Είναι Τρίτη της Αφεσης – κάτι σαν τη δική μας Τσικνοπέμπτη. Η μέρα που οι Καθολικοί της Κεντρικής Ευρώπης ζητούν να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους, καταναλώνοντας άφθονο κρέας. Σε ένα τεράστιο τραπέζι πολυτελούς εστιατορίου της Βαυαρίας, η διοίκηση και τα μέλη του αθλητικού συλλόγου MTV Μόναχο 1879 τρώνε και πίνουν. Η βραδιά εξελίσσεται σε μια άτυπη γενική συνέλευση, και οι διαφωνίες είναι έντονες. Κυρίως, για το αν η ομάδα θα πρέπει να λάβει μέρος στο πρωτάθλημα της Νοτίου Γερμανίας, ή όχι.
Η απόφαση είναι αρνητική, με οριακή πλειοψηφία. Οι αθλητές του συλλόγου, που παρευρίσκονται στο δείπνο, απογοητεύονται. Δεκαοκτώ παίκτες αποχωρούν από το εστιατόριο και δίνουν ραντεβού σε ένα άλλο, το «Γκιζέλα», στη γειτονιά του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, για να συμφωνήσουν ποια στάση θα κρατήσουν. Κουβέντα στην κουβέντα, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα καταλήγουν στην ίδρυση ενός νέου συλλόγου. Θα τον πουν Μπάγερν (Βαυαρία). Το ημερολόγιο έγραφε 27 Φεβρουαρίου 1900.
Ηταν μια πράξη απόγνωσης. Ενα εγχείρημα σχεδόν καταδικασμένο σε αποτυχία, αφού κανείς στην παρέα δεν ήταν πλούσιος. Ποιος θα χρηματοδοτούσε τη νέα ομάδα; Υπήρχαν, ήδη, δεκάδες άλλες στην περιοχή, οι οποίες διέθεταν πόρους και πιστούς οπαδούς. Η εισφορά των μελών ορίστηκε στο ένα μάρκο. Στο μεταξύ, οι πρώτες στολές αγοράστηκαν με έρανο. Οι εμφανίσεις ήταν μπλε και λευκές, στα χρώματα της βαυαρικής σημαίας.
Ούτε οι ίδιοι οι ιδρυτές της Μπάγερν το περίμεναν, ότι η προσπάθειά τους θα έβρισκε τέτοια ανταπόκριση στον κόσμο. Βοήθησε, μάλλον, που οι περισσότεροι ήταν καλλιτέχνες, καταξιωμένοι στην τοπική κοινωνία. Ο Νέγκελε ζωγράφιζε. Ο Φόκε ήταν γλύπτης και ποιητής. Ο Γιόν, πρώτος πρόεδρος του συλλόγου, φωτογράφος. Συνάδελφοί τους, όχι μόνον από το Μόναχο αλλά και από άλλες περιοχές της χώρας, έσπευσαν να τους συμπαρασταθούν. Κάποιοι από αυτούς, όπως ο μετέπειτα διάσημος γλύπτης Μπένο Ελκαν, ήταν «κράχτες» για ανθρώπους που συμπαθούσαν το ποδόσφαιρο, αλλά δεν ήταν φανατικοί του σπορ. Παίκτες του αρχαιότερου συλλόγου της Βαυαρίας (Μόναχο 1860) μεταπήδησαν στη νεοσύστατη ομάδα – αυτό κι αν ήταν έκπληξη!
Τον επόμενο μήνα (Μάρτιος 1900) η Μπάγερν έδωσε τον παρθενικό της αγώνα. Νίκησε την FC Münchner 1896, με 5-2. Ακολούθησαν κι άλλες εμφατικές νίκες, με σκορ ακόμη και… 15-0. Τον Σεπτέμβριο του 1902 ήρθε η ώρα για το πρώτο ντέρμπι, κόντρα στη Μόναχο 1860. Ηταν κι αυτό νικηφόρο (3-0). Το 1907 η Μπάγερν εγκαινίασε το νέο της γήπεδο, στη Λίοπολντ Στράσε, συντρίβοντας τη Βάκερ Μονάχου με 8-1. Πλέον, ο σύλλογος διέθετε πάνω από 100 νεαρούς ποδοσφαιριστές, και καμιά τριακοσαριά μέλη. Στην πρώτη δεκαετία της ζωής του είχε σαρώσει όλους τους τοπικούς τίτλους, και η φήμη του είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη Νότια Γερμανία. Τη σεζόν 1910-1911 συμμετείχε στην «Κράισλίγκα», το επίσημο πρωτάθλημα της Βαυαρίας που θεσμοθετήθηκε εκείνη τη χρονιά.
Στο μεταξύ, το 1906, η Μπάγερν συγχωνεύτηκε με τη Μίνχνερ (Münchner SC) και άλλαξε χρώματα. Ντυμένη στα ερυθρόλευκα, συνέχισε να γιγαντώνεται και μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Το 1926 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Νοτίου Γερμανίας, και το 1932, τον πρώτο της εθνικό τίτλο. Αλλά, η άνοδος των Ναζί στην εξουσία κόντεψε να την αφανίσει. Είχε πρόεδρο και προπονητή, Εβραίους… Αργησε πολύ να συνέλθει από την άγρια καταδίωξη του Χίτλερ. Μέχρι την καθιέρωση της Μπουντεσλίγκα (1963) βολόδερνε στα τοπικά πρωταθλήματα της Βαυαρίας. Για να ξαναπάρει τον τίτλο, πέρασαν σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.
Τον θρύλο της τον δημιούργησε, κυρίως, στη δεκαετία των ’70s, με τα τρία διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών (1974, 1975, 1976) και τα πέντε Πρωταθλήματα (Δυτικής Γερμανίας). Σήμερα μετρά 28 Πρωταθλήματα, 18 Κύπελλα, έξι Λιγκ Καπ και επτά Σούπερ Καπ Γερμανίας, πέντε Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα Κύπελλο UEFA και δυο Διηπειρωτικά. Ανήκει στο κλαμπ των τεσσάρων πέντε πλουσιότερων συλλόγων του Κόσμου, και διαθέτει ένα από τα πιο σύγχρονα και εντυπωσιακά γήπεδα της Ευρώπης, το «Αλιάντς Αρίνα».
Την αποκαλούν και «FC Hollywood», επειδή η προσωπική ζωή των σούπερ-σταρ ποδοσφαιριστών της απασχολεί, πολύ συχνά, τα life-style, σκανδαλοθηρικά και κουτσομπολίστικα έντυπα της χώρας. Οπως όλα τα τεράστια μεγέθη, η Μπάγερν έχει φανατικούς υποστηρικτές, αλλά και εχθρούς, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Το 2017 ο πρόεδρος του συλλόγου, Ούλι Χένες, και ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens, Τζο Κέζερ, πραγματοποίησαν τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου, στο κτίριο όπου λειτουργούσε το εστιατόριο «Γκιζέλα» (σήμερα στεγάζει τα γραφεία της πασίγνωστης πολυεθνικής), προς τιμήν των 18 ιδρυτών του συλλόγου. Ούτε που το φαντάζονταν, εκείνα τα παιδιά, ότι πάνω στην απόγνωσή τους θεμελίωναν τη μεγαλύτερη λαϊκή δημοκρατία που γνώρισε, ποτέ, το ποδόσφαιρο. Λίγο πριν μπει το 2019, η Μπάγερν Μονάχου ανακοίνωσε ότι έφτασε τα 291.000 μέλη. Αδιανόητο. Μια δεκαετία πίσω είχε 151.227 – περίπου τα μισά.