Οταν το θερμόμετρο σκαρφαλώνει στους 26°C , οι άνθρωποι βγάζουν τα ρούχα τους και συρρέουν σε πάρκα και πισίνες. Στη Βρετανία, τουλάχιστον. Και αγοράζουν ροζέ… Σύμφωνα με τη Majestic, τη μεγαλύτερη βρετανική εταιρεία λιανικής πώλησης κρασιών, οι 26°C είναι το ακριβές σημείο στο οποίο οι πωλήσεις του ροζέ κρασιού ξεπερνούν αυτές του κόκκινου και του λευκού. Μάλιστα, όπως γράφει ο Economist, κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα πέρυσι, η εταιρεία πουλούσε ένα μπουκάλι κάθε 12 δευτερόλεπτα.
(Για την Ελλάδα, πάλι, που παράγει υπέροχα ροζέ από σχεδόν όλες τις ποικιλίες αμπέλου που φύονται στους αμπελώνες της, δεν έχουμε ακριβείς πληροφορίες, αλλά μάλλον κάτι ανάλογο συμβαίνει. Την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, για παράδειγμα, στο οινοποιείο του Κιντώνη στο Αίγιο, που οινοποιεί ροζέ από διάφορες εκλεκτές ποικιλίες και χαρμάνια, είχαν απομείνει μόλις δύο φιάλες. Τις πήραμε πάραυτα. Μας καθησύχασε, βέβαια, ότι από Δευτέρα θα έχει κι άλλες από την κάβα του).
Το ροζέ είναι το απόλυτο καλοκαιρινό tip. Εκτός από κρασί φαγητού, ένα παγωμένο ποτήρι με απαλό ροζέ είναι το τέλειο απεριτίφ. Οπως μια δυνατή, λαχταριστή μαργαρίτα. Επιβεβαιώνουμε. (Σε αντίθεση, μάλιστα, με τη μαργαρίτα, που ειδικά στον καύσωνα σε χτυπάει κατακέφαλα, μπορεί κανείς να απολαύσει περισσότερα από δύο ποτήρια ροζέ χωρίς τον κίνδυνο του εξευτελισμού…)
Οι άνθρωποι πίνουν διάφορες εκδοχές ροζέ κρασιού εδώ και χιλιετίες, ξεκινώντας από τους αρχαίους Ελληνες. Περισσότερα από 2.000 χρόνια πριν, δε, οι αρχαίοι Ρωμαίοι άρχισαν να καλλιεργούν αμπελώνες στην περιοχή της Προβηγκίας, στη νοτιοανατολική Γαλλία, η οποία εξακολουθεί να είναι η καρδιά του ροζέ. Με το 35% της συνολικής παραγωγής, η Γαλλία είναι ο κορυφαίος παραγωγός ροζέ κρασιού στον κόσμο. Είναι επίσης ο κορυφαίος καταναλωτής: το ένα τρίτο των μπουκαλιών κρασιού που πίνεται στη Γαλλία είναι ροζέ. Ακόμη, τα τελευταία 15 χρόνια, οι εξαγωγές ροζέ κρασιού της Προβηγκίας αυξήθηκαν κατά περίπου 500%.
Το Château d’Esclans πουλάει κάθε χρόνο 10 εκατ. φιάλες, μάλιστα στην Αμερική το Whispering Angel, ένα από τα εμβληματικά ροζέ του Κτήματος, πουλάει τα περισσότερα μπουκάλια από οποιοδήποτε άλλο γαλλικό κρασί οποιασδήποτε απόχρωσης. Ο όμιλος ειδών πολυτελείας LVMH, που κατέχει μια σειρά από αξιοσέβαστους οίκους σαμπάνιας και οινοποιεία, τα τελευταία χρόνια εξαγόρασε το Château Galoupet, ενώ επίσης απέκτησε μερίδια στο Château d’Esclans και στο Château Minuty, και τα δύο οινοποιεία – μεγαθήρια παραγωγής ροζέ.
Τα ταξίδια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξηγούν την παγκόσμια εξάπλωση του κρασιού, παρατηρεί ο Economist. Πριν από την πανδημία, η Γαλλία ήταν ο κορυφαίος τουριστικός προορισμός στον κόσμο. Το ροζέ της Προβηγκίας, δε, με το χαρακτηριστικό απαλό ροζέ χρώμα (σομόν ή κρεμμυδί) θεωρήθηκε ιδιαίτερα εκλεπτυσμένο χάρη σε λαμπερά γεγονότα όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Τα αφιερώματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με hashtags όπως τα #roséallday και #brosé (το οποίο χρησιμοποιείται από άνδρες που απολαμβάνουν το κρασί) έχουν τραβήξει την προσοχή στο ροζέ.
Οι καταναλωτές έχουν, εξάλλου, συνειδητοποιήσει την ευελιξία του κρασιού, συμφωνώντας με την δημοφιλή τηλεοπτική μαγείρισσα Τζούλια Τσάιλντ, ότι «το ροζέ μπορεί να σερβιριστεί με οτιδήποτε». Τα ξηρά ροζέ, ευχάριστα όξινα και δροσιστικά (σε αντίθεση με τις γλυκερές νότες, που είναι κοινές σε φθηνότερες ποικιλίες του ροζέ), μπορούν να συνοδεύσουν καλά πολλές κουζίνες.
Ωστόσο, το ροζέ εξακολουθεί να χλευάζεται από κάποιους οινόφιλους. Εχει κερδίσει το προσβλητικό παρατσούκλι «bitch diesel» (ονομάστηκε «καύσιμο για σκύλες» επειδή είναι ροζ και έχει διαφημιστεί σαν γυναικείο κρασί). Σύμφωνα με τον Σασά Λισίν, επικεφαλής του Château d’Esclans, όταν προσέγγιζε για πρώτη φορά πιθανούς διανομείς, του έκλειναν την πόρτα στα μούτρα: ο παραδοσιακός λαός «νομίζει ότι δεν είναι πραγματικό κρασί. Νομίζουν ότι είναι ένα κρασί από Coca-Cola», εξηγεί στον Economist.
Τέλος, η Μπάρμπαρα Ντρου, master of wine στον Berry Bros & Rudd, τον παλαιότερο έμπορο κρασιού της Βρετανίας, υποστηρίζει ότι η απόρριψη του ροζέ ως «μη σοβαρού κρασιού» οφείλεται εν μέρει στο ότι γενικά δεν παλαιώνει τόσο καλά όσο το κόκκινο, επομένως δεν ενδιαφέρει ορισμένους συλλέκτες και επενδυτές εκλεκτών οίνων. Αλλά τέτοιες διαμάχες για την αξία αγνοούν τον κεντρικό ρόλο του ροζέ στην καλοκαιρινή κουλτούρα. Η απόλαυση, άλλωστε, δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεται κανείς και να κοκκινίζει.