Με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν και τον προκάτοχό του να είναι επί του παρόντος ισόπαλοι στις δημοσκοπήσεις, η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιθανότητα ο Ντόναλντ Τραμπ να κερδίσει ξανά τον Λευκό Οίκο, αναφέρει σε άρθρο του στο Politico ο Γιόζεφ ντε Βεκ, διευθυντής ευρωπαϊκών θεμάτων στη μακροοικονομική και γεωπολιτική συμβουλευτική εταιρεία Greenmantle.
Οπως έχουν τα πράγματα, ο μεγαλύτερος φόβος της Ευρώπης είναι ότι ο Ρεπουμπλικανός πρώην πρόεδρος θα μπορούσε να μειώσει την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Οι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο μπλοκάρουν ήδη 24 δισ. δολάρια νέας βοήθειας προς την Ουκρανία – και μετά τη σφαγή της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, πολλοί στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι η μεταφορά ακόμη και ελάχιστων πυρομαχικών στο Κίεβο ίσως να υπονόμευε τις πολεμικές προσπάθειες του Ισραήλ.
Την ίδια στιγμή, οι ηγέτες της Ευρώπης δεν τρέφουν αυταπάτες, συνεχίζει ο Ντε Βεκ. Βραχυπρόθεσμα, η Ευρώπη δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα όπλα, τις πληροφορίες και τη διπλωματική υποστήριξη που λαμβάνει το Κίεβο από τις ΗΠΑ. Αυτό που έχει η Ευρώπη, ωστόσο, είναι χρήματα – που μπορεί τελικά να αποδειχθούν το κλειδί για να πεισθούν οι Ρεπουμπλικανοί να σταθούν στο πλευρό της Ουκρανίας.
Ο Τραμπ είναι κατά καιρούς απρόσμενα ειλικρινής. Σε συνέντευξή την περασμένη άνοιξη, όπου ισχυρίστηκε ότι θα τερμάτιζε τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας εντός 24 ωρών, ο πρώην πρόεδρος αρνήθηκε να απαντήσει αν ελπίζει ότι θα κερδίσει το Κίεβο ή η Μόσχα.
Αντίθετα, ανέφερε το εξής: «Θέλω η Ευρώπη να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα. Νομίζουν ότι είμαστε ένα μάτσο τρελοί. Ξοδεύουμε 170 δισ. δολάρια για ένα μακρινό μέρος και [αυτοί] είναι ακριβώς δίπλα σε αυτό το μέρος και έχουν δεσμευθεί για 20 [δισ. δολάρια]. Δεν νομίζω».
Η κριτική εναντίον των «αιώνιων πολέμων» φέρνει ψήφους, αλλά ειδικά για τον Τραμπ, οι υπολογισμοί του για το Ουκρανικό είναι κυρίως οικονομικοί, συνεχίζει ο Ντε Βεκ. Ο πρώην πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια της Ευρώπης. Θα μπορούσε όμως να μπει στον πειρασμό να το πράξει εάν του φανεί κερδοφόρο.
Ως πρόεδρος, ο Τραμπ ήταν αρχικά επιφυλακτικός ως προς την παράδοση όπλων στην Ουκρανία, έως ότου το επιτελείο του τον έπεισε ότι οι εξαγωγές όπλων θα ήταν προσοδοφόρες για την αμερικανική βιομηχανία και ότι το Κίεβο θα πλήρωνε. Η ίδια λογική παρακίνησε και το σκεπτικό του για τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2.
Ενώ πλειοψηφικά η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ αντιτάχθηκε στον αγωγό επειδή θα υπονόμευε την ασφάλεια της Ουκρανίας, η αντίθεση του Τραμπ υποκινήθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό από την επιθυμία του να αγοράσει η Ευρώπη αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), παρά από την αντίθεσή του στην ιδέα να χρηματοδοτηθεί η Μόσχα.
