Κάποιες ράτσες, συνήθως τα μικρόσωμα σκυλιά, ζουν έως και 20 χρόνια. Τα μεγαλόσωμα φεύγουν από τη ζωή πολύ πιο νωρίς. Ο γενικός κανόνας είναι ότι όσο πιο μεγάλο σε μέγεθος το ζωντανό, τόσο λιγότερα χρόνια θα ζήσει. Αρα, πώς σήμερα ανάγουμε την ηλικία του σκύλου σε ανθρώπινη απλώς πολλαπλασιάζοντας επί επτά;
Ο υπολογισμός αυτός βασίζεται στη μέση ηλικία των σκύλων που είναι τα 10 έτη και του ανθρώπου τα 70. Επιστημονικά όμως δεν έχει καμία βάση.
Τώρα, γενετιστές εμβαθύνουν στα μυστήρια της γήρανσης και αναπτύσσουν ένα νέο εργαλείο υπολογισμού, για να δώσουν τη σωστή απάντηση στην περιέργεια των ανθρώπων και στην έντονη ανάγκη τους να αισθάνονται όσο περισσότερο γίνεται τον σκύλο σαν άνθρωπο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο σωστός αλγόριθμος δημιουργείται εάν πολλαπλασιάσουμε τον φυσικό λογάριθμο της ηλικίας του σκύλου με το 16 και ακολούθως προσθέσουμε 31.
Η εξίσωση βασίζεται στο ότι οι χημικές μεταλλάξεις στο DNA που συμβαίνουν στη διάρκεια της ζωής, δημιουργούν το λεγόμενο «επιγενετικό ρολόι», το οποίο καταγράφει αρκετά καλά τη βιολογική ηλικία ενός ανθρώπου ή ζώου.
Βάσει του νέου τρόπου υπολογισμού, ένα σκυλάκι επτά εβδομάδων αντιστοιχεί βιολογικά σε ένα ανθρώπινο μωρό εννέα μηνών, όταν και τα δύο είδη αρχίζουν να βγάζουν δόντια.
Οπως γράφει το Smithsonian, ένας σκύλος δύο ετών, έχει την ίδια ηλικία με έναν άνθρωπο 42 ετών, όμως μετά η ανάπτυξη επιβραδύνεται.
Οταν το σκυλί φτάνει στα 5 του χρόνια, έχει ανθρώπινη ηλικία 56,7 ετών και στα 10 του χρόνια είναι συνομήλικο με έναν άνθρωπο 67,8 ετών.
Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Science, ένας σκύλος ράτσας Λαμπραντόρ, ο οποίος κατά μέσο όρο ζει 12 χρόνια, έχει το μέσο παγκόσμιο όρο ζωής ενός ανθρώπου, δηλαδή τα 70 χρόνια.