Η Κέιτ, πριγκίπισσα της Ουαλίας και σύζυγος του διαδόχου του βρετανικού θρόνου, ανακοίνωσε ότι ο καρκίνος της βρίσκεται πλέον σε ύφεση. Και συνόδευσε την ανακοίνωση με μια επίσκεψη στο νοσοκομείο όπου αντιμετωπίστηκε η νόσος της, το Royal Marsden Hospital στο δυτικό Λονδίνο, όπου συνάντησε και συνομίλησε με καρκινοπαθείς.
Στο κοινό δεν έχει γνωστοποιηθεί ως τώρα η μορφή καρκίνου με την οποία διαγνώστηκε η πριγκίπισσα πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν είχε εισαχθεί για μια επέμβαση στην κοιλιακή χώρα (άσχετη με τον καρκίνο, σύμφωνα με τις επίσημες βασιλικές ανακοινώσεις οι οποίες έγιναν τον περασμένο Μάρτιο και ενώ η πριγκίπισσα είχε ήδη ξεκινήσει χημειοθεραπείες).
Δεν έχει γνωστοποιηθεί επίσης το στάδιο στο οποίο διαγνώστηκε η νόσος. Αλλωστε, και το νοσοκομείο όπου έλαβε τις θεραπείες έγινε γνωστό μόλις την Τρίτη, με την επίσκεψή της. Η χημειοθεραπεία της Κέιτ ολοκληρώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο.
«Είναι ανακούφιση που τώρα βρίσκομαι σε ύφεση και παραμένω επικεντρωμένη στην ανάρρωση», έγραψε η ίδια στα κοινωνικά δίκτυα.
Ομως, τι σημαίνει η ύφεση της νόσου; Είναι το ίδιο με την ίαση; Οχι, απαντούν οι ειδικοί ογκολόγοι.
Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του Αμερικανικού Ινστιτούτου Καρκίνου, ύφεση είναι η μείωση ή εξαφάνιση των σημείων και συμπτωμάτων του καρκίνου. Στη μερική ύφεση, ορισμένα, αλλά όχι όλα, τα σημεία και τα συμπτώματα του καρκίνου έχουν εξαφανιστεί. Στην πλήρη ύφεση, όλα τα σημεία και τα συμπτώματα του καρκίνου έχουν εξαφανιστεί, αν και ο καρκίνος μπορεί να εξακολουθεί να υπάρχει στον οργανισμό.
Ειδικοί της γνωστής κλινικής Κλίβελαντ (Cleveland Clinic) αναφέρουν ότι η διαφορά μεταξύ ύφεσης και ίασης έχει να κάνει με τον χρόνο: Συνήθως γίνεται λόγος για ίαση όταν η νόσος βρίσκεται σε ύφεση για τουλάχιστον πέντε χρόνια.
«Η ανακοίνωση της ύφεσης είναι σίγουρα καλή είδηση και καθησυχαστική. Σε γενικές γραμμές όταν μιλάμε για ύφεση εννοούμε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις καρκίνου στις εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο καρκίνος έχει εξαφανιστεί. Εξάλλου, ακόμη και αν ένας καρκίνος θεωρείται θεραπευμένος –δηλαδή δεν υπάρχουν ενδείξεις του για πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση– πάλι μπορεί να μην έχει εξαλειφθεί», εξήγησε στους New York Times η δρ Κίμι Ενγκ, αναπληρώτρια επικεφαλής του τμήματος Ογκολογίας του Γαστρεντερικού στο Ινστιτούτο Καρκίνου Dana-Farber στη Βοστώνη.
Γι’ αυτό και είναι απαραίτητοι οι τακτικοί έλεγχοι των ασθενών, ώστε τυχόν υποτροπή της νόσου να «πιαστεί» και να αντιμετωπιστεί εγκαίρως. «Η αβεβαιότητα είναι πολύ δύσκολη και στρεσογόνος για τους ασθενείς» πρόσθεσε η δρ Ενγκ.
Μετά την ύφεση, τι;
Ο καρκίνος μπορεί να παραμείνει σε ύφεση για μήνες ή χρόνια. Ο χρόνος ποικίλλει, ανάλογα με παράγοντες όπως ο τύπος του καρκίνου, το στάδιο και η ανταπόκριση της νόσου στην αρχική θεραπεία.
Κάποιοι ασθενείς σε ύφεση πιθανώς να ακολουθούν θεραπεία συντήρησης, η οποία έχει στόχο να διατηρήσει τον καρκίνο σε ύφεση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
«Το να ζεις με καρκίνο σε ύφεση μπορεί να μοιάζει με συναισθηματικό τρενάκι του λούνα παρκ. Από τη μια είσαι χαρούμενος και ανακουφισμένος που η θεραπεία πέτυχε τον στόχο της και από την άλλη είσαι σε διαρκή αγωνία για το αν ο καρκίνος θα επιστρέψει», λένε οι ειδικοί της Cleveland Clinic.
Πολλά εξαρτώνται από το είδος του καρκίνου
Υπάρχουν περισσότεροι από 100 τύποι καρκίνου, καθένας από τους οποίους ανταποκρίνεται στη θεραπεία με διαφορετικό τρόπο. Σε γενικές γραμμές, ο καρκίνος σε πρώιμο στάδιο είναι πιο πιθανό να υποχωρήσει σε σχέση με τον προχωρημένο καρκίνο, που πιθανώς να έχει δώσει και μεταστάσεις. Γενικά, επίσης, είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί και να διατηρηθεί ύφεση στον ταχέως αναπτυσσόμενο (επιθετικό) καρκίνο.
Η δρ Ελενα Ράτνερ, γυναικολόγος – ογκολόγος στο Κέντρο Καρκίνου του Πανεπιστημίου Yale, ανέφερε στους New York Times ότι η πιθανότητα υποτροπής συνδέεται ευθέως με τη μορφή του καρκίνου. Σύμφωνα με την ίδια, 75%-80% των καρκίνων των ωοθηκών μπορεί να επιστρέψει 14 έως 16 μήνες –κατά μέσο όρο– έπειτα από μια ύφεση, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο ήταν ο καρκίνος όταν εντοπίστηκε. «Μετά την υποτροπή, ο καρκίνος γίνεται χρόνια ασθένεια. Οπως λέμε στους ασθενείς σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει πλέον να ζουν με τη νόσο, με επαναλαμβανόμενα ανά διαστήματα σχήματα χημειοθεραπείας» είπε η Ράτνερ.