Θέσεις, επιχειρήματα, στοιχεία. Δηκτικά σχόλια και χιουμοριστικές ατάκες. Bροχή έπεσαν στο Κοινοβούλιο, τις ημέρες της συζήτησης του νομοθετήματος (πλέον) για τα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια. Πολλά από αυτά διατυπώθηκαν στις ομιλίες εκείνου που έδωσε και την κεντρική μάχη με την αντιπολίτευση για τον νόμο – φέρει άλλωστε τη δική του υπογραφή: του Κυριάκου Πιερρακάκη. Ο υπουργός Παιδείας αξιοποίησε αριθμητικά δεδομένα, έκανε συγκρίσεις, μέτρησε φαινόμενα, έντυσε απροσδόκητα αποσπάσματα του λόγου του με Φρόιντ αλλά και με κβαντική φυσική.
Το Protagon σταχυολογεί –αυτούσια- τα πιο ενδιαφέροντα σημεία, μελετώντας τις ομιλίες του, τόσο στην Ολομέλεια όσο και στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (μπορείτε να τις δείτε, αναλυτικά, εδώ) προκειμένου να δώσει εναργή εικόνα ως προς τη φιλοσοφία των Μη Κρατικών Πανεπιστημίων, αλλά και τη «λογική» του ίδιου του υπουργού.
Πιστεύω
- «Πιστεύω με όλο μου το είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο θα αυξήσει τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα και θα αυξήσει και την κοινωνική της κινητικότητα».
Εμείς και οι άλλοι
- «Είμαστε μία από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο – ενδεχομένως μόνοι μας μαζί με την Κούβα – όπου υπάρχει απαγόρευση σε σχέση με τη δυνατότητα να λειτουργήσει και μη ελληνικό δημόσιο σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης».
- «Μίλησα με το υπουργείο Παιδείας της Κύπρου και μόνο 5.000 είναι οι Έλληνες προπτυχιακοί φοιτητές στην Κύπρο που σπουδάζουν αυτή τη στιγμή –σσ: σε σύνολο 40.000 που σπουδάζουν έξω. Οι 5.000 είναι πάνω από το 5% και αφορά μόνο μία χώρα. Εν πάση περιπτώσει, έχουμε ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων φοιτητών στο εξωτερικό. (…) Και, εν τέλει, συγκρινόμενο με τις επιδόσεις άλλων χωρών όπως η Ισπανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο που έχουν πολλαπλάσιο πληθυσμό από εμάς, έχουμε περισσότερους Έλληνες έξω σε απόλυτο αριθμό».
- «Ατυχώς έχει ειπωθεί ότι θέλουμε να μιμηθούμε το κυπριακό μοντέλο. Το κυπριακό μοντέλο δεν αφορά παραρτήματα, αφορά την αυτοτελή σύσταση ιδιωτικών δομών και κρατικών. Δεύτερον, επιτρέπει και τις κερδοσκοπικές θεσμικές δομές. Εμείς αυτό που κάνουμε και που δυνάμεθα να κάνουμε στο πλαίσιο της συνταγματικής επιταγής είναι να μιλήσουμε μόνο για εγκατάσταση παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων. (…) Από την Κύπρο κρατάμε όμως ένα θέμα (…), οι δικοί μας αντιπρόσωποι κοιταζόμασταν περίεργα, να συμφωνούν όλοι μεταξύ τους. Όλοι. Από το ΑΚΕΛ μέχρι τον ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ».
- «Θα το αναφέρω και πάλι, κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια της Κύπρου αυτή τη στιγμή κάνουν κοινά μεταπτυχιακά και με το Πανεπιστήμιο Πατρών το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας και με το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας το Πανεπιστήμιο FREDERIC. Δεν είδα κανένα σας να αντιδράει εκεί. Εκεί το κέρδος έχει παρεισφρήσει στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο ή όχι; Κι αν ναι, με ποιον τρόπο; Γιατί αυτό το υπογράφουν οι Πρυτάνεις».
Ξένα πανεπιστήμια και όροι
- «Οι ρυθμιστικοί όροι για τα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια είναι οι αυστηρότεροι στην Ευρώπη. (…) Οι όροι αναγνώρισης δικαιωμάτων στην Ευρώπη είναι αυτοί που ισχύουν σήμερα για τα Κολλέγια εδώ. Αρκεί η ξένη αναγνώριση. Εμείς λοιπόν εδώ ερχόμαστε να βάλουμε το κυρίαρχο πρίσμα, το ελεγκτικό, της ΕΘΑΑΕ, της ανεξάρτητης αρχής».
