Από αριστερά και δεξιόστροφα, ορισμένοι προγναθικοί «γαλαζοαίματοι»: ο Φίλιππος Δ' της Ισπανίας, ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας, ο Κάρολος Β΄της Ισπανίας και η Μαριάννα της Αυστρίας. | Wikipedia/CreativeProtagon
Θέματα

Πώς οι αιμομιξίες εξαφάνισαν τη δυναστεία των Αψβούργων

Νέα επιστημονική έρευνα απέδειξε τη σχέση των παραμορφωμένων προσώπων των γαλαζοαίματων με τις αιμομικτικές τους συνήθειες, που μετά από αρκετές γενιές σήμαναν το τέλος τους. Ολες οι βασιλικές δυναστείες της Ευρώπης είναι συγγενείς μεταξύ τους. «Είναι ένα ανθρώπινο εργαστήριο, όπου μπορούμε να μελετήσουμε τις επιπτώσεις της αιμομιξίας», εξηγούν οι επιστήμονες
Protagon Team

Στη δυναστεία των Αψβούργων, μία από τις ισχυρότερες στα χρονικά των ευρωπαίων γαλαζοαίματων, ήταν τόσο έντονο το φαινόμενο της αιμομιξίας για γενιές ολόκληρες, που στο τέλος, ήταν αυτό ακριβώς που την εξαφάνισε, σύμφωνα με μία νέα επιστημονική έρευνα.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τα πορτρέτα 15 μελών του ισπανικού σκέλους της δυναστείας και βρήκαν άμεση σχέση ανάμεσα στην παραμόρφωση των χαρακτηριστικών των προσώπων και του βαθμού της αιμομιξίας τους.

«Το πρόσωπο των Αψβούργων στα πορτρέτα τους είναι πολύ χαρακτηριστικό και σχετίζεται με τη συγγένεια εξ αίματος μεταξύ τους», εξηγεί στους Times, ο Φρανθίσκο Τσεμπάλος, από τους συγγραφείς της έρευνας. «Είναι η πρώτη φορά που η επιστήμη αποδεικνύει αυτή τη θεωρία».

Για παράδειγμα, το «σαγόνι των Αψβούργων», όπως είναι γνωστό το πολύ γνώριμο χαρακτηριστικό των μελών της δυναστείας στην Ισπανία και Αυστρία, οφείλεται στον προγναθισμό τους, που σχετίζεται με την αιμομιξία.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Human Biology, είναι μέρος ενός μεγαλύτερου προγράμματος με στόχο να χαρτογραφήσει το φαινόμενο σε όλες τις μοναρχίες της Ευρώπης και να αποκαλύψει τις επιπτώσεις στην υγεία των γαλαζοαίματων.

Ολες οι βασιλικές δυναστείες της Ευρώπης είναι συγγενείς μεταξύ τους. «Είναι ένα ανθρώπινο εργαστήριο, όπου μπορούμε να μελετήσουμε τις επιπτώσεις της αιμομιξίας», εξηγεί ο επιστήμονας.

Οι Αψβούργοι ανέβηκαν στον θρόνο της Ισπανίας το 1516 και στη διάρκεια των επόμενων δύο αιώνων, οι βασιλιάδες τους έκαναν 11 γάμους. Στους δύο, παντρεύτηκαν τις ανιψιές τους και σε άλλους επτά, πρώτα, δεύτερα ή τρίτα ξαδέλφια.

Τα μισά παιδιά που έκαναν, πέθαναν πριν από τα 10 τους χρόνια, ποσοστό παιδικής θνησιμότητας πολύ μεγαλύτερο από αυτό που ίσχυε για τον υπόλοιπο πληθυσμό της Ισπανίας.

Οι γονείς του Κάρολου του Β’ ήταν θείος και ανιψιά. Ηταν ταυτόχρονα, δεύτερος ανιψιός, ξάδελφος και γιος τους, χειρότερα και από το αν ήταν παιδί από δύο αδέλφια. Οταν πέθανε, ήταν πρόωρα γηρασμένος, με άνοια, αδύναμος, επιληπτικός και στείρος. Πέθανε σε ηλικία 35 ετών, το 1700 και μαζί του και το ισπανικό σκέλος της δυναστείας των Αψβούργων.

Λέγεται πως οι γιατροί που εξέτασαν το πτώμα, βρήκαν μία καρδιά στο μέγεθος καρυδιού. Λέγεται επίσης πως ήταν τόσο άσχημος, που τρόμαζε ακόμα και τη γυναίκα του.

Στη νέα έρευνα, συμμετείχαν 10 ειδικότητες γιατρών χειρουργών, που αξιολόγησαν την παραμόρφωση στα πρόσωπα σε 66 πορτρέτα 15 μελών της δυναστείας. Τα πορτρέτα ζωγράφισαν καλλιτέχνες που είχαν απέναντί τους τους βασιλιάδες.

Ο βαθμός της αιμομιξίας υπολογίστηκε με βάση το οικογενειακό δέντρο περισσότερων από 6.000 ατόμων σε 20 γενιές.

Τον πιο έντονο προγναθισμό παρουσίαζε ο Φίλιππος Δ’, ηγεμόνας της Ισπανίας και της Πορτογαλίας από το 1621 έως το 1640.