Η ημερομηνία που άλλαξε τη ζωή του Άλεξ Ζανάρντι ήταν η 15η Σεπτεμβρίου του 2001. Τέσσερις μόλις ημέρες μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Μέχρι τότε ήταν ήδη ένας από τους πιο δημοφιλείς οδηγούς στο αμερικανικό πρωτάθλημα μονοθεσίων CART Series αλλά και με εμπειρίες από τη συμμετοχή του στη Φόρμουλα 1.
Αυτή, λοιπόν, ήταν η ημερομηνία της δικής του «καταστροφής». Ήταν μια τρομερή σύγκρουση στην πίστα EuroSpeedWay Lausitz, στη Γερμανία. Ως την τραγική εκείνη στιγμή, ο επαγγελματίας οδηγός αγώνων ήταν στην 1η θέση του αγώνα. Λίγο μετά, τον παραλαμβάνει το νοσοκομείο με λιγότερο από ένα λίτρο αίμα στο σώμα του. Μερικές ώρες αργότερα, ξυπνά χωρίς κάτω άκρα. Η πρώτη του αντίδραση δεν ήταν να μοιρολατρήσει. Ήταν να βρει τρόπο να πραγματώνει όλα εκείνα που θέλει, αλλά χωρίς τη βοήθεια των ποδιών του. Όσο απλά μπορεί να γράφεται κάτι τέτοιο. Όπως έχει πει ο ίδιος, «όταν ξύπνησα και συνειδητοποίησα πως δεν έχω πόδια, δεν αναρωτήθηκα τι θα κάνω χωρίς πόδια. Αλλά τι χρειάζεται για να µπορέσω να συνεχίσω να κάνω όλα όσα θέλω».
Ακολουθούν αλλεπάληλες εγχειρήσεις. Σχεδιάζει μόνος του τα προσθετικά μέλη, μη μένοντας ικανοποιημένος από αυτά του εμπορίου, για να μπορέσει να ελέγχει ιδανικά το βάρος και την ακαμψία που θα του επέτρεπαν να αγωνιστεί ξανά σε αγώνες αυτοκινήτου. Το έκανε κι αυτό.
Ταυτόχρονα, υποβάλλει συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς Αγώνες με χειρήλατο ποδήλατο. Αναδεικνύεται Ολυμπιονίκης. Δεν σταματά ποτέ. Τον σταματά ένα φορτηγό το οποίο έπεσε πάνω του, μερικά χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2020. Ήταν σε έναν ποδηλατικό αγώνα, στον «Obiettivo Tricolore», στην Τοσκάνη της Ιταλίας. Η διαπίστωση ήταν «σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι». Ο δε επικεφαλής του νευρολογικού τμήματος είχε δηλώσει πως η κατάσταση του ήταν πολύ σοβαρή.
Ομως ο Ζανάρντι, αυτός ο Χαϊλάντερ της ζωής, δεν το έβαλε κάτω. Σιγά μην το ‘βαζε. Είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Αυτές τις ημέρες, λοιπόν, ο γίγας Άλεξ επέστρεψε ξανά στο σπίτι του. Όπως δήλωσε η σύζυγός του, Ντανιέλα, αυτήν την εβδομάδα στην επίσημη πλατφόρμα της BMW, με την οποία ο Ζανάρντι συνεργάζεται, «είναι σημαντικό γι’ αυτόν που βρίσκεται με την οικογένειά του και έχει επιστρέψει σε ένα οικείο περιβάλλον. Λόγω της πανδημίας, επί ενάμιση χρόνο, ο Άλεξ περιβαλλόταν μόνον από άτομα που φορούσαν μάσκες, φέροντας ο ίδιος προστατευτικό εξοπλισμό. Επιπλέον, λόγω των αυστηρών μέτρων προστασίας στην κλινική, οι δυνατότητες μιας επίσκεψης ήταν πολύ περιορισμένες».
Και προσέθεσε διευκρινίζοντας ότι όλο αυτό το διάστημα, επί ενάμιση χρόνο, «δεν έχει συναντήσει τους φίλους τους και πολλούς από την οικογένειά του. Μόνον εγώ, ο γιος μας και η μητέρα του, μπορούσαμε να τον επισκεπτόμαστε, αλλά πάντα μόνον ένα άτομο την ημέρα και μόνο για μιάμιση ώρα. Όλα αυτά δεν διευκόλυναν την κατάστασή του. Επομένως, βοηθά τώρα που βρίσκεται στο σπίτι μαζί μας».
Ο Ζανάρντι κάνει το αδιανόητο να φαίνεται φυσικό. Είναι ίσως το πάθος του για τη ζωή; Η υπέρβαση; Κάτι, που όπως λέει στο προσεγμένο βίντεο που ακολουθεί, αξίζει για να παλέψεις. Μετά απ΄όλα αυτά, δικαίως, το 2018, ο αστεροειδής «22517» πήρε το όνομά του.