- «Λέτε, δεν θα έρθουν μεγάλα ξένα πανεπιστήμια. Απαντώ : τότε τι φοβάστε; Δεύτερον, γιατί υποτιμάτε την ελληνική ακαδημαϊκή διασπορά η οποία αναφέρθηκε πριν από τον συνάδελφό μου υπουργό; Γιατί, όλοι αυτοί οι σπουδαίοι καθηγητές ελληνίδες κι έλληνες που συναντάμε και συναντώ στο γραφείο μου τους τελευταίους μήνες, μας δείχνουν ότι αυτοί θα είναι ο καταλύτης αυτής της αλλαγής που πάμε να κάνουμε, όχι εμείς. Εμείς θα τους δώσουμε τη δυνατότητα να πετύχουν αυτό το οποίοι οι ίδιοι μπορούν. Και μέσω των δημοσίων Πανεπιστημίων και μέσω της άρσης του κρατικού μονοπωλίου στην ανωτάτη εκπαίδευση».
Κολλέγια: Ο ελέφαντας στο δωμάτιο και η άσκηση κυριαρχίας
- «Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή παρέχει πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του «φαίνεσθαι» σε ό,τι αφορά το ακαδημαϊκό σκέλος, του «είναι» σε ό,τι αφορά το επαγγελματικό σκέλος. Διότι τα επαγγελματικά δικαιώματα των Κολλεγίων αναγνωρίζονται. (…) Και το αναφέρω αυτό, διότι υποτίθεται ότι υπάρχει μια αντίδραση στα Κολλέγια και στην αναγνώριση επαγγελματικών δικαιώματων από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ».
- «Δίνοντας με πολύ αυστηρούς όρους και πολύ αυστηρές προϋποθέσεις το ακαδημαϊκό δικαίωμα σε πολύ συγκεκριμένες δομές, οι οποίες θα ελεγχθούν αυστηρά, όχι από μας, από την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή, ασκεί το κράτος έμμεσα κυριαρχία σε έναν χώρο που σήμερα είναι αρρύθμιστος. Και ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, αξιοποιώντας τις διατάξεις του Ενωσιακού Δικαίου για τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία, αυτό είναι άσκηση κυριαρχίας του κράτους απέναντι σ ένα αρρύθμιστο χώρο της μεταλυκειακής εκπαίδευσης, όπου τα επαγγελματικά δικαιώματα δίνονται αυτούσια».
Το βαρύ οπλοστάσιο και ο Κ. Γαβρόγλου
- «Θα μου επιτρέψετε (…) να καταθέσω δύο άρθρα δύο πρώην Πρωθυπουργών και Ανωτάτων Δικαστών. Του κυρίου Παναγιώτη Πικραμένου -υπέρ της συνταγματικότητας της ρύθμισης που πάμε να κάνουμε- το οποίο έχει και πάρα πολύ ενδιαφέροντα τίτλο «Συνταγματικός Παλαιομημερολογιτισμός», το καταθέτω στα πρακτικά. Το κείμενο του κυρίου Ιωάννη Σαρμά. Το κείμενο (χθεσινό) του κυρίου Γιώργου Καμίνη -με βάση την επιστημονική του ιδιότητα- και του κυρίου Ανδρέα Λοβέρδου -επίσης με βάση την επιστημονική του ιδιότητα-, τις θετικές απόψεις του κυρίου Σπ. Βλαχόπουλου και του κυρίου Γ. Δελλή καθηγητών της Νομικής Αθηνών και για το Συνταγματικό και για το Διοικητικό Δίκαιο και το άρθρο του κυρίου Αντώνη Μανιτάκη το οποίο έχει τίτλο «Η διάτρητη συνταγματικά απαγόρευση του άρθρου 16».
- «Και να θέσω το εξής ρητορικό ερώτημα. Είναι ο κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο κύριος Νίκος Αλιβιζάτος ή ο κύριος Αντώνης Μανιτάκης υποστηρικτές αυτής της κυβέρνησης; Είναι; Διότι νομίζω ότι το ερώτημα είναι κάθετα ρητορικό. Ο κύριος Μανιτάκης, δε, ήταν η πρόταση του κυρίου Φώτη Κουβέλη, της Δημοκρατικής Αριστεράς, στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, για τη θέση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Και να το πω ακόμη πιο ρητά. Εμείς προσχωρούμε σε αυτή την σύγχρονη συνταγματική ερμηνεία. Διότι, όλα, εν τέλει, αυτά κρίνονται από την δικαστική εξουσία και η νομολογία της δικαστικής εξουσίας είναι αυτή η οποία έχει παράξει πολλές από τις θεμελιώδης αλλαγές πάνω στις οποίες πατάμε. (…) Πώς υποτιμάτε έτσι τη δικαστική εξουσία; Γιατί αναφερθήκατε στο βιβλίο του κυρίου Νίκου Αλιβιζάτου το οποίο είναι του 2007 και το βιβλίο από το 2007 έχει το εξής χαρακτηριστικό: το έτος του. Έκτοτε έχουν παραχθεί αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Διοικητικού Εφετείου, του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά είναι στατικά στον χρόνο; Δεν έχει αλλάξει τίποτα;».
