Παρακολουθώντας το πρωί της περασμένης Πέμπτης την επίσημη πρώτη παρουσίαση της νέας over the top υπηρεσίας της CosmoteTV κράτησα μια… λεπτομέρεια από εκείνες που τροφοδοτούν τη δημοσιογραφική περιέργεια. Ο Δημήτρης Μιχαλάκης (Executive Director CosmoteTV Business Unit) αναφερόμενος στο πρωτότυπο περιεχόμενο (σειρές μυθοπλασίας, ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους κ.α) που έχει αρχίσει να δημιουργείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους στάθηκε σε μια συμπαραγωγή. Σε μια διεθνή συμπαραγωγή που τα γυρίσματα της ολοκληρώνονται στην Αθήνα. Ο τίτλος της, «Tehran» («Τεχεράνη»).
Το σαράκι της δημοσιογραφικής περιέργειας με έστειλε στους διαδικτυακούς λαβυρίνθους και η μικρή έρευνα έβγαλε γρήγορα αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Πρόκειται για μια mini σειρά οκτώ ωριαίων επεισοδίων με ηρωίδα μια νέα γυναίκα – την 22χρονη Ταμάρ Ραμπινγιάν. Το ζουμί της ιστορίας έχει να κάνει με την πρώτη μυστική αποστολή της Ταμάρ (πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών που ήρθε κοριτσάκι από το Ιράν στο Ισραήλ) στην Τεχεράνη και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.
Αν ξεφύγουμε για λίγο από το στόρι θα διαπιστώσουμε ότι στους βασικούς συντελεστές της παραγωγής της μίνι σειράς περιλαμβάνονται ο Μοσέ Ζοντέρ και ο Ντάνιελ Σίρκιν. Ο πρώτος φέρει τον τίτλο του Series Creator & Lead Writer και είναι ένας από τους δημιουργούς της επιτυχημένης σειράς «Fauda» (Χάος) που παίζεται με αναπάντεχη επιτυχία στο Netflix. Η σειρά που έχει ως στόρι τις επιχειρήσεις μιας μυστικής μονάδας των Ισραηλινών που δρα στις παλαιστινιακές περιοχές απέναντι στις εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις και ομάδες βρίσκεται πλέον στην τρίτη σεζόν της, η οποία θα αρχίσει να προβάλλεται στα τέλη του Δεκεμβρίου 2019 στο Yes, ένα ισραηλινό cable network, για να πάρει σειρά το Netflix, την άνοιξη του 2020.
Ο δεύτερος, ο σκηνοθέτης της «Tehran» έχει συνδέσει το όνομα του με την επιτυχία της σειράς «Mossad 101» που έχει προβληθεί στο Netflix και αφορά την ζωή των νεαρών υποψηφίων πρακτόρων στην Ακαδημία της Ισραηλινής Μυστικής Υπηρεσίας.
Στο περιθώριο της παρουσίασης ρώτησα τον Δημήτρη Μιχαλάκη πότε θα ανέβει και θα είναι διαθέσιμη για θέαση η σειρά «Tehran» στην πλατφόρμα της Cosmote TV. Η απάντηση του, αν και με εξέπληξε, οφείλω να πω ότι με χαροποίησε. «Δεν θα ανέβει. Η σειρά προορίζεται για το Netflix». Αν δεν με γελά η μνήμη μου είναι η πρώτη φορά που μια παραγωγή και με χρήματα από την Ελλάδα πωλείται στο Netflix, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο για την εγχώρια αγορά παραγωγής οπτικοακουστικού περιεχομένου.
Την ίδια μέρα της παρουσίασης της νέας πλατφόρμας της Cosmote TV συνάντησα τον υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκο Πιερρακάκη σε μια εκδήλωση στο Μουσείο της Τράπεζας της Ελλάδος – όπου ήταν προσκεκλημένος για μια ανοικτή, δημόσια συνομιλία με τον δημοσιογράφο της εφημερίδας «Η Καθημερινή» Γιάννη Παλαιολόγο. Τον ρώτησα αν είχε διαβάσει το αφιέρωμα του περιοδικού The Ecomomist για τις εξελίξεις στην διεθνή βιομηχανία ψυχαγωγίας μετά και το πλασάρισμα της νέας πλατφόρμας του Ομίλου Disney αλλά γρήγορα η συζήτηση πήγε στο… «Tehran».
Το πώς και το γιατί μην το ρωτάτε, ένα είναι το γεγονός: το Εθνικό Κέντρο Οπτικών Μέσων και Επικοινωνίας – ΕΚΟΜΕ Α.Ε., ένας κρατικός φορέας που έχει ως στόχο να υποστηρίξει κάθε είδους πρωτοβουλία που ενισχύει και προάγει τον ελληνικό οπτικοακουστικό τομέα και το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης βοήθησε τα μέγιστα την παραγωγή στην οποία συμμετείχε ως επενδυτής και το Cosmote TV. Και η βοήθεια ήταν σημαντική μιας και ολοκληρώνονται με επιτυχία τα γυρίσματα που ήταν στο πρόγραμμα να γίνουν στην Αθήνα.
