταν ο ηθοποιός Ρομπ Λόου ανέβηκε στη σκηνή με την πρωτοεμφανιζόμενη, τότε, ηθοποιό Αϊλίν Μπόουμαν ως Χιονάτη. Τους είχε επιλέξει ο παραγωγός Άλαν Καρ, γνωστός για μεγάλες επιτυχίες, όπως το «Grease», αλλά και για τα πάρτι κοκαΐνης που διοργάνωνε τη δεκαετία του 1970. Το σόου (και το φρικτό τραγούδι του Λόου) προκάλεσε μεγάλη δυσφορία αλλά και μια ανοικτή επιστολή διαμαρτυρίας που υπέγραψαν πολλοί σταρ του Χόλιγουντ.
24. Δύο αδελφές υποψήφιες για το Οσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου
Το 1941, ο ανταγωνισμός μεταξύ αδελφών έφτασε στο ζενίθ, όταν οι αδελφές Τζόαν Φοντέν και Ολίβια ντε Χάβιλαντ, που η σχέση τους ήταν έτσι κι αλλιώς κακή, ήταν και οι δύο υποψήφιες για Οσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου, η πρώτη με τις «Υποψίες» του Χίτσκοκ και η δεύτερη με το ρομαντικό δράμα «Αύριο δεν θα ξημερώσει» («Hold Back the Dawn»). «Ήταν μια γλυκόπικρη στιγμή, ήμουν έκπληκτη που κέρδισα την αδελφή μου», δήλωσε αργότερα η Τζόαν Φοντέν που κέρδισε εκείνη τη χρονιά, ενώ η ντε Χάβιλαντ τιμήθηκε με Οσκαρ το 1946 με το «Δωσ’ μου πίσω το παιδί μου» («To Each His Own»).
25. «Ελα επάνω και πάρτο, Φρανκ»
Στην τελετή απονομής των βραβείων του 1933, το λάθος πρόσωπο κατάφερε να φτάσει στη σκηνή και να πάρει το βραβείο. Δύο σκηνοθέτες με το όνομα Φρανκ (ο Φρανκ Κάπρα και ο Φρανκ Λόιντ) ήταν υποψήφιοι για το Οσκαρ Σκηνοθεσίας – αλλά ο Κάπρα δεν άκουσε καλά την ανακοίνωση και, όταν ο παρουσιαστής φώναξε αλαζονικά «Ελα επάνω να το πάρεις Φρανκ», νόμισε ότι είχε κερδίσει. Ο πραγματικός νικητής, φυσικά, ήταν ο Φρανκ Λόιντ. Όταν το συνειδητοποίησε, ο Κάπρα ξεκίνησε «τον πιο μακρύ, θλιβερό, και σοκαριστικό περίπατο της ζωής» του. «Ευχόμουν να μπορούσα να κρυφτώ κάτω από το χαλί σαν άθλιο σκουλήκι», δήλωσε θρηνητικά, «Όταν έπεσα στην καρέκλα, όλοι οι φίλοι μου στο τραπέζι έκλαιγαν».