- «Ξέρετε, η αντιπολίτευση έχει κάνει 45 ενστάσεις αντισυνταγματικότητας από το 2019, αυτή θα είναι η 46η. Δεν δικαιωθήκατε στις προηγούμενες 45 με έναν τέτοιο τρόπο για να σας κάνει να αισθάνεστε ότι έχετε το αλάθητο του Παπισμού. Και νομίζω ότι είναι πολύ καλύτερο να μην συμπεριφερόμαστε με το αλάθητο του Παπισμού μέσα εδώ. Ακούμε τις απόψεις σας. Ακούω προσεκτικά τις απόψεις της κάθε μίας και του κάθε ενός σας και το ξέρετε και προσωπικά, στο κάθε τι. Οπότε υπό αυτή την έννοια το μόνο μήνυμα το οποίο λέω ταπεινά και ευγενικά είναι: όταν κάποιοι άνθρωποι έχουν δώσει τη ζωή τους για μία επιστήμη και οι οποίοι σε πολλά πράγματα έχουν διαφωνήσει με αυτή την Κυβέρνηση και των οποίων τα λόγια επικαλούμαστε και επικαλούμαι εδώ, μην τους προσβάλλετε, είναι άστοχο».
- «Και ένας από αυτούς τους ανθρώπους, λοιπόν, αφού θέλετε να το πάμε εκεί, που θέλω να μοιραστώ το φιλελεύθερο πνεύμα της ρύθμισής του και της προσέγγισής του λέγεται Κώστας Γαβρόγλου. Και θέλω να διαβάσω το άρθρο 19 το οποίο κατέθεσε το 2018, σε μία διάταξη η οποία εμφορείται από φιλελευθερισμό: «οι τίτλοι σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης διεθνών οργανισμών στους οποίους μετέχει η Ελληνική Δημοκρατία είναι ισότιμοι με τους τίτλους σπουδών των ελληνικών δημοσίων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, χωρίς να απαιτείται η έκδοση πράξης αναγνώρισης». Και επειδή αυτό είναι και ένα άρθρο πολύ δοτικό λέει ότι «η παράγραφος 1 ισχύει από την έναρξη ισχύος του νόμου 4310 του 2014», πήγε και αναδρομικά. Αυτό το πήρε πίσω ο κύριος Γαβρόγλου. Εγώ να πω ότι ο κύριος Γαβρόγλου είναι πιο φιλελεύθερος από εμένα. Εγώ θα ήθελα αυτά να ελέγχονται από την ΕΘΑΑΕ και από τον ΕΟΠΠΕΠ. Και εάν φέρουμε αντίστοιχη διάταξη για τους διεθνούς οργανισμούς -που σκοπεύουμε να το κάνουμε στην πορεία- θα υπάρξουν τα ελεγκτικά κριτήρια και το ελεγκτικό πρίσμα της Ελληνικής Δημοκρατίας».
Στα πρακτικά
- «Πρώτον, άκουσα, και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και από στελέχη της Νέας Αριστεράς ενόχληση με τα δίδακτρα στα Μεταπτυχιακά. Οφείλω να πω και εγώ «μακάρι να μην είχαμε». Αλλά διαβάζω εδώ «ΤΑ ΝΕΑ», 2018, «εκτοξεύθηκαν τα επί πληρωμή μεταπτυχιακά» (όταν κυβερνήσατε), έως το Δεκέμβριο του 2015 λειτουργούσαν συνολικά στη χώρα 735 προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, εκ των οποίων 416 με δίδακτρα και 211 χωρίς δίδακτρα, φέτος θα λειτουργήσουν 924 προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, εκ των οποίων τα 665 θα χρεώνουν δίδακτρα και τα 259 θα προσφέρονται δωρεάν. Εξολοθρεύσατε τα δίδακτρα ενώ κυβερνήσατε ή έγινε το ανάποδο; Γιατί; Γιατί ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές».