Με τον ίδιο τρόπο, η Ευρώπη θα πρέπει να επωφεληθεί από αυτή την εστίαση του πρώην προέδρου στο χρήμα, ώστε να εξασφαλίσει βοήθεια για την Ουκρανία και να ανακοινώσει μια πολυετή αγορά όπλων αμερικανικής κατασκευής για το Κίεβο. Αυτό θα βοηθούσε την Ουκρανία και την Ευρώπη – αλλά και τον συναλλακτικό Τραμπ να δει ότι και ο ίδιος αντιμετωπίζει κάποιο διακύβευμα.
Για να καλυφθεί ο λογαριασμός της υποστήριξης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, το κόστος της Ευρώπης θα ήταν περίπου 45 δισ. ευρώ ετησίως, εκτιμά ο Ντε Βεκ στο άρθρο του στο Politico. Αυτό αντιπροσωπεύει μόλις το 0,3% του ΑΕΠ της ΕΕ ή περίπου τη διαφορά μεταξύ του στόχου του 2% του ΝΑΤΟ και των δαπανών της Γερμανίας για την άμυνα τα τελευταία δύο χρόνια.
Παράλληλα, ένα πακέτο μακροπρόθεσμων εξοπλιστικών αγορών θα δέσμευε τους Ρεπουμπλικανούς να στηρίξουν την Ουκρανία. Ούτε ο Τραμπ ούτε οι σκεπτικιστές σύμμαχοί του στο Κογκρέσο θα είναι πιθανό να ακυρώσουν συμβάσεις που χρηματοδοτούνται από την Ευρώπη και υποστηρίζουν τη βιομηχανία των ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ, η Ουκρανία θα λάβει πολυετή εγγύηση για τα όπλα που χρειάζεται.
Επίσης, εάν ο Τραμπ κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του επομένου έτους, οι Βρυξέλλες, φυσικά, θα αναγκαστούν να μιλούν με χρήματα ούτως ή άλλως. Και, σύμφωνα με τον Ντε Βεκ, θα ήταν καλύτερα να το κάνουν προληπτικά για ορισμένους κρίσιμους λόγους.
Καταρχάς, αυτό θα έδινε σήμα στον πρόεδρο Πούτιν ότι η Δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία δεν θα μειωθεί. Οσο νωρίτερα το Κρεμλίνο καταλάβει ότι δεν μπορεί να κερδίσει περιμένοντας, τόσο το καλύτερο.
Επιπλέον, ακόμη και αν ο Μπάιντεν κερδίσει την επανεκλογή του, οι Ρεπουμπλικανοί πιθανότατα θα καταλήξουν να ελέγχουν τουλάχιστον το ένα από τα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ. Οπότε, η Ευρώπη θα χρειαστεί την υποστήριξη των Ρεπουμπλικανών βουλευτών ακόμη και χωρίς τον Τραμπ.
Τέλος, η Ευρώπη αντιμετωπίζει σημαντική «πολεμική κόπωση». Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η υποστήριξη προς την Ουκρανία μειώνεται, κάτι που σημαίνει ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να δράσουν τώρα, όσο έχουν την πολιτική δύναμη και τη δημόσια υποστήριξη για να το πράξουν.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του 2024, η Ευρώπη θα ήταν καλό να μη βάλει όλα τα αυγά της στο καλάθι των ΗΠΑ, και να προσπαθήσει να ενισχύσει τις δικές της αμυντικές ικανότητες και βιομηχανίες. Αλλά οι ανάγκες της Ουκρανίας είναι άμεσες και βραχυπρόθεσμες.
Ενα μεγάλο, πολυετές πακέτο για την αγορά όπλων αμερικανικής κατασκευής για την Ουκρανία θα ήταν, επομένως, μια σημαντική επένδυση στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Θα ήταν μια ταπεινωτική προσφορά, σίγουρα. Αλλά ταυτόχρονα θα ήταν μια συμφωνία που ο Τραμπ δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, καταλήγει ο Ντε Βεκ.