Πόσο κοστίζει σήμερα να ζει κάποιος μόνος του; Είναι δυνατόν, πλέον, να ζει κανείς χωρίς συγκάτοικο αν δεν έχει κληρονομήσει κάποιο διαμέρισμα; Και πόσα χρήματα χρειάζονται για την ενοικίαση μιας γκαρσονιέρας, δηλαδή του ελάχιστου χώρου μοναχικής ζωής στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις;
Τα παραπάνω ερωτήματα θέτει σε άρθρο της η Ιρένε Σοάβε της Corriere della Sera, επικαλούμενη τον Economist, ο οποίος ανέπτυξε έναν ειδικό οικονομικό δείκτη ονόματι Carrie Bradshaw Index, δεδομένου ότι η μακροβιότερη σχέση αγάπης του φανταστικού χαρακτήρα που υποδύεται η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ στο «Sex and the City», η οποία διαρκεί εδώ και 25 χρόνια, έξι κύκλους, τρεις ταινίες και ένα σίκουελ, είναι εκείνη με το διαμέρισμά της. Ωστόσο, στον δεύτερο κύκλο του «And Just Like That…», ο οποίος μόλις ολοκληρώθηκε, δοκιμάζεται ακόμη και αυτή, σημειώνει η ιταλίδα δημοσιογράφος, δίχως όμως να αποκαλύψει την κατάληξη.
Αναφέρει, πάντως, ότι στον πραγματικό κόσμο, όπου εξακολουθεί να αποτελεί παγκόσμιο προσκύνημα, το διαμέρισμα της Κάρι Μπράντσο –στο νούμερο 64 της Πέρι Στριτ, στο Γουέστ Βίλατζ του Κάτω Μανχάταν– θα κόστιζε περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια. Στο «Sex and the City» η Κάρι έχει την οικονομική δυνατότητα να μένει σε ένα τέτοιο διαμέρισμα –το οποίο διαθέτει και ένα δωμάτιο-ντουλάπα–, γράφοντας κάθε βράδυ μερικές αράδες για ένα περιοδικό, υπενθυμίζει η Σοάβε στο κείμενό της. «Τι συμβαίνει, όμως, στην πραγματική ζωή;» διερωτάται εκ νέου.
Εξηγεί ότι ο Carrie Bradshaw Index σχετίζει τη μέση τιμή μιας κατοικίας με τον μισθό που απαιτείται για να μπορεί να αντέξει κάποιος οικονομικά την ενοικίασή της, δηλαδή με έναν μισθό σε σχέση με τον οποίο το ενοίκιο αντιστοιχεί το πολύ στο 30%: πάνω από αυτό το όριο (στην Ευρώπη ανέρχεται στο 40%) στις ΗΠΑ θεωρείται πως κάποιος βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
Οσον αφορά την κατάσταση στις ΗΠΑ, ο «δείκτης Μπράντσο» είναι υψηλότερος (αναμενόμενο) στη Νέα Υόρκη, όπου οι μέσες ετήσιες απολαβές είναι περίπου 86.000 δολάρια, αλλά για να είναι σε θέση κάποιος να νοικιάζει ένα διαμέρισμα δίχως να ξοδεύει περισσότερα χρήματα από το 30% του μισθού του, θα πρέπει να κερδίζει τουλάχιστον 140.000 δολάρια τον χρόνο. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το Νιου Τζέρσι, το οποίο απέχει λίγα χιλιόμετρα από την κατεξοχήν μητρόπολη των ΗΠΑ, ενώ ακολουθούν η Βοστώνη, το Σαν Φρανσίσκο, το Σαν Ντιέγκο, η Ουάσινγκτον, το Λος Αντζελες, το Ορλάντο και το Σικάγο.
Η μείωση των μέσων ετήσιων αποδοχών δεν συνεπάγεται απαραίτητα χαμηλότερα ενοίκια, καθώς σε πολλές πόλεις –στο Πίτσμπουργκ, στο Φίνιξ και στο Σολτ Λέικ Σίτι, μεταξύ άλλων–, παρότι οι μισθοί είναι σχετικά χαμηλοί, τα ενοίκια κυμαίνονται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Στις ΗΠΑ συμφέρει να ζει κανείς στον Νότο, στο Τέξας, στο Νέο Μεξικό, στην Αριζόνα και στη Λουιζιάνα, όπου πλέον μεταφέρονται σιγά σιγά ολόκληροι επαγγελματικοί κλάδοι.
Φυσικά, η ιταλίδα δημοσιογράφος δεν παραλείπει να επικαλεστεί τον Carrie Bradshaw Index σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί και στις πόλεις της Ιταλίας. «Οσοι από εσάς, αναγνώστες, νοικιάζετε ή πληρώνετε στεγαστικό δάνειο, προσπαθήστε να κάνετε έναν γρήγορο υπολογισμό» γράφει. «Οι δαπάνες για τη στέγαση, για να ζει κάποιος χωρίς τον κίνδυνο της φτώχειας, δεν πρέπει να υπερβαίνουν περίπου το ένα τρίτο των αποδοχών του. Ας πολλαπλασιάσουμε, λοιπόν, τις μηνιαίες δαπάνες μας για το σπίτι επί τρία: τόσα πρέπει να κερδίζουμε για να μη μας φέρει σε δύσκολη θέση το ενοίκιο ή το δάνειο. Βγαίνουν τα νούμερα;» διερωτάται η Σοάβε. Το ερώτημά της αφορά σίγουρα πάρα πολλούς, ολοένα περισσότερους, φοιτητές και εργαζόμενους, και στην Ελλάδα.