- «Δεύτερον, κι αυτό που θα ακούσετε τώρα νομίζω, θα το βρείτε πολύ ενδιαφέρον. Πηγή «Vouli watch» διάλογος του κυρίου Κώστα Γαβρόγλου με τον κύριο Νίκο Φίλη στη Βουλή, 2018. Νομοσχέδιο για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Υπήρξε μία διαφωνία ανάμεσά τους επειδή επιδίωξε ο κύριος Γαβρόγλου να αναγνωρίσει τα πτυχία του Ιδρύματος ΜΑΙΧ (Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων – CIHEAM) στην Κρήτη με τα αντίστοιχα των ΑΕΙ και ο κύριος Φίλης τον κατηγόρησε ότι «έτσι ανοίγει κερκόπορτα στο άρθρο 16». (…)»
Ευτυχισμένο το 1975
- «Σε μία άλλη συζήτηση την οποία άκουσα που έλεγε, αμιγώς, για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις ως τον μόνο μηχανισμό εισόδου σε συγκεκριμένες σχολές. Συγγνώμη, τώρα αυτό να το πω λίγο δηκτικά, ευτυχισμένο το σωτήριο έτος του 1975. Στο μεσοδιάστημα δεν έχουν γίνει μετεγγραφές από ξένα Πανεπιστήμια σε ελληνικά Πανεπιστήμια; Δεν γινόταν αυτό εδώ και δεκαετίες; Δεν υπάρχουν μέλη του Κοινοβουλίου τα οποία έχουν απολαύσει αυτό το προνόμιο ή μέλη των οικογενειών τους; Είμαστε σε άλλον κόσμο; Ταυτόχρονα, δεν έχουν υπάρξει τα κολέγια; Δεν έχουν υπάρξει αλλαγές στα Επαγγελματικά Δικαιώματα; Υπάρχουν σύνορα τα οποία είναι απολύτως υψωμένα. Το ΔΙΚΑΤΣΑ (πρώην), νυν ΔΟΑΤΑΠ δεν αναγνωρίζει αλλού πτυχία; (…) Δεν υπάρχει όλος ο υπόλοιπος πλανήτης; Δεν υπάρχει ο ΟΗΕ; Υπάρχει μόνο η γεωγραφική έκταση της Ελλάδας στην Ανώτατη Εκπαίδευση; Αλήθεια; Και δεν υπήρξαν αποφάσεις; Ανέφερα τα κολέγια, την προηγούμενη φορά. Αποφάσεις οι οποίες αναγνωρίζουν πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα στα κολέγια και επαναλαμβάνω στο οποίο συρθήκαμε. Συρ- θή- κα- με σ’ αυτό. Με ενωσιακές αποφάσεις ακριβώς επειδή επαναλαμβάναμε τα ίδια επιχειρήματα οι περισσότεροι, τα οποία ακούγαμε και αναπαράγαμε στα φοιτητικά μας έδρανα των φοιτητικών μας χρόνων. Εξελίσσεται ο κόσμος στο μεσοδιάστημα. Έχουν παρέλθει δεκαετίες. Ιδρύονται Ανεξάρτητες Αρχές. Αλλάζει η ώσμωση των συνόρων, μπήκαμε στην Ε.Ε. (…)».
Και με το Δημόσιο Πανεπιστήμιο;
- «176 από τα 205 άρθρα του νομοσχεδίου αυτού αφορούν το ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμια. Το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνονται σε έναν κοινό νόμο με την εγκατάσταση παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων δεν είναι κάποιου τύπου «παγίδα» ή κάτι άλλο, αντανακλά την ενιαία φιλοσοφία η οποία οφείλει και πρέπει να υπάρχει σε ένα σύστημα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης».
- «Διαβάζω: Φώτης Μάρης, Πρύτανης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. «Θα ξεκινήσω με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης ζει μια ιστορική στιγμή. Μία στιγμή που του δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί σε περιφερειακό επίπεδο σύμφωνα με την πρότασή του». (…) «Σχετικά με τα άρθρα που αφορούν την ενίσχυση των Δημοσίων Πανεπιστημίων η Σύνοδος εκτιμά ότι αξιοποιήθηκαν οι προτάσεις μας και είμαστε στην ευχάριστη θέση να το πούμε δημοσίως. Έχει γίνει μία σημαντική προσπάθεια από το Προεδρείο για έξι μήνες τώρα, συζητήσαμε στα Πανεπιστήμια και έτσι καταλήξαμε σε μια σημαντική λίστα αλλαγών την οποία δουλέψαμε με τα στελέχη του Υπουργείου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημοσίως για αυτό, κύριε Γενικέ, γιατί είναι ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα ουσιαστικής ενδυνάμωσης και ενίσχυσης της διοικητικής αυτοτέλειας των Πανεπιστημίων μιας και αυτό το νομοσχέδιο αυτονομεί και το ΕΑΠ. Ένα αίτημα της Συνόδου των Πρυτάνεων, και πραγματικά είμαστε στην σωστή κατεύθυνση».