Τι λέτε, αξίζει να συνδέσουμε τις ψηφίδες του παζλ; Η απάντηση, δίχως άλλο, είναι ένα κατηγορηματικό ναι. Η θέληση της κυβέρνησης είναι να καταστεί η Ελλάδα – με τις αναγκαίες και απαραίτητες επενδύσεις σε υποδομές και κατάλληλες νομοθετικές και άλλες πρωτοβουλίες- ένα φιλόξενο, πρώτης επιλογής, σπίτι για διεθνείς παραγωγές, ενώ με την υποστήριξη των μηχανισμών και των δυνατοτήτων του ΕΚΟΜΕ (το βασικό εργαλείο λέγεται cash rebate ) τίθεται και ο φιλόδοξος στόχος να δούμε mini σειρές ελληνικής παραγωγής ή συμπαραγωγής να παίζονται στο Netflix τα επόμενα χρόνια. Φιλόδοξος στόχος αλλά όχι και τόσο απόμακρος…
Στις 15 Νοεμβρίου 2019 σε μια ανάρτησή μου στο facebook με αφορμή το cover του περιοδικού The Economist σημείωνα τα εξής:
«Το περιοδικό The Economist αυτή την εβδομάδα θυμήθηκε τον οικονομολόγο Joseph Schumpeter, τον γεννήτορα της θεωρίας της «δημιουργικής καταστροφής» για να αποτυπώσει τις μεγάλες ανατροπές που έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια στις αγορές του θεάματος- ακροάματος (μου αρέσει αυτός ο παλαιομοδίτικος όρος) αλλά και της οικιακής ψυχαγωγίας ως αποτέλεσμα της σύγκλισης των τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών.
«Οι συντάκτες του άρθρου κάνουν λόγο για «το αποκορύφωμα 20 χρόνων δημιουργικής καταστροφής» συνδυάζοντας το με τις νέες πρωτοβουλίες των γιγάντων της οικιακής ψυχαγωγίας. Όπως για παράδειγμα η Disney, που έδωσε στην αγορά μια πλατφόρμα συνεχούς ροής περιεχομένου που προσφέρει «Star Wars» και άλλες επιτυχίες από τον τεράστιο κατάλογό της πινακοθήκης της για $ 6.99 το μήνα, λιγότερο από το κόστος ενός DVD».
Αλλά, ας πάμε ξανά στη μεγάλη εικόνα. Οι νέες τεχνολογίες και οι ιδέες που τις συνοδεύουν για προτάσεις, εφαρμογές και λύσεις έχουν επιφέρει δραματικές ανατροπές στη μουσική, τα τυχερά παιχνίδια και τώρα την τηλεόραση που αλλάζουν άρδην και τους κανόνες του παιχνιδιού αλλά και το ίδιο το πλαίσιο της αγοράς. Παλιοί, παραδοσιακοί παίκτες εξουδετερώνονται και αποχωρούν και μια πληθώρα νέων κάνει την εμφάνιση της είτε αυτόνομα, είτε συμμαχώντας με τους «γίγαντες» – τους βασιλιάδες του οπτικοακουστικού περιεχομένου που έφυγαν από την ατμοσφαιρική ζεστασιά της αίθουσας κινηματογράφου και επενδύουν ολοένα και περισσότερο στον αναπαυτικό καναπέ του σπιτιού αλλά και στο ευέλικτο πεδίο που δίνει η ελευθερία στις κινητές συσκευές.
Βεβαίως, όλα αυτά ξαναβάζουν φωτιά στις έννοιες του ρυθμιστικού ρόλου του Κράτους σε μια αγορά όπου η τεχνολογία βοηθάει ολοένα και περισσότερο την συγκέντρωση και την αλλοίωση του ελεύθερου και υγιούς ανταγωνισμού.
Μέσα σε όλα αυτά ας σκεφτούμε τον πρωτοποριακό ρόλο της πλατφόρμας Netflix που ήρθε για να αλλάξει δια παντός τα δεδομένα της αγοράς – το μοντέλο της, όπως γράφει και το περιοδικό, «αντιγράφεται από δεκάδες ανταγωνιστές, πάνω από 700 εκατομμύρια συνδρομητές σε όλο τον πλανήτη ακολουθούν τις πλατφόρμες αυτού του είδους. Περίπου τα περισσότερα χρήματα – πάνω από 100 δισ. δολάρια φέτος – επενδύονται σε περιεχόμενο, όπως συμβαίνει και με την αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία. Συνολικά, στην αγορά ψυχαγωγίας έχει δαπανήσει τουλάχιστον 650 δισ. δολάρια για εξαγορές και προγραμματισμό τα τελευταία πέντε χρόνια».
Για το τέλος κράτησα μια κουβέντα του Δημήτρη Μιχαλάκη. Την μεταφέρω με τα δικά μου λόγια:
«Η αξία δεν βρίσκεται στην ταυτότητα της πλατφόρμας, αλλά στο περιεχόμενο που φιλοξενεί και στον τρόπο που το προσφέρει στο χρήστη. Η εμπειρία του τελευταία είναι το άλφα και το ωμέγα στην εποχή μας».
Ο οπτικοακουστικός τομέας, η βιομηχανία της ψυχαγωγίας, το πρωτότυπο και αυθεντικό περιεχόμενο, οι πλατφόρμες, οι έξυπνες κινητές συσκευές ζουν και αναπνέουν την εποχή του Netflix και των ανταγωνιστών του. Αυτός είναι ο καινούργιος μεγάλος κόσμος που αποθεώνει όσο ποτέ άλλοτε την εμπειρία του χρήστη στέλνοντας το zapping και ό,τι συνοδεύει ένα παραδοσιακό τηλεοπτικό κανάλι στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.