- «Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Κοσμεί τα προγράμματα πολλών κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Λέει ο κύριος Γιάννης Καλαβρουζιώτης (ο πρόεδρος) «Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είναι η πρώτη φορά που στα 30 χρόνια της λειτουργίας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου έρχεται ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει σειρά άρθρων και διατάξεων τα οποία θωρακίζουν και πηγαίνουν, θα έλεγα, προς το μέλλον το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Είναι ιστορική στιγμή για εμάς και είναι ιστορική στιγμή διότι είναι η πρώτη φορά που μετά από αυτά τα 30 περίπου χρόνια λειτουργίας μας, το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο θα αποκτήσει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα την πλήρη αυτονόμηση του. Και δεν θα διαφέρει σε τίποτα από τα λοιπά 23 Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας. Χαιρετίζουμε και ευχαριστούμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου».
Τα τσιτάτα και το χιούμορ
- «Σε όλα αυτά «timeo hominem unius libri» (να φοβόμαστε τον άνθρωπο του ενός βιβλίου). Κανείς μας δεν πρέπει να είναι άνθρωπος του ενός βιβλίου. Να έχουμε ώσμωση να διαφωνήσουμε, να δούμε τι ισχύει και τι δεν ισχύει και να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε κοινές συνισταμένες εκεί που μπορούμε».
- «Eίμαστε πλέον στην τελική ευθεία για την ψήφιση ενός νομοσχεδίου το οποίο επιχειρεί να σπρώξει τους δείκτες του ρολογιού της Ανώτατης Εκπαίδευσης στον 21ο αιώνα. Λέει ένα βιβλίο το οποίο θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι «ο ρόλος των όποιων ασκούν πολιτική πρέπει να είναι να προσπαθούν να συγχρονίσουν το εσωτερικό τους ρολόι με το ρολόι της ιστορίας»
- «Πολλές όμως από τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου δεν έχουν βρει το χώρο που θα έπρεπε σε αυτή τη συζήτηση, οπότε θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με αυτές, ακριβώς επειδή κατά τη κρίση μας δεν επιδέχονται και επί ουσιαστικών διαφοροποιήσεων. Στη μία διάσταση αυτής της κουβέντας χρησιμοποίησε τον Φροϋδικό όρο «τοτέμ» και «ταμπού», αλλά ειδικά σε ό,τι αφορά τις διατάξεις που έχουν να κάνουν με τα Δημόσια Πανεπιστήμια θα χρησιμοποιήσω έναν άλλο Φροϋδικό όρο, «τον ναρκισσισμό των μικρών διαφορών».
- «Kαι χάρηκα που άκουσα, αν θέλετε, τη δεύτερη διάσταση της συνταγματικής κριτικής του ΠΑΣΟΚ. Διότι αναφερθήκατε ότι «θα υπάρξει ενωσιακό θέμα, σε ό,τι αφορά τη μη κερδοσκοπικότητα». Άρα, υιοθετείτε την πρόταση ουσιαστικά ή παραμέτρους της πρότασης Βενιζέλου-Σκουρή. Στην προηγούμενη συνεδρίαση είχατε πει ότι «κάνουμε διάρρηξη του συνταγματικού κειμένου». Τι από τα δυο ισχύει; Ή είμαστε στην κβαντική Φυσική πάλι; Που ισχύουν και τα δύο μαζί και η γάτα είναι ζωντανή και νεκρή ταυτόχρονα;».
- «Υπό αυτήν την έννοια –δεν είναι άσχετο- στη μία περίπτωση έχουμε έναν οριτζιναλισμό στην άλλην περίπτωση λέμε ότι υπερισχύει το ενωσιακό δίκαιο. Τι ισχύει από τα δύο; Άρα, καταρχήν επίσης να πω ότι μας καλέσατε ή μας χαρακτηρίσατε ως «ακροβάτες του Συντάγματος»; Κύριε Παραστατίδη, όταν βλέπετε τον κύριο Βενιζέλο ή όταν βλέπετε εμένα σκέφτεστε ακροβατικά; Γιατί η μεταφορά πρέπει να ενημερώνεται από την κυριολεξία. Εδώ επιβεβαιώνετε τον Αινστάιν ότι «η φαντασία είναι σημαντικότερη από τη γνώση».